معمای حقوق معلمان و آن حکایت شمردن " دندان های اسب " !

اشکال کار سازمان برنامه در سال 94 تا 98 این بود، که اعتبارات رتبه بندی معلمان را از محل اعتبارات فصل 10 تامین کردند. حالا استدلال می کنند که بخشنامه  افزایش 50 درصد حقوق کارمندان (اسفند 98 ) برای معلمان به صورت ناقص اجرا شده، زیرا معلمان قسمتی از مزایای بخشنامه 50 درصد را در قالب رتبه بندی پیش خور کرده اند.

آقای نوبخت و ترکمن ناگهان متوجه این ظلم شده اند و می خواهند جبران کنند.کاری به انگیزه و نیت آقای نوبخت و الهیار ترکمن ندارم . فرض را بر این بگذاریم که انگیزه انسانی دارند.  راه حل قانونی این است که مسیر رتبه بندی را از مسیر افزایش 50 درصد فصل 10 جدا کنند .
آقای نوبخت گفته که : " پيش نويس لايحه نظام اصلي رتبه بندي معلمان براي ارائه به مجلس با كمك فكري و عملي اعضاي اين جلسه حتما آماده و در اسرع وقت براي تصويب به مراجع ذي صلاح ارسال شود" . از سال 92 تا حالا وزرای آموزش و پرورش هر سال اعلام کرده اند که به زودی لایحه رتبه بندی تقدیم مجلس می شود!

رتبه بندی موضوع راهکار 2-10 و راهکار  3-10 فصل هفتم سند تحول بنیادین است و ربطی به اعتبارات فصل 10 قانون مدیریت ندارد.
 
تبدیل رتبه بندی به موضوعی رفاهی برای افزایش حقوق خلاف قانون است. بعضی همکاران استدلال می کنند که عنوان و محل تامین اعتبار چه فرقی می کند؟ مهم این است که مبلغی به حقوق ها اضافه شود. با چنین دیدگاهی سال 94 و 98 کسی اعتراض نکرد که چرا هزینه رتبه بندی را از فصل 10 تامین می کنید؟ تا اینکه بخشنامه  افزایش 50 درصد پیش آمد و معلوم شد که سر معلمان کلاه رفته است.
 
حالا هم که مثلا می خواهند جبران کنند دوباره به وصله و پینه روی آورده اند و نوبخت گفته که فاز جدید رتبه بندی را از محل اعتبارات "فوق العاده ویژه فصل دهم قانون مدیریت"  تامین می کند. یک سال دیگر نه نوبخت در سازمان برنامه حضور دارد و نه ترکمن در معاونت پشتیبانی وزارتخانه ، اما مشکلات این وصله پینه ها دامن معلمان را می گیرد و مسئولان جدید طبق معمول تقصیرها را گردن قبلی ها می اندازند.

به نظر من خواسته  اصلی، همترازی واقعی حقوق معلمان با کارمندان و حداقل کارکنان ستادی و اداری وزارت آموزش و پرورش است. همکارانی که در ستاد کار می کنند و در این جلسات حضور دارند به ندای وجدان خود پاسخ بدهند و واقعیت ها را بگویند و اسیر بازی با کلمات و اصطلاحات قانونی و فنی نشوند.
 
از آقای کمیجانی و هم حزبی هایش انتظاری ندارم،آنها طفیل قدرتند،  ولی انتظار دارم آقای رضا خواه و مخصوصا  نماینده سازمان معلمان که در جلسه موضع شجاعانه ای گرفته بود، اسیر صحنه آرایی نوبخت – ترکمن  نشوند و این استدلال که قانون دست آقایان را بسته است را باور نکنند. اگر پای بند به قانون هستند چرا اعتبار مالی اجرای دو راهکار سند تحول را که ظاهرا در راستای کیفیت بخشی کار معلمان است از محل اعتبارات فصل ده قانون مدیریت خدمات تامین کرده و مجدداً همین را تکرار می کنند؟ 

دوستان حاضر در جلسه مطمئن باشند که تیم نوبخت – ترکمن طرحی را که تهیه کرده اند دارند با حضور یا بدون حضور آنها ، با تایید و یا مخالفت آنها تصویب می کنند. حضور دوستان زینت افزای جلسه است. شاید آقایان گوشه چشمی به نارضایتی انباشته شده معلمان و روز معلم هم دارند. درحالی که سالی چند بار حقوق معلمان افزایش می یابد  چرا دریافتی معلم مدرسه ثلث تا نصف حقوق کارکنان ستادی همین وزارتخانه فقیر است؟

دوستان با مقایسه فیش حقوقی معلمان و فیش چاق و چله کارمندان سازمان برنامه و بودجه و هر وزارتخانه و سازمان و دستگاه اداری، حتی همین وزارتخانه فقیر اجازه لفاظی به نوبخت – ترکمن ندهند. بحث حقوق معلمان و تفاوت آن با حقوق کارکنان اداری بحث انتزاعی و اسکولاستیک نیست. یک مساله عینی است . دلیلش این است که معلمان فقط حقوق خشک و خالی می گیرند اما کارمندان حتی دروزارت آموزش و پرورش چندین ردیف اضافی دیگر هم دارند . چرا معلمان از آن مزایا بی بهره اند؟

 
آقای نوبخت گفته که : " پيش نويس لايحه نظام اصلي رتبه بندي معلمان براي ارائه به مجلس با كمك فكري و عملي اعضاي اين جلسه حتما آماده و در اسرع وقت براي تصويب به مراجع ذي صلاح ارسال شود" . از سال 92 تا حالا وزرای آموزش و پرورش هر سال اعلام کرده اند که به زودی لایحه رتبه بندی تقدیم مجلس می شود!

معلوم نیست گیرکار کجاست ؟

اما رفتار شناسی دولتها نشان می دهد که لوایحی که بار مالی سنگین دارند را نگه می دارند برای ماه های آخر تا از مزایای تبلیغی آن سود ببرند و بارمالی آن بیفتد روی دوش دولت بعدی.  

معروف است که در قرون وسطی جلسه ای علمی با حضور کاردینال ها و اسقف ها برگزار شده بود. ساعتها و شاید روزها مباحثه کردند تا تعداد دندان های اسب را تعیین کنند. عده ای از کتاب مقدس فکت می آوردند عده ای به کتاب ها و نوشته های ارسطو استناد می کردند. ده ها نفر سخنرانی کردند. آخر سر کشیش جوانی پیشنهاد کرد که یک نفر بیرون برود و دهان اسبی را باز کند و تعداد دندانهای او را بشمارد.

کشیش جوان را به جرم بدعت از جلسه اخراج کردند و نهایتا در صورت جلسه نوشتند :

" موضوع لاینحل است" .

گروه خبرنگاران حوزه آموزش و پرورش