شلوغ ترین سالن ، سالن "امیرکبیر" بود که به عرضه کتاب های کمک آموزشی اختصاص داشت !

 جمعه سوم آبانماه ۹۸ بعداز ظهر به همراه خانواده تصمیم گرفتیم طبق روال هر ساله ، به نمایشگاه کتاب تبریز سری بزنیم.
به دعوت دوستی ابتدا به سالن مطبوعات و خبرگزاری ها رفتیم .
سالن "شهریار" مخصوص مطبوعات و رسانه ها بود و خبری از مردم عادی در آن نبود. و طبیعتا محل آمد وشد مسئولین و سیاسیون تا ثابت کنند روابط خوبی با رسانه به عنوان یکی از ارکان دموکراسی و نقد های اهالی آن دارند. البته با توجه به اهمیت بخش رسانه ها و مطبوعات و خبرگزاری ها، برپایی نمایشگاه انحصاری درطول سال و امکان تبادل اطلاعات و گزارش عملکرد مسئولین از موارد ضروری اجتناب ناپذیراست و همت ویژه ای می طلبد.
امسال به دلیل برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی ،سال مهم و حساسی (برای فعالان سیاسی و کاندیداها) است.از این رو این سالن مکان بسیار مناسبی برای دیده شدن و تهیه آلبوم عکس در غرفه های خبرگزاری های مختلف برای برخی  کاندیداهای بالقوه و بالفعل مجلس شورای اسلامی بود.

در واقع می توانستیم دو دنیای متفاوت را در نمایشگاه مشاهده کنیم که هرکدام جدا ازهم فعالیت داشتند.نمایشگاه کتاب و نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری ها.

مسئولان و کاندیداهایی که به خود زحمت رفتن به میان مردم عادی و نشستن پای درددل آنها و شنیدن مشکلات ناشران دراین اوضاع ناخوش اقتصادی و گرانی کاغذ و وضعیت چاپ و نشر و کم شدن سهم کتاب از سبد خانوارها را ندادند و ظاهرا صرفا از نمایشگاه سالن شهریار را انتخاب کرده بودند.البته به زعم بنده ،بسیاری از مردم عادی ،مسئولین شهر خود را نمی شناسند و بعید نبود همین دو نکته، علت رویگردانی این قشر از بازدید سایر سالن ها (به جز سالن شهریار) بوده باشد.دراین میان خبردلگرم کننده ای که مشاهده کردم، دیدن ویدیوی بازدید  امام جمعه محترم و محبوب شهر و نیز نایب رییس مجلس  آقای دکتر پزشکیان، از سایر سالن ها و گفت و گو با مردم و ناشران در صفحه اینستاگرامی ایشان  بود.
و البته براین باورم که اگر نمایشگاه کتاب تبریز با همایش استانداران سراسر کشور در مشهد مقارن نبود، شخص استاندار نیز که به عنوان رییس سابق دانشگاه تبریز، چهره دانشگاهی  و  شخصیت علمی محسوب می شود ، حتما از سایر سالنها به جز سالن مطبوعات ،دیداری می داشت.

سالن "آذربایجان" نیز مثل سالن "شهریار" خلوت بود. عرضه کتابهایی به زبان های اصلی ، مانع حضور عامه مردم در این سالن بود و قشر اندکی مشغول تورق کتابهای این سالن بودند که با تخفیف های مناسبی عرضه می شد و البته فروشندگان از ترجمه های آنها اطلاعات چندانی نداشتند.

سالن "پروین اعتصامی" از تنوع بیشتری برخوردار بود .گرچه درهمان نگاه اول، کم بودن تعداد کتابها به ویژه در حوزه تخصصی علوم انسانی و ناشران معروف در این حوزه و خلوت بودن این سالن نسبت به سالهای قبل و افت کیفیت کتابهای عرضه شده و پررنگ بودن کتاب های عامه پسند در موضوعات تاریخی و رمان و آموزش آشپزی و بچه داری نسبت به کتابهای تخصصی ، به چشم می آمد.
و اما شلوغ ترین سالن ، سالن "امیرکبیر" بود که به عرضه کتاب های کمک آموزشی اختصاص داشت و بیشترین بازدید کننده را از تبریز و شهرستان های اطراف داشت.
ازدحام جمعیت از همان در ورودی ، سرنوشت ناخوش کاربرد کتاب و نمایشگاه و سود سرشار ناشران کتابهای کنکوری و دست های پیدا و پنهان دراین امر را عیان می ساخت.

و اما قسمت شلوغ و پر طرفدار دیگری نیز در نمایشگاه به چشم می خورد و آن قسمت فروش مواد غذایی بود که پررونق تر از کتاب فروشی ها و انتشارات، سرگرم عرضه خدمات بودند و بعید نبود ناشرانی را از سال بعد به صرافت تغییر شغل و کاسبی نینداخته باشند!

نمایشگاه کتاب تبریز در مقایسه با نمایشگاه  کتاب تهران، چه از لحاظ کمیت و چه از لحاظ کیفیت ، رتبه بالاتری کسب نمی کند اما برپایی آن برای اعتلای فرهنگی خانواده ها در سراسر استان به ویژه برای برخی از  ساکنان شهرستانی که امکان بازدید از نمایشگاه کتاب پایتخت را ندارند و می توانند برخی از کتب مورد نظر خود را از انتشاراتی های مطرح کشوری، با تخفیف های مناسب ،سالیانه از این مکان تهیه کنند، اتفاق مبارک و ضرورتی ویژه است.

( صدای معلم : این عکس آرشیوی است و متعلق به گزارش صدای معلم در مورد نمایشگاه کتاب اصفهان است که توسط نرگس کارگری در سال قبل تهیه شد . ( این جا ) مشابهت محتوای گزارش ها  و رفتار مردم قابل تامل است ! )

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید