آقای پناهیان ! اظهار نظر در مورد مسائل این دستگاه پیچیده و تخصصی را لطفا به اهل آن بسپارید ! از وزارتخانه بابت استقلال نظر و کار کارشناسی تشکر می کنم

  رسالت اصلی آموزش و پرورش تعلیم و تربیت است . گسیل توانایی ها و استعدادها و علایق دانش آموزان برای برعهده گرفتن نقش هاست.جامعه پذیر کردن کودکان برای درونی ساختن ارزش ها و هنجارهاست. امروز تصمیمات اتخاذ شده توسط وزارت آموزش و پرورش دیوار کوتاهی گردیده که آماج تیر انتقادی برخی از اندیشمندان حوزه هایی دیگر گردیده است. قصور یا ضعف این وزارتخانه همیشه مورد انتقاد فرهنگیان برجسته کشور بوده است اما ارائه نظرات غیر تخصصی و متهم کردن این وزارتخانه آن هم در شرایطی که تلاش نموده تصمیم درستی اتخاذ نماید جای بسی تأسف و نومیدی است.

طبق بخشنامه وزارت آموزش و پرورش :

"بازدید از مراکز بهداشتی و درمانی ،عیادت از جانبازان و بیماران ،مراکز انتقال خون ،گلزار شهدا و آرامستان ها در دوره های متوسطه اول و دوم با رعایت نکات تربیتی، ایمنی و بهداشتی بلامانع است ،ولی این قبیل برنامه ها برای دوره های پیش دبستانی و کلاس اول و دوم ابتدایی ممنوع است."

 بد نیست قدری هم به صلح بیندیشیم. قدری به نوع دوستی و گذشت و مهربانی بیندیشیم  ما معلمین در کلاس درس مجبور به ملاحظه خیلی از مسایل و حساسیت ها هستیم خصوصا در دوره های ابتدایی و پیش دبستانی. ارائه پاسخ به گروه سنی 5 - 8 سال بسیار دشوار تر از سایر گروه هاست. تمامی حساسیت های وجود کودکان باید سنجیده شود. یک جمله ناصواب ما یا یک کرده عجولانه ما ، می تواند تمامی سرنوشت زندگی او را زیر و رو سازد.
به خاطر دارم در دوره راهنمایی کلاس اول ، سئوالی از یک جمله در کتاب اجتماعی از معلم مربوطه پرسیدم که جواب دادند : هر وقت بزرگ شدی خودت می فهمی. شرم معلم آن روز من ، امروز که اصلا سئوالش را هم به خاطر ندارم مرا تجربه ای شد که هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد.

شما جناب حجت الاسلام پناهیان با توجه به فضایی که بدان تعلق دارید هیچ نیازهای سنین کودکی را به خاطر می آورید؟ از کابوس ها یا شب ادراری ها یا ترس آنان هیچ مطلع هستید؟ وقتی علوم مختلف از جمله جامعه شناسی، روانشناسی و علوم تربیتی برای سنین 5 - 8 سال بازدید آنان را از مراکز بهداشتی و درمانی ،عیادت از جانبازان و بیماران ،مراکز انتقال خون ،گلزار شهدا و آرامستان ها مصلحت نمی داند ، فقط برای سلامتی روح و روان آنان است نه شادمانی شیاطین یا صهیونیست ها.

امروز مگر در کشور ما موسیقی حرامی هم وجود دارد؟ مگر فیلتر وزارت ارشاد اسلامی تیزی خود را از دست داده است که یقه آموزش و پرورش را گرفته اید؟ 10 درصد جوانان اگر آن کار دیگر می کنند جزو آنانی هستند که خداوند متعال به رسولش می فرماید:

فَذَكِّرْ إِنَّما أَنْتَ مُذَكِّرٌ «21» لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ «22» إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَ كَفَرَ «23» فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذابَ الْأَكْبَرَ «24» إِنَّ إِلَيْنا إِيابَهُمْ «25» ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنا حِسابَهُمْ «26» (سوره غاشیه )

«21» پس تذكر بده كه همانا تو تذكر دهنده‌اى، «22» و بر آنان سيطره و تسلطى ندارى (كه به ايمان آوردن مجبورشان كنى). «23» مگر آن كس كه روى گرداند و كفر پيشه كرد. «24» كه خداوند او را به بزرگترين عذاب مجازات مى‌كند. «25» همانا بازگشت آنان به سوى ماست. «26» آنگاه حسابشان بر ماست.

   سن کودکی اوج نشاط و شادی است و تنها سنی است که از بازی کردن خسته نمی شوند و شما آن را باعث تضعیف جوانان ذکر کردید. اولا بخشنامه در خصوص کودکان است نه جوانان. ثانیا اگر در کودکی و جوانی هم نتوان بازی کرد پس سن بازی را شما تعریف فرمایید. بازی باعث رشد و تقویت فیزیکی و ذهنی کودکان می گردد نه تضعیف آنان. بازی باعث ایجاد مهارت و توانایی زندگی می گردد نه خوشحالی شیطان.

اگر از ره آورد دانش دانشمندانی چون نوبل یا مادام کوری و.....بشر در جهت خیانت و قتل و غارت نسبت به یکدیگر استفاده نموده اند و صهیونیست ها هم از این قِبل بی نصیب نمانده اند گناه تولید علم چیست؟ لطفا نام دانشمند شبیه حمار مورد نظر خویش را معرفی نمایید تا ما نیز آنان را بشناسیم. کودک 5 - 8 ساله گناهش به ظلم بی دینان چیست؟

شما بی حجابی زنان یا ظالم بودن برخی کشورها را با موضوع روانشاختی آموزش و پرورش قاطی کرده اید. ظاهرا با پیوند این مسایل با بخشنامه آموزش و پرورش خواسته اید تا تمامی مصیبت ها را سر کودکان 5 - 8 ساله کشور خالی کنید. یا خواستید وخامت تصمیم درست آموزش و پرورش را ناصواب جلوه دهید. دنیای کودکان پاک و معصوم و عاری از هر نوع پلیدی است. ما آموزش و پرورشی ها تلاش می کنیم که این دنیا ،معصوم و معقول باقی بماند اما اگر قرار باشد یک روحانی مجربی چون شما ، این چنین غیر منصف در بین مردم عامه سخن گوید آنگاه به جز بدبینی آنان نسبت به آموزش و پرورش کشور کدام رسالت روحانیت را جامه عمل پوشانده اید؟

ما از شما روحانیون پیشروان انقلاب اسلامی انتظار همراهی و پشتیبانی از تصمیمات درست و منطقی وزارت آموزش و پرورش را داریم نه گِل آلود ساختن نیت پاک آنان را.

از ایام قدیم کودکان را بیمارستان و قبرستان نمی بردند تا سلامتی روح و روان آنان در سنین بزرگسالی به قبول واقعیت ها گسیل شان دارد و حال شما اصرار دارید که تمامی ضعف های منطقه و خاورمیانه و کشور از گلزار شهدا نرفتن کودکان است.
هیچ خبر دارید در سفرهای راهیان نور از سراسر کشور به جنوب تا به امروز چندین تصادف صورت گرفته و از آمار تلفات دانش آموزان و معلمان اطلاع دارید؟ از میراث معلولان جا مانده از این سفرهای پرمخاطره چطور؟

یک کودک 4 یا 5 ساله به نظر شما چه تصوری می تواند از بیمار بستری شده ،تزریق خون ، جانباز و گلزار شهدا داشته باشد؟ ابتدا اجازه دهید از معانی این واژه ها که در سایه نظارت روحانیون در کتب درسی گنجانده شده است این دانش آموز سواد خواندن و نوشتن اش را بیابد تا بعد مرحله عمل بدان رسالت آید.
کودک هنوز مفهوم واقعی دفاع از وطن ، ایثار ، مرگ ، شهادت ، جانباز و...... را در ذهن خود ندارد ، چگونه قرار است او را تفیهم کنیم؟ ما در یاددهی مفاهیم انباشته شده کتب نسبت به زمان آموزش به اندازه کافی درمانده ایم حال انتظار خارج از آن داشتن ظلم است در حق کودکان وطن.
اجازه دهید کودک وطن من کودکی خود را همانند بوعلی سینای دانشمند در بالای درخت به مقتضای سن داشته باشد. امید که رسالت سنگین عیادت و سفر تبدیل به مفاهیم گنجانده شده در کتب درسی گردد و به نظام آموزشی فرصت و زمان لازم جهت استفاده مفید از زمان را بدهد.

بد نیست قدری هم به صلح بیندیشیم. قدری به نوع دوستی و گذشت و مهربانی بیندیشیم. خدای بزرگی که با توانایی مطلق خود خطاها و لرزش ها را می پوشاند و آبروی بنده اش را حفظ می کند، چرا بندگان خدا باید به دنبال ذره بینی جهت بزرگ نمایی دلخواسته های خود نمایند.

اجازه دهید آموزش و پرورش کشورمان در سایه کارشناسان و متخصصان اهل فن ساختار خوشایندی از آموزش و پرورش ترسیم نمایند. ما آموزش و پرورشی ها به خود جرأت ورود به مسایل فنی هیچ مرجعی نمی دهیم پس بگذارید تا ما هم آسوده نفس بکشیم.
آموزش و پرورش و زیر مجموعه آن تا به امروز اگر ذهنم یاری دهد در مسایل گوناگون به نقد و بررسی منطقی و عقلانی پرداخته است اما در امورات هیچ وزارتخانه یا مؤسسه ای دخالت و اِعمال نظر نداشته است ؛ لذا ضمن تبریک به وزیر محترم آموزش و پرورش و به امید استقلال رأی این وزارتخانه و اعتماد و احترام سایر حوزه ها و مؤسسات و وزارتخانه به حریم آن ، حمایت خود را از ترویج چنین نظرات کارشناسانه اعلام و امید توسعه بیشتر آن را دارم.

جناب آقای بطحایی از شما برای شجاعت در تصمیم گیری صحیح و منطقی سپاسگزاریم.
در ضمن لطفا نوشته زیر در همین سایت را مطالعه نمایید.
هنر "پاسخگویی" به سه چیز محتاج است: دانش و علم حیطه ی تحت سرپرستی و قدرت اجرایی قاطع و مهمتر از این دو ، استقلال رأی (29 آذر 1396)