معاون مدرسه با دو دانش آموز وارد دفترشد، با چهره ای نسبتاً برافروخته؛
دانش آموزان هر دو با التماس در خواست می کردند و قسم می دادند فقط یک دقیقه به حرفشان گوش کند و معاون لحظه به لحظه برافروخته تر می شد و تن صدایش بالاتر می رفت و به التماس های مکرر دانش آموزان اعتنایی نداشت.
بالاخره یکی از دانش آموزان شماره تلفن خانه شان را به معاون داد و معاون درحالی که بی انضباطی دانش آموز را به مادرش خبر می داد، از وی خواست تا نیم ساعت دیگر در مدرسه حضور یابد.
دانش آموز دوم اصرار و التماس می کرد که معاون عصبانی شد و دانش آموز را که به او نزدیک شده بود، هل داد.
اصرار بعدی دانش آموز و فریاد معاون، همراه با استفاده او از کلمات و عبارات نامناسب، توهین آمیز و نواختن کشیده ای به صورت و لگدی به پای دانش آموز.
ادامه التماس و اصرار دانش آموز و نواختن کشیده دوم و پرتاب لگدی دیگر همراه با افزایش صدای فریاد و توهین و تحقیر...
معاون مدرسه، احتمالا خسته است،
از اول صبح در حیاط، راهروها، کریدورها، کلاس و... با دانش آموزان سر و کله زده است.،
شاید مشکلات مالی دارد.،
شاید رضایت شغلی ندارد.،
شاید از فشارهای زیاد زندگی به ستوه آمده.،...
شاید.،... شاید.،... و شاید...!؟
حال یک سوال ؟
آیا فقط یک لحظه تامل و مدیریت خشم نمی توانست معاون را از این شرایط بیرون بیاورد؟
آیا نمی شد با سعه صدر، حوصله، اعتنا به درخواست های همراه با التماس مکرر دانش آموزان ، فرصت بررسی و امکان انتخاب احسن به خود و دانش آموزان بدهد..."
یک لحظه یاد کلام مولا اميرمومنان می افتم " که ؛
به هنگام خشم :
نه تنبیه
نه دستور
نه کینه
شما چه نظری دارید؟
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
علی برکت ا. .
دوم معلم محوری بجای دانش اموزمحوری در مدرسه و برگشت مردودی و اخراج دانش اموزنماهای بی ادب
سوم ممنوع شدن تنبیه بدنی و جریمه های سنگین برا خاطیان
بعدش موافقم با این مقاله!
بله اینجاااااا آذربایجانشرقی است مدیریت قبیله ای وخفگان محض مجلسیان خوش باشین جناب وزیر خیلی عالیست دست مریزاد
کار این معاون به خصوص در مورد کتک زدن دانش آموزان بسیار ناپسند بوده و باید مورد توبیخ قرار گیرد،اما تماس با اولیای دانش آموز و حل مشکل به کمک آن ها کار درستی است.ضمن اینکه باید قوانین انضباطی جدی تری به غیر از تنبیه بدنی تصویب شود که نظم را در مدارس موجب شوند.نمره الکی دادن به دانش آموزان به درخواست مدیران و برگزاری امتحان های مکرر تا کسب نمره قبولی،تاثیر زیادی در بی نظمی های دانش آموزان دارد.
متأسّفانه ما ایرانی ها در کنترل هیجانات خود و در شناخت هیجانات دیگران و احترام به آنان قدری ضعیف هستیم. « در هنگام عصبانیّت، نه تصمیم، نه دستور و نه تنبیه »
کودکان، نوجوانان و جوانان سرزمین ما به نصیحت های من و شما نیاز ندارند، بلکه به دستان ما نیاز دارند که دستشان را بگیریم؛ به گوش ما نیاز دارند که حرفشان را با صبوری بشنویم و به قلب ما نیاز دارند تا آنان را بپذیریم و درک کنیم.
با آرزوی آموزش علمی و عملی مهارت های زندگی ( کنترل خشم و ... ) در تمامی دوره های تحصیلی از پیش دبستانی تا آموزش عالی.
پایدار باشید.
انسانیت که تاریخ مصرف نداره
دانش آموزان رو چشم ما جا دارند اگر آنان را خوب درک کنیم.
از جنابعالی تقاضا دارم اگر معلّم هستید در ذیل نظرات سازنده، نظرات سازنده درج نمایید تا دیگران هم بهره مند شوند.
اینگونه نظر دادن در شأن شما نیست.
پایدار باشید.
با سپاس از حسن توجّه شما
من و شما در حوزه ی خطیر آموزش و پرورش در تلاشیم فاصله ی ایجاد شده ( به هر دلیل، عمدی یا سهوی، توسّط چه کسانی و ... ) بین معلّم و دانش آموز را کم کنیم و این همان تقدّم تربیت بر تعلیم است. آنچه که هست مطلوب نیست. من هم از وضعیّت نابسامان فعلی ناراضی ام. ولی بهتر است کاری کرد و به سوی بهبود شرایط حاکم بر آموزش و پرورش قدم برداشت. در نظام آموزشی متمرکز، خلّاق کُش و نابسامان کنونی، من و شما ( ما ) می توانیم مرهمی باشیم بر زخم های برخی همکاران و بعضی از دانش آموزان.
پایدار و سربلند باشید.
دیگه بقیه اش رو خودتون بفهمید نیازی به نوشتن نیست
نباید دانش اموز به حال خود رها شود دانش اموزان هم بلاتکلیفند، و این لطف در حق شان نیست در حکم دوستی خاله خرسه است