آموزش کودکان کاری فوق العاده حساس و در عین حال تخصصی و ظریف است. در کشورهای پیشرفته زبده ترین معلمان و مدرسان حاذق را راهی مدارس ابتدایی می کنند تا پایه آموزش نونهالان صحیح آب بندی گردد.در ایران کار برعکس بوده و معمولا ضعیف ترین و بی حال ترین آموزش گران را به حوزه ابتدایی سوق می دهیم تا به زعم خویش مکانیزم آموزش آسیب کمتری ببیند غافل از آنکه روی شاخه نشسته و بن مایه های دستگاه تعلیم و تربیت را جاهلانه اره می کنیم.
امروز دوشنبه 14 شهریور فرصتی دست داد تا در معیت مهندس مهدی حسنی دعوت خانم پرستو منادی شاعر خوش ذوق کرجی را اجابت کرده و به دیدن خانمی هنرمند و عاشق آموزش اصولی کودکان در جهانشهر برویم.
در این دیدار با « ثریا ذولفقاری » خانمی مهربان، فهمیده و به شدت دغدغه مند برای آموزش صحیح و اصولی کودکان این کهن مرز و بوم آشنا می شویم. خانم ذولفقاری بازنشسته دانشگاه آزاد کرج با اصالت کرمانشاهی و متولد ۱۳۳۸ لیسانس ادبیات و دانشجوی ارشد روانشناسی با گرایش صنعتی سازمانی است .
وی فعال در حوزه شعر و داستان کودک بوده و نقاشی های انگیزشی و خلاقانه بسیاری را در این حوزه خلق کرده است.
ذولفقاری معتقد است که بچه ها پایه گذار نظام و سکانداران آینده اجتماع خود هستند.
به دلیل استیلای تکنولوژی و مکانیزه شدن خیلی از امور ، عملا دانش آموزان و دانشجویان کاهل ذهنی شده و خمیر مایه تفکر انتقادی، شجاعت قلم به دستی و انتقال صحیح احساسات ناب انسانی خود را به تدریج از دست داده اند.
خانم ذولفقاری می گوید: معنویت و خلاقیت گمشده دستگاه تعلیم و تربیت ماست. در عین حال تا شش سالگی شاکله تعلیم بسته می شود.
جامعه هدف بانو ثریا کودکان و اولیای آنان می باشد.
متاسفانه جامعه دل مرده فعلی حس هنری و سیگنال‌های انگیزشی کافی به هنرمندان نمی دهد ؛ شم هنری مخاطب در حوزه استقبال از آثار هنرمندان ضعیف و کم فروغ است.
ذولفقاری می گوید:
« کتاب‌هایم را برای نمایش و فروش به حوزه پرورش فکری کودکان بردم. به جای نقد و بررسی آثارم گیر داده بودند به نام فیکا (نام درختی در شمال ایران) و اینکه با چه مجوزی در حوزه کودکان به آفرینش های ادبی دست یازیده ام؟
چهار کتاب منتشر کرده ام و ۱۷ نکته روان شناختی را در بطن کتاب‌های کودکان گنجانده ام.
در سیستم آموزشی ما مسائل تربیتی غایب و یا در حاشیه هستند ؛ واژه هایی چون خپل،حسن کچل، تنبل و...بار منفی داشته و تداعی گر رکود و رخوت بوده و واژه های جالبی برای حوزه کودکان و نوجوانان نیستند.
« دوستی عنکبوت با پروانه ها » و « ترانه های کودکانه » دو عنوان از کتاب‌های چاپ شده ثریا ذولفقاری در حوزه ادبیات کودک می باشند. علاوه بر این چندین نمایشگاه مستقل و اشتراکی از این بانوی شاعر/ هنرمند در تهران کرج برگزار شده است.
یکی از کارهای جالب خانم ذولفقاری استفاده از ضایعات دور ریختنی برای خلق تابلوهای فاخر مفهومی و انگیزشی است .
وی از پوست خشک شده میوه ها و دیگر ضایعات بومی به بهترین نحو ممکن بهره جسته و تندیس حیوانات را در برابر دیدگان کنجکاو کودکان به تصویر می کشد.
این بانوی دلسوخته و هنرمند مردمی به هر دلیل تاکنون در تجاری سازی آثار هنری خود اقدامات کافی و وافی نکرده و برای به کرسی نشاندن کارهای خلاقانه و انگیزشی در حوزه کودک نیازمند مساعدت مسئولین و همت اهالی شور و شعور می باشند.
در ذیل ، شعری را از خانم ذولفقاری زمزمه می کنیم.
برای تو دعا کردم...
دستانت را به درگاه خدا بردی بالا
گفتی که می خواهی اجابت را همین حالا
قلب زیبایت برای آرزوهایم دعای کرد
خدای مهربان را به آرامی
صدا کرد.
تو دانستی خدا از آرزوهایم خبر دارد
یقین داشتی دعای تو برای من اثر دارد
آری
آری
خدا داند برای تو دعا کردم
نمی دانم چه می خواهی اما، اما
خدای هردومان را برای آرزوهایت صدا کردم.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان