گروه گزارش/
دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش در میزگرد بررسی نقش و کارکردهای نظام معلمی در آموزش و پرورش ایران که 11 اردیبهشت امسال با حضور جمعی از استادان دانشگاه‌ها، صاحب‌نظران و کارشناسان حوزه تعلیم و تربیت و نمایندگان تشکل‌های معلمان برگزار شد به طرح مطالبی در این حوزه پرداخته است . ( این جا )
امانی می گوید :
« موضوع میزگرد امروز در واقع یک موضوع هم‌اندیشی برای تشکیل نظام معلمی است، مباحث این موضوع باید مورد بحث و بررسی کارشناسی قرار بگیرد تا به پختگی برسد و کاری پخته نمی‌شود جز اینکه خود را در معرض تضارب آرا قرار دهد. آیا هنوز دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش و سایر مقامات و مسئولان به علت و یا دلیل اجرای مصیبت بار آن چه « قانون نظام رتبه بندی معلمان » خوانده می شود ؛ پی نبرده اند ؟
دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش ما در باب نظام کلان معلمی کشور و حالا یکی از مصادیقش نام آن را سازمان نظام معلمی کشور بگذاریم، زیرا در عنوانی که ما برای این نشست انتخاب کرده ایم به نوعی دو پهلو است، نیازمند چنین تضارب آرایی هستیم.
وی با اشاره به اینکه چند بعدی بودن مسئله نظام معلمی کشور اهمیت آن را آشکارتر می‌کند، گفت: اتفاقاتی که در باب رتبه‌بندی معلمان در 1.5 سال اخیر رخ داده، نشان می‌دهد اگر ما نظامی برای معلمان طراحی کرده بودیم و سازمان نظام معلمی داشتیم چه بسا این کار به گونه دیگری پیش می‌رفت. اما در نقطه مقابل، دیدگاه‌های کاملا متضادی با این دیدگاه وجود دارد.
آنچه با آن مواجه هستیم یک کارکرد بین‌المللی است که در مشابه‌سازی داخل کشور با اما و اگرهای جدی روبه‌رو است. گروهی تشکیل نظام معلمی در کشور را با دلایلی که شواهد داخلی و بین‌المللی دارد تهدید تلقی می‌کنند و گروهی دیگر نیز آن را فرصت تلقی می‌کنند و برای آن شواهد داخلی و بین‌المللی ارایه می‌دهند.
وی با بیان اینکه چند بار موضوع تشکیل نظام معلمی تا مرحله نهایی شدن پیش رفته اما برخلاف بقیه پیش‌نویس‌هایی که از کمیسیون‌های شورای عالی آموزش و پرورش می‌آید، مراحل نهایی را برای اجرایی شدن طی نکرده، افزود: به نظر مي رسد مسئولان مربوطه به یک جمع‌بندی نهایی اطمینان‌آور برای ایجاد نظام معلمی نرسیده اند. در حالی که این گونه موضوعات و بحث « نهادسازی » در نظام های توسعه یافته ی جهان امری بدیهی و مسلم به شمار می رود اما در کشور توسعه نیافته ی ایران که البته مقامات آن همواره حرف های بزرگی می زنند اما در حوزه ی عمل به گفته ها ، تحرک خاصی مشاهده نمی شود ؛ مصداق همان حکایت « ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم » شده ایم .
شخصا شاهد بودم که دو وزیر مصمم بودند این موضوع را پیگیری و اجرایی کنند، پس از مطالعه متن پیش‌نویس، نظر مثبتی نسبت به عملیاتی سازی آن داشتند اما پس آن احساس کردند ممکن است از ناحیه اجرای آن، نظام آموزش و پرورش و خودشان آسیب ببینند، لذا فعلا موضوع نظام معلمی مسکوت مانده است.
برخی نقدی به تشکیل نظام معلمی وارد می‌کنند و می‌گویند سازمان نظام معلمی برای کشوری که معلمانش کارمند آموزش و پرورش هستند، معنایی ندارد. از همکارانی که پیش‌نویس نظام معلمی را آماده کرده اند پرسیدم چه تدبیری در باره این انتقاد اندیشیده اید، گفتند این نقد وارد است و ما تدبیر خاصی نداریم.
به گفته امانی‌طهرانی، بخشي از دلايل توقف کار تشکیل نظام معلمی در آموزش و پرورش ایران به علت مسایل سیاسی است، وزرایی که موجب توقف کار شدند سازمان نظام پزشکی کشور را مدنظر قرارداده و می‌گفتند سازمان نظام پزشکی کشور تحت تاثیر جناح‌های سیاسی کشور به شدت از صدر تا ذیل هر از چندی دچار تغییر می‌شود . »
در حالی که این گونه موضوعات و بحث « نهادسازی » در نظام های توسعه یافته ی جهان امری بدیهی و مسلم به شمار می رود اما در کشور توسعه نیافته ی ایران که البته مقامات آن همواره حرف های بزرگی می زنند اما در حوزه ی عمل به گفته ها ، تحرک خاصی مشاهده نمی شود ؛ مصداق همان حکایت « ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم » شده ایم .
در بیان این طنز تلخ کافی است که اشاره کنیم که شورای عالی آموزش و پرورش با تاریخچه و پیشینه ای بیش از یک صد سال ، مراسمی در بزرگداشت تاسیس این نهاد مترقی گذاشته و محور عمده سخنان و بحث های مدعوین این نشست حول اهمیت تعلیم و تربیت در جامعه و نیز جایگاه نهاد شورای عالی آموزش و پرورش می چرخد . ( این جا )
آیا تاکنون این پرسش را به جد مطرح کرده ایم که به کجا می رویم و در کجا ایستاده ایم ؟
آیا برای حل مشکلات و چالش ها برنامه و اراده ای هست ؟
( کارگروه سازمان نظام معلمی در زمان وزارت دانش آشتیانی )
پرسش « صدای معلم » آن است که هنوز دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش و سایر مقامات و مسئولان به علت و یا دلیل اجرای مصیبت بار آن چه « قانون نظام رتبه بندی معلمان » خوانده می شود ؛ پی نبرده اند ؟
بارها « صدای معلم » از وضعیت « هیات های ممیزه » وزارت آموزش و پرورش پرسش کرده و بزرگ ترین مشکل رتبه بندی معلمان را « فقدان شفافیت » هم در مرحله تعریف سنجه ها و معیارها و مهم تر از آن نهاد ارزیاب آن ، ارزیابی کرده است .
آیا دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش که بر حسب قانون این شورا باید حافظ و حامی مصوبات این شورا بوده و مکانیسم نظارت دقیق ، جامع و متقن بر مصوبات شورای عالی آموزش و پرورش را طراحی و اجرا نماید ؛ در جریان بحث های کار گروه تخصصی تدوین پیش نویس سازمان نظام معلمی در زمان وزارت آقای دانش آشتیانی نیست ؟ و این که وزیر وقت آموزش و پرورش آن را برای « قانون شدن » به مجلس وقت آن زمان ارسال کرده است ؟
آیا آقای امانی هنوز نمی داند که طرح تشکیل سازمان نظام معلمی درمجلس دهم مطرح گردیده و متاسفانه ناتمام مانده است و فعالیت اصلی و عمده افرادی در مقام دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش می باید به نهایی شدن این مهم و قانون شدن آن معطوف گردد ؟
آیا دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش هنوز نمی داند که میرحمایت میرزاده سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس دهم در گفت و گو با صدای معلم اعلان می کند که سازمان نظام معلمی در لایحه برنامه ششم توسعه گنجانده شده است . ( این جا )
این همه ابهام گویی و اتخاذ مواضع دو پهلو محافظه کارانه در زمانی که اعتماد عمومی به حداقل رسیده و صف و بدنه آموزش و پرورش ( معلمان ) اعتمادی به ستاد نشینان ندارد از چه ناشی می شود ؟
آیا دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش نمی خواهد با مخاطبان صداقت پیشه نماید ؟
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.