جستارگشایی
به مناسبت ۱۷ مرداد (شهادت محمود صارمی) « روز خبرنگار » سری به خانه مطبوعات استان البرز در دل ارشاد اسلامی کرج میزنم. پس از خوشوبش کوتاه با تعدادی از اهالی رسانه، گپی مختصر با رضا عباسزاده (رئیس ساعی خانه مطبوعات استان البرز) میزنیم.
وی با مروری تیتروار بر عملکرد خانه مطبوعات به چالشهای حرفه خبرنگاری پرداخته میافزاید:
نبود امنیت و ثبات شغلی شاید مهمترین مشکل حوزه رسانه و خبر باشد.
ما برنامههای ویژهای برای آموزش خبرنگاران و افزایش سواد رسانهای همکاران تدارک دیدهایم اما در تولید محتوای دست اول و بههنگام مشکل داریم . در واقع نویسنده و خبرنگار شش دانگ و حرفهای چندانی تربیت نکردهایم و این یکی از آسیبهای جدی حوزه رسانه و خبر در سطح کلان کشوری میباشد.
ما در البرز با ۱۵ نفر خبرنگار پایکار و مجرب، کارگروه خبرنگاران بحران را ساماندهی کردهایم.
این کارگروه باید توسعه پیدا کرده و با تشکیل کارگروههای مطالبهگری، نشستهای تخصصی و گپهای محفلی عملا در اتفاقات مهم، اخبار پیرامونی و تولید محتوا سهیم باشند...
معلم خبرنگارانی که نیستند...
خلج از خبرنگاران جوان و انرژیک در جلسهای میگوید: اگر در البرز یک معلم خبرنگار پایکار واقعی داشته باشیم آن هم رضا قاسمپور است(نقل به مضمون). متأسفانه امروزه نسل معلمان دست اندرکار حوزه رسانه و خبر رو به انقراض بوده و بسیاری از فرهیختگان فرهنگی کنج عزلت اختیار و در زندگی شخصی خویش غوطهورند. از طرفی برخی باجنیوزها با شانتاژ و پروپاگاندای رسانهای جای خبرنگاران دغدغهمند و روزنامهنگاران محجوب را گرفتهاند.
خبرنگاری یا راه رفتن بر لبه تیغ
خبرنگاری در عصر انفجار اخبار و اطلاعات به ویژه در جهان سوم راه رفتن بر لبه تیغی است که هر لحظه امکان سقوط و هبوط در آن محتمل است. بدون شک هرکسی در وجودش بعدی از ابعاد متکثر خبرنگاری را داراست.
تلاش برای درک بی کم و کاست حقایق در نهاد ماست. امروزه خبرنگاری دنیای بی سر و تهی است که چهار مقوله صحت، سرعت، دقت و کیفیت اضلاع اصلی آن است.
تأثیرات فضای مجازی بر رسانه و خبر
گرچه گوشیهای هوشمند تمام عرصههای اجتماعی از جمله عرصه خبر و ژورنال را متحول کرده و محدودیتهای زمان، مکان، زبان، امکان و جغرافیا را درنوردیده است و ما به طور روزافزون با انبوه شهروند خبرنگار مواجه هستیم، لیکن هنوز هم مسئولیت انعکاس اخبار راستین، بدون دخل و تصرف جناحی و گروهی و همچنین پای بندی به تعهد اجتماعی نسبت به درستی و صحت خبر بیشتر معطوف به خبرنگاران و روزنامهنگاران حرفهای است.
چالشهای حوزه رسانه و خبر
یکی از مشکلات عینی این روزها، تأخیر فاز نشریات کاغذی نسبت به نشریات الکترونیکی است. همچنین گستره منطقهای مخاطب، تیراژ نازل و حوزه تأثیرگذاری اندک آنها نسبت به تلگرام، اینستاگرام، فیسبوک، واتس اپ، توئیتر و امثالهم از دیگر مشکلات این عرصه میباشد.
سینه سپر کردن یک خبرنگار در ثبت درست وقایع و به تصویر کشیدن چهره عریان واقعیت، به معنای دست کردن در لانه زنبور قدرت و ثروت بوده و علاوه بر خطر سقوط، احتمال گزیدگی همیشه وجود دارد.
روزنامه یا روزینامه ؟!
- خودسانسوری و تدارکاتچی روابط عمومی ادارات بودن
- دستمزد نازل، فقدان امنیت شغلی، عدم حمایت حرفهای و بیمهای
- ورود افراد غیرحرفهای و مصادره بخشهای مدیریتی رسانه توسط سیاسیون
- رویکرد جناحی و نتیجتا تقلیل منافع ملی و عمومی به منافع حزبی و جناحی
- کمبود خبرنگار مبتنی بر آموزش علمی و آکادمیک، استیلای فضای ناامن و شائبه آلود و مبتنی بر شایعه در فضاهای مجازی
- خدشهدار شدن اعتماد عمومی و...
از چالشهای جدی و مشکلات عینی حوزه رسانه و خبر میباشد.
تحلیل یا تکثیر؟ مسئله اینست!
از چالشهای های مثبت خبرنگاران و اهالی مطبوعات میتوان به:
* کارکرد مثبت در ارتقای کیفی زندگی اجتماعی
* پرتوافکنی بر تاریک خانه های قدرت و ثروت
* بیان مشکلات واقعی مردم در قالب گزارشهای تحلیلی، یادداشتهای پژوهشی و نتیجتاً امید آفرینی و... اشاره نمود.
به هر حال نشریات کاغذی نیز همانند کتاب در معرض تهدید و تحدیدند و مطبوعات کاغذی هم به سان کتاب برای بقای خود محکوم به ارتقاء کیفیت و انطباق خود با تکنولوژیهای نوین و تحلیل رویدادهای مهم جاری هستند.
ضرورت نظام جامع رسانههای همگانی
در پایان امیدواریم ضمن حرکت تدریجی اهالی رسانه و خبر به سوی حرفهای و مستقل شدن از حکومت، حاکمیت نیز در قبال بهرهمندی از خدمات دوستان رسانه و خبر، در خصوص تأمین حداقلهای معیشت و منزلت این قشر شریف گامهای عملی برداشته و با تدوین، تصویب و عملیاتی کردن نظام جامع رسانههای همگانی پاسدار حقوق اهالی رسانه و خبر باشد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
خبرنگار موضوعات داغ و مهم اجتماع هر چه باشد را باید بازگو ، نقد و روشن کند
بخواهیم نگاه کنیم در جامعه مدرن خبرنگاری حرفه بسیار مهمی است حتی از معلمی و پزشکی و هر شغل دیگری
یکی از شاخه های قدرت جامعه مدرن را رسانه و خبرنگاری دانسته اند یعنی آنقدر قدرتمند است که می تواند سیاست، اقتصاد و ... یک کشور تحت تاثیر قرار دهد
و به خاطر همین حکومت های دیکتاتوری از قدرت گرفتن آن می ترسند و سرکوب می کنند
مثلا همان خبر کشته شدن مهسا کار یک خبرنگار بود ببینید چه کرد
اگر جامعه باز باشد و خبرنگار آزاد (البته نه بدون محدودیت) دیگر فاسد و مدیر بی سواد و حکومت نالایق و ... جرات نمی کنند بر علیه مردم تکان بخورند
https://www.isna.ir/news/1403051610445/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%A7%D9%85%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D9%86-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D9%86%D8%B4%D8%B3%D8%AA%DA%AF%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%86%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4-%D9%88-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%B1%D8%B4
آقای عباس زاده در اینجا به نکته جالبی اشاره کردند که ما در ایران خبرنگاری واقعی و قوی نداریم خب این نشان دهنده عقب ماندگی جامعه و حکومت ایران است
فقط پول یامفت است که به جیب یک عده خبرگزاری و خبرنگار دولتی و مسخره می رود
الان از نظر آزادی خبرنگارها، ایران، بدترین وضعیت را در جهان دارد و بیشتر خبرنگار زندانی دارد