گروه گزارش/
امروز یکشنبه بیست و یکم اسفند مراسم بزرگداشت يكصد و يكمين سال تاسيس شوراي عالي آموزش و پرورش با حضور برخی از اعضاي شورای عالی آموزش و پرورش ، مدیران ستادی و خبرنگاران در سالن اجتماعات دبیرستان شاهد شهدای هفتم تیر برگزار گردید .
در ابتدای این مراسم ، « علیرضا کریمیان » مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران گفت :
« ما باید برای آینده شورای عالی آموزش و پرورش با توجه به زیست بوم های نو ظهوری که در این سال ها با آن مواجه هستیم ، برنامه داشته باشیم .
امروز یکی از مسائل و مباحثی که با آن به ویژه در یکی دو سال اخیر مواجه شدیم بحث زیست بوم های نو و جدیدی است که ما هیچ گاه آن ها را تجربه نکرده بودیم .
شورای عالی آموزش و پرورش باید برای چنین شرایطی خودش را آماده کند و برای آن برنامه داشته باشد . مثلا اقتصاد آموزش و پرورش و جایگاه آن در نهادهای حاکمیتی در حین تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های کلان کشور .
یا موضوع نیروی انسانی ، جذب ، حفظ و نگاهداشت نیروی انسانی که از چالش های مهم آموزش و پرورش است به ویژه در سال های آتی که خودش را بیشتر نشان خواهد داد .
فقط به یک نکته اشاره می کنم که آموزش و پرورش شهر تهران در فضای تعاملی که با شورای عالی آموزش و پرورش دارد بحث « رتبه بندی مدارس » را دنبال می کند که در فرصت های بهتر بیشتر می شود در این زمینه صحبت کرد .
در بحث رتبه بندی مدارس که داشتیم ؛ نگاه ما ، نگاه مساله محور با تاکید بر موضوع و مباحثی که مدارس به عنوان یک « مساله » با آن مواجه هستند .
سپس « محمود امانی » دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش با اشاره به تاریخچه ای از تاسیس این شورا گفت :
« شورای عالی آموزش و پرورش سه سرمایه اصلی دارد . سرمایه اول ، اصالت آن است .
اصالت شورای عالی آموزش و پرورش سبب شده که در طول زمان همیشه به عنوان یک وزنه حائل و تعدیل کننده در طول دوره های مختلف ایفای نقش کند .
گاهی این نقش خیلی کم رنگ و گاهی خیلی پر رنگ شده است اما در کل و در این عدم تثبیت مدیریتی که گریبان نظام آموزش و پرورش کشور را در کل دوره 100 سال اخیر گرفته و نه فقط در این چند دهه ؛ شورای عالی آموزش و پرورش قدری به انباشتگی تجربیات کمک کند و به طور خاص از سال 1390 که این سند افنخار آمیز تحول بنیادین زاده شده این اتفاق افتاده که شش وزیر و چهار سرپرست سکان داری آموزش و پرورش کشور را بر عهده گرفتند و طبیعتا این رفت و آمد سریع مسئولین اجرایی قطعا به اجرای سند لطمه می زند و شورای عالی آموزش و پرورش در این دوره تلاش کرده است که این مشعل را فروزان نگاه دارد و شعله سند به خاموشی نگراید .
دومین سرمایه ی شورای عالی آموزش و پرورش ، استقلال شورا است .
استقلال شورای عالی آموزش و پرورش سبب می شود که در زمینه های مختلف بتواند نگاه دراز مدت و آینده نگرانه ای به موضوعات داشته باشد .
از این حیث به آن « اصالت » مرتبط می شود و کمک می کند که مصوبات شورا تابع یک زمان خاص و محدودیت و نگاه خاص نباشد .
به معنای واقعی در سطح « ملی » تصمیمات اتخاذ شوند .
علاوه بر این ؛ استقلال شورای عالی آموزش و پرورش به این معناست که این شورا مسئولیت اجرایی ندارد یعنی مدیریت نظام آموزش و پرورش کشور به معنای علمی مدیریت که شامل شناخت ، سازمان دهی ، برنامه ریزی و اجراست در مرحله نظارت بر آموزش و پرورش است و تداخلی مابین امر شورای عالی آموزش و پرورش و نظام مدیریتی آموزش کشور از این جهت به وجود نمی آید .
در پاره ای از شوراهای دیگر این امر قدری کم رنگ شده است و وارد حوزه های مدیریتی و اجرا می شوند و این امر تبعاتی در بر دارد .
استقلال شورای عالی آموزش و پرورش سبب شده که در طول دوره های مختلف با کمی فراز و نشیب اما یک رابطه منطقی و تعاملی سازنده ما بین وزارت آموزش و پرورش به عنوان مدیر این دستگاه عظیم و شورای عالی آموزش و پرورش به عنوان سیاست گذار ، قانون گذار و ناظر این دستگاه برقرار شود .
سومین سرمایه شورای عالی آموزش و پرورش اتقان مصوبات آن است و این مسئولیت بسیار بزرگی را متوجه اعضای شورا می کند .
اتقان مصوبات یعنی این که ما اگر « کم مقبول » داشته باشیم بیش تر از « فراوان نامعقول » در نظام آموزشی کشور تاثیر دارد .
مدل طراحی آموزش و پرورش به گونه ای است که کارهای خیلی چابک و بزن در رویی در این جا اصلا قابلیت انجام ندارد .
نظامی که مبتنی بر بررسی دقیق و عمیق در کمیسیون هشت گانه است و گذشتن از سد این کمیسیون آن ها به معنای پخته شدن مصوبات است .
این نظام متقن کمک می کند که شورای عالی آموزش و پرورش هم بتواند نقش قانون گذاری یا سیاست گذاری خود را ایفا کند و هم این که به مجامع قانون گذاری و به طور خاص مجلس شورای اسلامی که طبق ماده 4 ؛ تمام لوایح و طرح های مربوط به نظام آموزشی کشور باید از مسیر شورای عالی عبور کند .
این موضوع گاهی اوقات کم تر در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است و ما به آن توجه کردیم و ما در مسیر ریل گذاری نسبی قابل قبول در این زمینه دست یافته ایم .
در زمینه اتقان مصوبات بهترین قاضی در واقع مخاطبین مصوبات هستند . اگر مصوبه ای توسط مخاطبان مقبول تشخیص داده شود این مشمول « اتقان » می شود .
اگر مخاطبین احساس کنند که مصوبات ما از کارایی لازم برخوردار نیست طبیعتا این سرمایه در معرض خطر قرار می گیرد .
سخنران بعدی ، حجت الاسلام محمدیان دبیر کل پیشین شورای عالی آموزش و پرورش و رئیس فعلی مرکز مطالعات فقهی تعلیم و تربیت بود .
محمدیان با اشاره به کارکردهای آموزش و پرورش در کشور و آسیب شناسی وضعیت فعلی آن پیشنهاد کرد که به منظور جلوگیری از دخالت سلیقه ای نمایندگان مجلس در عزل و نصب های آموزش و پرورش ؛ صلاحیت مدیران کل آموزش و پرورش باید حتما به تایید شورای عالی آموزش و پرورش برسد .
در ادامه ؛ یوسف نوری وزیر آموزش و پرورش به عنوان « سخنران » در جایگاه قرار گرفت و به برخی مسائل روز مانند مسمومیت های سریالی دانش آموزان در مدارس ، نقش رسانه ها در هدایت این گونه وقایع و نیز اغتشاشات چند ماهه اخیر ، لزوم باز بودن مدارس تا پایان سال و... پرداخت اما هیچ گونه اشاره ای به بحث روز معلمان یعنی « رتبه بندی و اعتراضات فراگیر آنان نکرد .
با آن که ماده یک از آیین نامه ی داخلی شورای عالی آموزش و پرورش اشاره می کند که جلسات شورا به ریاست رئیس جمهور و در غیاب وی وزیر آموزش و پرورش رسمیت می یابد اما یوسف نوری در مقام پرسشگر از عملکرد شورای عالی آموزش و پرورش و نه پاسخ گو در برابر عملکرد آن ظاهر گردید .
یوسف نوری مطابق روال خویش بلافاصله پس از اتمام سخنرانی سالن را ترک کرد .
با وجود آن « شورای عالی آموزش و پرورش » از سوی مجری مراسم که خودش سمت معاون دبیر کلی شورای عالی آموزش و پرورش را نیز بر عهده داشت و نیز سایر سخنران ها ، « شورای تخصصی » در حوزه های مربوطه معرفی شد اما سخنان معاون وزیر جهاد کشاورزی و عضو شورای عالی آموزش و پرورش و همچنین سخنرانی مطول و خسته کننده معاون امور مجلس رئیس جمهور که توام با بیان خاطره و حکایت بود اکثرا ارتباطی با کارکردهای تخصصی شورای عالی آموزش و پرورش نداشت .
در میانه ی مراسم ، گروه سرود مجتمع آموزشی ناشنوایان نیمروز با نام « دستان پر توان » به اجرای برنامه پرداخت که با استقبال و تشویق حاضران رو به رو گردید و البته جوایزی نیز به این دانش آموزان و مربی آنان اهداء شد .
در پایان مجری نشست عنوان کرد که « جواد نوبختی » به عنوان منتخب معلمان در شورای عالی آموزش و پرورش آخرین سخنران است اما با توجه به طولانی شدن زمان این مراسم این عضو منتخب از سخنرانی خود انصراف داد .
یکی از حاضران این نشست در پاسخ به پرسش « صدای معلم » در ارزیابی این مراسم عنوان کرد که این نشست خیلی رسمی ، اداری و فرمالیته بود .
برخی سخنران های این نشست به نظر می رسید که اطلاعی از مسائل و چالش آموزش و پرورش ندارند و حتی قانون شورای عالی آموزش و پرورش را مطالعه نکرده باشند .
وی پیشنهاد کرد در این گونه نشست ها و در جهت اثربخش کردن و پویایی آن از افراد منتقد و مطلع در این حوزه استفاده شود تا وقت حاضران با کلی گویی و ارائه مطالب غیر مرتبط و غیر تخصصی تلف نشود .
( علیرضا کریمیان - مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران در نشست بزرگداشت شورای عالی آموزش و پرورش : با آن که خود را به نوعی صاحب خانه و میزبان نشست امروز معرفی کرد اما در اکثر اوقات مشغول کار کردن با موبایل خود بود . )
پایان گزارش/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان