اما مشاهدات عینی و گزارش‌ها مردمی نشان می‌دهد علاوه بر اینکه مدارس دولتی بر اساس شیوه مدیریت بسیار قدیمی و فرسوده چون ساختمان فیزیکی همین مدارس! پیش می‌رود این واقعیت نیز برملا می‌کند که مدیران به‌نوعی با اجبار! اقدام به دریافت مبلغی به‌عنوان کمک به مدرسه می‌کنند.
این اجبار هرچند تحت عنوان (کمک به مدرسه) جنبه قانونی و اختیاری به خود می‌گیرد اما بار سنگینی بر دوش اولیای کم‌توان می‌گذارد.
از آن‌سوی قضیه وقتی پای حرف مدیر مدرسه می‌نشینیم نبود سرانه کافی و هزینه‌های جاری مدارس را عامل این اقدام می‌دانند و معتقدند اگر دست روی دست بگذارند و مجانی ثبت‌نام کنند کلاهشان پس معرکه است!
در شهرستان بندر خمیر بیش‌تر از 130 مدرسه وجود دارد و جمعیتی برابر با 13 هزار نفر دانش‌آموز با بیش از یک هزار معلم مشغول فعالیت آموزشی و تحصیل هستند.
در همین سایت صدای معلم چندین مطلب انتقادی و پرسشی در خصوص عملکرد مدیریت آموزش و پرورش این شهرستان مطرح شد که همگی بی‌پاسخ ماندند.
اما سؤالی که دیگربار در اینجا مطرح می‌شود در مورد دریافت هزینه در موقع ثبت‌نام یا دریافت کارنامه یا جلسه اولیا و مربیان و یا هر موقع دیگری که پای اولیا به مدرسه کشیده شود است!
هر مدیر مدرسه اینجا ظاهراً مجاز است علاوه بر هزینه مصوب کتاب که در سایت فروش اعلام شده است مبلغی بیش‌تر از دانش‌آموز دریافت کند به بهانه هزینه حمل کتاب از اداره تا مدرسه!
این اقدام هرچند غیرمجاز است ولی در همین موقع هر مدرسه مبلغی از 50 هزار تومان (مشاهدات مربوط به مدارس ابتدایی شهرستان است) تا 200 هزار تومان نیز باز از اولیا درخواست می‌کنند به بهانه هزینه جاری مدرسه و البته با اسم مستعار کمک به مدرسه.
همه‌ی اینها یک‌طرف قضیه است و شاید تلخ‌ترین قسمت ماجرا عدم نظارت کارشناسان اداری از روند مسائل جاری مدرسه و آنچه در مدارس پیش می‌رود باشد.
تقریباً همه مدارس در این ایام کاملاً تعطیل هستند! و اگر کسی به مدرسه مراجعه کند با یک قفل بزرگ بر در مدرسه آویخته شده روبرو می‌شود.
عنوانی باهدف بهسازی فعالیت مدارس با نام پروژه مهر است که باید مقدمات بازگشایی برای هرسال تحصیلی جدید در تابستان فراهم گردد که اینجا خبری از آن نیست! هرسال بدتر از پارسال با همان صندلی‌های فرسوده و دیوارهای خاک گرفته به استقبال یک تکرار می‌رویم که قطعاً در اثرگذاری خیلی از فرزندان این سرزمین کلیدی و حیاتی است.
سرویس مدارس همچنان مورد بی‌مهری است و ترک تحصیل با دلایل بسیار در این منطقه وفور یافته است.
از مدرسه یک کلاس با صندلی کهنه، یک معلم و تعدادی دانش‌آموز تصور می‌شود که نه فضای سبزی دارند، نه کتابخانه نه بویی از هوشمند سازی برده و نه فعالیت‌های هنری و فرهنگی و ورزشی!
در مدارس مشاوره کم‌ترین اهمیت دارد و دروسی چون هنر و سواد رسانه‌ای و یا تفکر اصلاً به عنوان درس محسوب نمی‌شوند.
یک مافیای پنهان مدیریت مدارس را تنها حق کسانی می‌داند که در دایره نزدیکان رئیس و مشاورانش هستند!
حتی یک دانش‌آموز فرزندان اداری‌ها وارد مدارس عادی نمی‌شود و مدرسه شاهد و غیرانتفاعی‌ها چون مدرسه‌ی خصوصی برای آنان است.
مدیران ناکارآمد بدون برنامه تیغ بر گلوی آموزش و کیفیت مدارس گذاشته‌اند و بی‌آنکه بازخواست شوند هرسال دوباره مدیر هستند!
بوفه‌های غیرمجاز، عدم استفاده از ظرفیت اولیا، بی توجهی کامل به سلامت روان و جسمی، ضعف شدید اطلاع‌رسانی،وجود ده ها مدرسه ناایمن و تخریبی و ده‌ها گلایه دیگر مردمی نشان از ناکارآمدی بزرگ مدیریتی در مجموعه اداری آموزش‌وپرورش شهرستان است که باید از مسئولان طلب پاسخ شود.
از مسئولین آموزش و پرورش این شهرستان درخواست می‌شود بااطلاع رسانی و شفاف‌سازی برنامه‌ها و عملکردها راه را بر بدگمانی و بدبینی ببندند و افکار عمومی را پاسخگو باشند چراکه مدرسه مهم‌ترین نهاد تربیتی است که جامعه آگاه ازآنجا بر خواهد خاست.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان