نگاهی بر " نخستین انتصابات حاجی میرزایی " وزیر آموزش و پرورش

پس از گذشت حدود 2 ماه از رای اعتماد نمایندگان مجلس به وزیر آموزش و پرورش ، حاجی میرزایی نخستین انتصابات خود را چهارشنبه 8 آبان با حضور عوامل و نیروهای ستادی و البته بدون دعوت از خبرنگاران و رسانه ها انجام داد .

حاجی میرزایی در این مراسم ؛ « جواد حسینی » را به جای « مجید قدمی » در سمت رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی ، « علی باقرزاده » را به جای « شاپور محمد زاده » رئیس مرکز امور هماهنگی  ، ارتباطات و حوزه وزارتی و جلال دلقندی را به عنوان رئیس مرکز حراست وزارت آموزش و پرورش معرفی کرد .

دعوت به کار از سرپرست پیشین وزارت آموزش و پرورش در جایگاهی پایین تر و البته قبول این دعوت از سوی حسینی نشان می دهد که وزیر آموزش و پرورش حداقل به الفبای مدیریت و اصول آن آشناست اما این کافی نیست .

شاید اگر حسینی به جای علی اللهیار ترکمن در جایگاه معاون برنامه ریزی و توسعه منابع می نشست نشان می داد که حاجی میرزایی به جغرافیای افکار عمومی آشناست اما احتمالا با فرض آن که با مخالفت نیروهای موسوم به " اصول گرا " رو به رو نشود ترجیح داد که چنین ریسکی نکند .

این نشان می دهد که حاجی میرزایی مرد بحران نبوده و اهل ریسک برای ارتقای وضعیت و تحول در فرآیندها نیست .

البته همان گونه که پیش تر نیز گفتم ؛ از کسی که آمدن خود به وزارتخانه ای مانند آموزش و پرورش را محصول تقدیر الهی می داند خیلی نباید انتظارات بالایی داشت .

همچنین پذیرش این سمت از سوی آقای حسینی  این فرضیه را به واقعیت نزدیک می سازد که ایشان نقش "شومن " را در زمان سرپرستی ایفا نکرده است و حضور او به عنوان " وزیر " در راس وزارتخانه می توانست حداقل اعتمادی بین معلمان و اداری ها بگشاید .

فرصتی که البته به آسانی از دست رفت هر چند تجارب تاریخی نشان داده است که ما ایرانیان استاد فرصت سوزی و تبدیل فرصت ها به تهدیدها هستیم و هیچ گاه متنبه هم نشده  و عبرت نگرفته ایم!

« علی باقرزاده » که پیش تر رئیس سازمان نهضت سوادآموزی و نیز معاون حجت الاسلام علی ذوعلم در سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی بوده است در این نشست تقویت، انسجام و هماهنگی مدیران و معاونان حوزه ستادی را از اهم برنامه هایش ذکر کرد .

باقر زاده تصریح کرده: ترویج فضای همدلی و اعتماد در سطح ستاد از دیگر برنامه‌ها خواهد بود.

ادغام مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی در دفتر وزراتی به بهانه ی چابک سازی در ساختار سازمانی بزرگ ترین اجحاف و ظلم بطحایی وزیر پیشین در حق این وزارتخانه بود .

هیچ گونه دلیل و یا پشتوانه کارشناسی برای این اقدام نمی توان متصور شد .

انتظار این بود که باقرزاده ارتقای جایگاه روابط عمومی و موثر کردن آن و ارتباط با بدنه یعنی " معلمان " را در صدر برنامه ها ذکر می کرد اما این سخنان نشان می دهد که ایشان با نگاهی " از بالا به پایین " درصدد پر کردن شکاف بین ستادی است و نه شکاف عظیم میان " صف " و " ستاد " .

ممکن است آقای باقرزاده استدلال کند که ایجاد این هماهنگی و همدلی در ستاد گام نخست برای ورود به مرحله بعدی یعنی شکاف میان ستاد و صف باشد اما مهم این است که اکثریت افراد مستقر در حوزه ستاد بر اساس قابلیت ها و شایستگی های مدیریتی و عملکردی در آن جایگاه قرار نگرفته اند و کوتاه بودن سقف " اندیشگی " در این حوزه امکان گفت و گو و تجمیع حول اهداف سازمان آموزش و پرورش را به حداقل و یا " صفر " متمایل خواهد کرد .

در چند نشست رسانه ای که با حضور علی باقرزاده در سازمان نهضت سوادآموزی برگزار شد به عنوان یک روزنامه نگار و معلم از پاسخ های ایشان هیچ گاه قانع نشدم .

فردی که قادر به اقناع دیگران نباشد چگونه می تواند در حوزه حساسی مانند روابط عمومی آموزش و پرورش قرار گیرد که با حدود 40 میلیون ایرانی در ارتباط خواهد بود ضمن آن که بارها تصریح و تاکید کرده ام که روابط عمومی ها در آموزش و پرورش عملا " تعطیل " هستند و بود و نبود آن ها تاثیری در اوضاع ندارد چه نبود آن ها موجب صرفه جویی و بهره وری در منابع مالی و انسانی هم بشود .

شاید جدی ترین و مهم ترین سخن در این نشست از زبان " رئیس مرکز حراست وزارت آموزش و پرورش " بیان شده باشد .

 رئیس مرکز حراست نیز در ادامه این برنامه اظهارکرد: لازمه توسعه هرکشوری اشراف اطلاعاتی سازمان‌ها و دستگاه‌ها است.

نگاه ما در حراست نگاه معلمی و تمام ساحتی خواهد بود و معتقدم بهترین و خوش اخلاق‌ترین افراد باید در حراست باشند لذا رویکرد ما اخلاق، شرع و قانون است.

دلقندی بر فراجناحی فکر و عمل کردن در حراست تأکید و عنوان کرد؛ پاسخگو بودن در مرکز حراست یک اصل است و حراست مدرسه امن و حافظه پنهان آموزش‌ و پرورش است. رئیس دیوان عدالت اداری اضافه کرد: در راستای مشکلاتی که برای کادر آموزشی و اداری این وزارتخانه پیش آمده است، اخیراً جلسه‌ای با مسئولان وزارت آموزش و پرورش داشتیم اما نمی‌دانم چرا آقایان مسئول در آموزش و پرورش اهتمام لازم را ندارند.

حراست باید به‌گونه‌ای عمل کند که همه وجود چنین مرکزی را ضروری بدانند."

ناکارآمدی آموزش و پرورش به عنوان یک " ابر سیستم " برآیند فعالیت و عملکرد زیر سیستم های آن بوده است .

بارها به استناد گزارش ها و مشاهدات میدانی تصریح کرده ام که نهادهای نظارتی و بازرسی در آموزش و پرورش ضعیف و ناکارآمد هستند .

پیش از قضایای مربوط به صندوق ذخیره فرهنگیان ؛ « صدای معلم » در گزارشی نوشت :

"  قبل از آن که نهادهای نظارتی مسایل و تخلفات صندوق ذخیره فرهنگیان را کشف و اعلام کنند ،فانی رودربایستی و تردید را کنار بگذارد و دنبال داستان را بگیرد . " ( این جا )

در این مدت مشخص نبود که نهادهایی مانند حراست و دایره ارزیابی عملکرد و بازرسی آموزش و پرورش به چه کاری مشغول بودند !

آیا فرضا دیده اید که واحد نظارت و ارزیابی در دانشگاه فرهنگیان گزارش تخلف بدهد ؟ این در حالی است که واحدهای بازرسی خارج از آموزش و پرورش بارها در مسائل دانشگاه فرهنگیان ورود پیدا کرده اند و برخی از آن گزارش ها در صدای معلم منتشر شده است .

در مورد عملکرد اداره کل ارزیابی عملکرد وزارت آموزش و پرورش خود شاهد حداقل دو مورد تجربه شخصی بوده ام .

با گذشت حدود 10 ماه از نامه ی صدای معلم به اداره کل ارزیابی عملکرد و رسیدگی به شکایات وزارت آموزش و پرورش در مورد آموزش و پرورش بناب هنوز پاسخ رسمی و مکتوب به این نامه داده نشده است . ( این جا )

در 28 مرداد سال جاری گزارشی در مورد عملکرد اداره آموزش و پرورش منطقه 5 تهران در صدای معلم منتشر شد . ( این جا )

شنبه 9 شهریور 98 نامه ی دیگری در مورد عملکرد این اداره در صدای معلم منتشر شد . ( این جا )

هیچ گونه پاسخی به این گزارش ها داده نشد .

در این زمینه شکایتی را از اداره آموزش و پرورش منطقه 5 در سامانه ی رسیدگی به شکایات وزارت آموزش و پرورش ثبت کردم . تجارب تاریخی نشان داده است که ما ایرانیان استاد فرصت سوزی و تبدیل فرصت ها به تهدیدها هستیم و هیچ گاه متنبه هم نشده  و عبرت نگرفته ایم!

جالب است پس از حدود 3 هفته پاسخ این نامه به این صورت داده شد :

" مستندات کافی نمی باشد . "

« صدای معلم » در گزارشی نوشت : ( این جا )

" وزارت آموزش و پرورش یکی از دستگاه‌هایی است که پرونده‌های زیادی در دیوان عدالت اداری دارد .

از مهم ترین دلایل این امر به عدم تمکین این وزارتخانه به قانون و یا اجرای ناقص مقررات و آیین نامه ها برمی گردد . ادغام مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی در دفتر وزراتی به بهانه ی چابک سازی در ساختار سازمانی بزرگ ترین اجحاف و ظلم بطحایی وزیر پیشین در حق این وزارتخانه بود .

حجت‌الاسلام والمسلمین موسی‌ قربانی معاون قضایی دیوان عدالت اداری در گفت‌وگو با خبرنگار قضایی خبرگزاری تسنیم می گوید :

" متأسفانه وزارت آموزش و پرورش در مقام اجرای این مصوبه، برای تعداد زیادی از کارکنان خود که حتی کارشناس و بالاتر بودند، 700 امتیاز را لحاظ کرده و همین مسأله موجب شده تعداد زیادی به دیوان عدالت دادخواست بدهند.

قربانی گفت: از دستگاه‌ها خواهش می‌کنیم مصوباتی که دولت تصویب می‌کند را اجرا کنند و برای مساله‌ای که روشن است، خلق‌الله را به دیوان نفرستند زیرا از یک طرف موجب شلوغی و افزایش حجم پرونده‌های دیوان می‌شود و از طرف دیگر اینکه دیوان عدالت در مسایلی که اختلاف برداشت وجود دارد ورود و رسیدگی می‌کند نه جاهایی که قانون روشن است و دستگاه‌ها از اجرای قانون تمرد می‌کنند.

وی متذکر شد: این مورد خاص فعلا از وزارت آموزش و پرورش شروع شده و ما به مسئولان این وزارتخانه توصیه می‌کنیم که هر چه سریع‌تر قانون و مصوبه دولت را اجرا کنند تا کارکنان و معلمان به دیوان عدالت سرازیر نشوند. درخواست ما اجرای قانون و مصوبه دولت است، نه زیادتر و نه کمتر.

رئیس سابق  دیوان عدالت اداری حجةالاسلام والمسلمین محمدجعفر منتظری در نشست خبری به مناسبت هفته قوه قضائیه درباره شکایت‌های وارده به این دیوان در ارتباط با وزارت آموزش و پرورش می گوید :

" وزارت آموزش و پرورش بسیار گسترده است و خواه یا ناخواه تصمیماتی که در درون این مجموعه گرفته می‌شود، با شکایت‌هایی در دیوان همراه می‌شود. منشأ عمده این شکایات نیز به بخشی از قانون و مصوبات دولت و بخشی دیگر به اقدامات و آیین‌نامه‌های تنظیم شده در این وزارتخانه باز می‌گردد.

رئیس دیوان عدالت اداری اضافه کرد: در راستای مشکلاتی که برای کادر آموزشی و اداری این وزارتخانه پیش آمده است، اخیراً جلسه‌ای با مسئولان وزارت آموزش و پرورش داشتیم اما نمی‌دانم چرا آقایان مسئول در آموزش و پرورش اهتمام لازم را ندارند.

وی به مسئولان آموزش و پرورش توصیه کرد قبل از اینکه شکایتی از تصمیمات‌شان در دیوان عدالت اداری مطرح شود، آیین‌نامه‌ها و تصمیمات خود را در چارچوب قانون وضع کنند و مورد بازنگری قرار دهند.

منتظری ادامه داد: با توجه به گستردگی این وزارتخانه و تعداد فراوان کارکنان از مسئولان وزارت آموزش و پرورش تقاضا داریم به مشکلات کارمندان و معلمان بیشتر توجه کنند و البته بخشی از شکایت فرهنگیان و کارکنان این وزارتخانه وارد است. "

در واقع در این گزارش مستند ؛ رئیس دیوان عدالت اداری مسئولان وزارت آموزش و پرورش را متهم به فقدان اهتمام لازم در انجام امور و به عبارتی ، وظایف مصرح سازمانی اش می کند .

مطابق روایت رئیس مرکز حراست برای من معلم با مشاهده این اوضاع آشفته در این وزارتخانه این پرسش جدی به طور طبیعی شکل خواهد گرفت که آیا واقعا وجود این گونه نهادها چقدر ضرورت دارد ؟

از آقای دلقندی رئیس مرکز حراست وزارت آموزش و پرورش در ماجرای اداره آموزش و پرورش منطقه 5 تهران انتظار بیشتری می رفت ....

مشغول کردن این همه نیروی انسانی در واحدهایی مانند روابط عمومی ، حراست ها و بازرسی ها و... و تخصیص بودجه و اعتبارات در این وضعیت بحرانی " کمبود نیرو " چه گره ای از مشکلات این وزارتخانه گشوده و آیا تاثیری در بهبود امور و فرآیندها خواهد داشت ؟

اگر فرضا معلمی از من که مدیر یک رسانه هستم پرسش کند که برای احقاق حقوق قانونی و مطالبه اش چه باید بکند ؛ بدون تردید مراجعه به چنین نهادهایی را به او توصیه نخواهم کرد !