گروه گزارش/
دوازدهم تیرماه ۱۴۰۱ اختتامیه « یازدهمین دوره جشنواره دانش آموزی نوجوان سالم و تجلیل از پروژه های برتر سومین دوره ی طرح یاریگران زندگی » با « مدیریت آموزش و پرورش ناحیه ۴ اصفهان » و با همکاری واحد بهداشت، سلامت و مراقبت های آسیب های اجتماعی این ناحیه با میزبانی دبیرستان دخترانه امیدیان و دعوت از مدیران، تسهیلگران برتر و برترین های دانش آموزی با یک ساعت تاخیر حضور رئیس آموزش و پرورش ناحیه ۴ و معاون پرورشی ناحیه، در ساعت ۱۰:۳۰ برگزار گردید.
مهناز نعمت اللهی کارشناس مسئول اداره سلامت و پیشگیری از آسیب های اجتماعی ناحیه ۴ گفت: در آبان ماه دستورالعملی از طرف اداره کل به ادارات نواحی و مناطق در خصوص برگزاری سومین دوره طرح یاریگران زندگی و یازدهمین دوره جشنواره نوجوان سالم ابلاغ شد و ما این بخشنامه را به مدارس ارسال کردیم. طبق این دستورالعمل، مدارس می توانستند حول چهار محور پیشگیری از آسیب های اجتماعی، پیشگیری از مصرف دخانیات، خشونت و سبک زندگی سالم ، فعالیت هایی چون نقاشی، مقاله نویسی، روایت نویسی، ایده پردازی، موشن گرافی، فیلم داستانی کوتاه و سایر موارد را در مدارس تهیه و برای اداره ناحیه ۴ ارسال کنند.
این پروژه از آبان ماه تا اواخر اسفند انجام شد.
در جشنواره نوجوان سالم علاوه بر دانش آموزان، همکاران فرهنگی نیز می توانستند در قسمت مقاله نویسی، روایت نویسی، محصولات فرهنگی و کتابچه های فرهنگی شرکت کنند.
از فروردین ماه با کمک داوران گرامی بیش از ۳۰۰ اثر را بررسی کردیم و از بین آنها ۱۷۰ اثر در رشته های مختلف انتخاب و به اداره کل ارسال شد. در اداره کل نیز آثار داوری و ۱۸ اثر حائز رتبه استانی گردید که از این میان پنج اثر به مرحله کشوری راه پیدا کرد.
نعمت اللهی به این نکته اشاره کرد که طرح یاریگران زندگی مانند جشنواره نوجوان سالم حالت مسابقه‌ای نداشت. این طرح آموزشی در زمینه آسیب های اجتماعی بر پایه مهارت های زندگی به نوعی مهارت آموزی برای حل مساله توسط دانش آموزان داشت که زحمت هدایت آنان بر عهده تسهیلگران طرح یاریگران زندگی در مدارس قرار گرفت. دانش آموزان در طول مراحل این طرح مهارت حل مساله را یاد گرفتند تا بتوانند نوجوانان و جوانان سالمی برای کشورمان باشند و از آسیب های اجتماعی دور بمانند. آسیب هایی که تا پشت در خانه همه ما کمین کرده اند. هیچ سن و سالی هم نمی شناسند از کودک ۴ ساله تا افراد میانسال و مسن ممکن است درگیر مسائل مرتبط با آسیب های اجتماعی باشند و بهتر است که همه ما راه های پیشگیری از آسیب های اجتماعی را یاد گرفته باشیم و بتوانیم خود را در برابر این آسیب ها حفظ کنیم که به واسطه آنها دچار صدمه و آسیب نشویم.
طرح یاریگران زندگی در ناحیه ۴ اصفهان در میان ۱۵۰ مدرسه در سه دوره تحصیلی مدارس ابتدایی، متوسطه اول و متوسطه دوم اجرا شد. ۱۵۰ پروژه به دست ما رسید و مورد داوری قرار گرفت که از میان آنها ۲۱ پروژه منتخب استان انتخاب شد. جا دارد بگویم زحماتی که همه شما عزیزان کشیدید خیلی بیش از ۲۱ پروژه ی انتخابی بود. من داور استان شدم و هشت منطقه در را مورد داوری قرار دادم. می‌توانم بگویم آثاری که از مناطق دیگر ارسال شده بود نسبت به پروژه های ارسالی در ناحیه ۴ ضعیف تر بودند. تنها پیامی که توانستم به خانم ژاله، رئیس مراقبت های آسیب های اجتماعی ارسال کنم این بود که دلم برای تسهیلگران ناحیه ۴ می سوزد که با وجود وقت و انرژی زیادی که جهت مهارت آموزی در این ناحیه آن هم در شرایط کرونا با بسته بودن مدارس و حتی در زمان حضوری شدن با دل و جان صرف کردند منتهی به ۲۱ سهم برای ناحیه ۴ شد. در حالی که ما می توانستیم صد پروژه برتر را برای استان معرفی کنیم. هر چند در این مراسم به دلیل محدودیت فضا و محدودیتی که از نظر سهمیه ارسال پروژه ها اداره کل برای ما مشخص کرد، حضور تسهیلگران و دانش آموزان برتر سایر مدارس را نداریم ولی از زحمات همه عزیزان تشکر کرده و قدردان زحماتشان هستیم.
در طول مراسم اختتامیه، اجرای سرود یاریگران زندگی توسط دختران دبستان قنادیان و گروه سرودی دیگر توسط پسران مدرسه کیوانیان از فعالیت های دانش آموزی این برنامه بود. متاسفانه مسابقه ای که توسط مجری برنامه در جمع حاضر صورت گرفت نتوانست ذوق و انرژی بچه ها و نوجوانان را افزایش دهد. تاخیر در شروع برنامه و گرمای هوای سالن آنان را خسته و کلافه کرده بود. صدای معلم : نهادهایی چون بسیج، حوزه های علمیه، ستاد امر به معروف و نهی از منکر، امور مساجد و حتی همین مرکز مهدویت نزدیک اداره از ظرفیت و پتانسیل آموزش و پرورش برای خیلی از پروژه هایشان نهایت استفاده را می برند، ولی به طور واضح برای بحث آسیب های اجتماعی برای آموزش و پرورش ناحیه ۴ چه فعالیت مثمر ثمری داشته اند؟
برخی دانش آموزان حاضر در این مراسم، مشغول بازی های آنلاین با گوشی بودند و حوصله همراهی با برنامه را نداشتند و از مربیان خود مرتب می پرسیدند کی مراسم تمام می شود که برویم. در این مراسم به تمام دانش آموزان حاضر تقدیرنامه و هدایایی تقدیم شد.
مراسم اختتامیه تا حدود ساعت ۱۳ طول کشید. احتمالا اگر مسئولین ناحیه همان ساعت ۹:۳۰ آمده بودند، با انرژی بیشتری از طرف کودکان و نوجوانان روبه رو بودیم و چنانچه از دانش آموزان جهت بیان آموخته های تجربی و عملی در باب مهارت آموزی هایشان از طرح یاریگران در اختتامیه به صورت خلاقانه و تصادفی نسبت به مشکلات این سه سال آموزش مجازی، دعوت می شد، تاثیرگذاری بیشتری شاهد بودیم.
منصور رضوی نیا مدیر آموزش و پرورش ناحیه ۴ در سخنرانی خود ضمن تبریک اعیاد قربان و غدیر و تقدیر و تشکر از حضور دانش آموزان، خانواده های آنان و همکاران حوزه ی پرورشی، تربیتی و سلامت و پیشگیری از آسیب های اجتماعی برای شرکت در این اختتامیه، از تاخیر یک ساعته خود عذرخواهی نکرد، ولی بابت خش دار بودن صدایش به دلیل پی در پی بودن پنج سخنرانی تا این لحظه عذرخواهی کرد. ایشان هم چنین از حضور دانش آموزان و هم چنین خبرنگار دانش آموز پانا برای پوشش دادن این مراسم تشکر کرد .
رضوی نیا گفت: « ۲۵ ماه مدارس به دلیل کرونا تعطیل بود و خواهشی که از همه دارم این است که بدانید هنوز کرونا تمام نشده است و مراقبت نمایید. آموزش در طول این ۲۵ ماه به صورت مجازی صورت گرفت و در واقع یک زلزله ده ریشتری به جامعه و به خصوص آموزش و پرورش وارد شد. به نظر من اجرای چنین طرح هایی تحت عنوان یاریگران زندگی و موضوعاتی که با آسیب های اجتماعی مرتبط است به خصوص بعد از آمدن کرونا در مدارس چندین برابر بیش از گذشته، نیازش احساس می شود.
زلزله ۱۰ ریشتری در کشور ما در بحث آسیب های اجتماعی اتفاق افتاد و همه دستگاه ها و نهادها باید بسیج شوند تا در گام اول آوار برداری کنند و اگر مصدومی زیر آوار مانده را نجات دهند.
زمانی به مدارس اعلام می‌کردیم که به دلیل آسیب زا بودن فضای مجازی نباید گوشی در دست بچه ها باشد اما شرایط به گونه ای حکم کرد که خودمان مجبور شدیم آموزش مجازی را با استفاده از همین گوشی ها با بچه ها دنبال کنیم و آسیب های گوشی و فضای مجازی سر جایش ماند. حالا دغدغه همه خانواده ها، مدرسه و اداره آموزش و پرورش این است که این آسیب ها کمتر شوند. همه باید کمک کنند. شما دانش آموزانی که اینجا هستید، مهارت های زندگی را خوب یاد گرفته اید و می توانید به همدیگر کمک کنید و یاریگر دوستانتان باشید.
دیگر باسواد شدن و با سواد بودن به خواندن و نوشتن نیست. مهم ترین سواد ، داشتن مهارت هاست. مثلا وقتی مساله ای با عقل و منطق و عرف جامعه مناسبت ندارد، مهارت نه گفتن را بلد باشیم. در رو در بایستی قرار نگیریم. مهارت یعنی توانایی انجام کار و برطرف کردن یک مشکل.
طبق آماری که به من دادند نیمی از مدارس ناحیه ۴ در طرح یاریگران زندگی شرکت کردند. رتبه و مقام وسیله برای رسیدن به هدف های ماست. ولی آن هدفی که به واسطه آن دانش آموزان و اولیا بتوانند یاریگر زندگی بشوند و به حل آسیب های اجتماعی کمک کنند. نه اینکه گره روی گره ایجاد کنیم. بهترین کسی که می تواند به ما کمک کند در وهله اول خودمان هستیم. ارتباط گرفتن دانش آموزان بعضا با دوستانشان بیش از اولیاست. حال اگر دوستان ما آسیب های اجتماعی را خوب یاد گرفته باشند، می توانند به راحتی به ما کمک کنند.
همکاران ما در مدارس در جریان این طرح خیلی خوب با دانش آموزان ارتباط برقرار کردند. از همه شما یاریگران زندگی تشکر و قدردانی می کنم » .
نرگس کارگری خبرنگار صدای معلم در حاشیه این مراسم از آقای رضوی نیا پرسید:
با توجه به گروه هدف پر جمعیت ناحیه ۴ اصفهان و عدم حضور فیزیکی دانش آموزان در ۲۵ ماه تعطیلی مدارس، حتی با پایان یافتن زمان مدرسه هنوز دانش آموزان ما در حال و هوای فضای مجازی هستند. دیدیم که در این جلسه هم حضور صوری داشتند و برای رفع تکلیف آمده اند و بیشتر سرگرم گوشی های همراه خویشند.
موضوع آسیب های اجتماعی و رسیدگی به معضلات آن، به عنوان رییس آموزش و پرورش ناحیه ۴ چقدر حائز اهمیت است و برای آن چه برنامه ها و تمهیداتی دارید؟
آیا صرف برگزاری نمایشی طرح‌ها در مدارس و مراسم های افتتاحیه و اختتامیه هایی از این دست کفایت می کند؟
رضوی نیا رییس آموزش و پرورش ناحیه ۴ پاسخ داد :
« همان طور که گفتم آموزش های مجازی، کلاس های غیرحضوری و آسیب های اجتماعی ناشی از آن نه به عنوان یک مثال بلکه در واقعیت یک زلزله ده ریشتری بود و آسیب های اجتماعی بر سر مردم ما آوار شد. مدارس و ادارات به تنهایی نمی توانند کمک کنند. نیاز است که موسسات، نهادها و ارگان های گوناگون دست به دست هم دهند و برای آوار برداری این آسیب ها یاری کنند.
اولین گام، شناسایی آسیب های اجتماعی ست. وقتی شناختیم اقدام کنیم. آموزش و پرورش به تنهایی نمی تواند این کار را انجام دهد. بیشترین نیاز ما در بخش مشاوره و بهداشت در مدارس است که می توانند به برطرف کردن آسیب های اجتماعی کمک کنند و باید همه به آن توجه داشته باشند تا بتوانیم مشکلات را حل کنیم. آموزش و پرورش در این بخش ها و آسیب های اجتماعی در حال حاضر تنهاست.
در بحث آموزش، وزارت آموزش و پرورش، طرح کشوری تعمیق و تثبیت یادگیری را جهت جبران یادگیری بچه ها تعریف و پیش بینی کردند. در بحث تربیتی هم آموزش و پرورش با ایجاد پایگاه های تابستانه برای اوقات فراغت دانش آموزان ورود پیدا کرده است و فضاهای تربیتی مثل ورزشگاه ها را در اختیار خانواده ها به شکل طرح دختر و مادر ، پدر و پسر قرار داده است تا بتوانند ارتباط خانواده ها با فرزندان را بیشتر کنند و بچه ها به این واسطه قدری از گوشی و فضای مجازی دور شوند.
صدای معلم:
این تصمیم را شما در ناحیه ۴ گرفته اید؟ ناحیه ای برگزار می شود؟
رضوی نیا:
تصمیم وزارت خانه ای ست. قرار است روزهای پنجشنبه در اختیار مادر و دختر و روزهای جمعه در اختیار پدر و پسر قرار بگیرد تا از اماکن ورزشی به صورت رایگان استفاده کنند.
صدای معلم:
با توجه به توصیه های خاص وزارت بهداشت بر مراقبت بیشتر جامعه در روزهای اخیر و برخی خبرهای منتشر شده از مراکز درمانی در مورد آمار مبتلایان جدید کرونا، چنانچه قرار باشد با زمزمه هایی که هست، خواسته و ناخواسته، مدارس در سال تحصیلی جدید باز هم به صورت مجازی آغاز شود، تدبیر شما برای دایر بودن حضوری مدارس و کمک به معلمان و دانش آموزان در مهرماه چیست؟ چه تمهیداتی را به عنوان برنامه و هدف برای مواجه با این معضل در ناحیه ۴ که جزو پر جمعیت ترین نواحی استان است و مشکلات بسیاری را در این مدت متحمل شده است در نظر گرفته اید؟
رضوی نیا:
در آموزش و پرورش پروژه مهر را داریم. پروژه مهر، یعنی آماده کردن فضای تعلیم و تربیت برای دانش آموز، برای همکار و برای اولیاست. این آمادگی می تواند، تجهیزات، محتوا و آموزش در قالب ضمن خدمت برای همکاران آموزشی و مدیران، معاونین و کادر اداری باشد. فرصت ما خیلی کم است. دو ماه از تابستان مانده است.
البته اگر بضاعت مالی و زمانی ما اجازه دهد همه این موارد را پوشش دهیم.
صدای معلم:
از سازمان های مردم نهاد و گروه های دواطلبانه در زمینه آسیب های اجتماعی چقدر کمک گرفتید؟
رضوی نیا:
جلسات متعددی را با مسئولین کلانتری های محدوده ناحیه ۴ و معاونت های پیشگیری از آسیب اجتماعی در بحث تامین اساتید، محتواهای آموزشی مناسب برای پیشگیری و حل مشکلات آسیب های اجتماعی داشته ام. مراکز بهداشت، بسیج، سپاه و مراکز دیگر هم می توانند به ما کمک کنند.
صدای معلم:
چه کمکی تاکنون کرده اند؟
رضوی نیا:
کمک هایی که داشته اند بیشتر در بخش محتوا و تامین اساتید بوده است. از کانون بسیج اساتید، کانون بسیج فرهنگیان و حتی کانون بسیج هنرمندان ارتباط گرفتیم و خواهش کردیم که در آموزش علمی و تخصصی همکارانمان ، اساتیدشان با ما همکاری کنند.
صدای معلم:
از کی قرار است این کار را شروع کنند؟
رضوی نیا:
در تابستان به خصوص در بحث مدیران مدارس که خط مقدم تعلیم و تربیت قرار دارند، این کار انجام می شود. اگر در بین مدیران مدارس این آگاهی بخشی صورت بگیرد، آن ها می توانند این آموزش ها را به همکاران خود در مدارس منتقل کنند.
صدای معلم:
چطور از مدیری که رییس شورای مدرسه محسوب می شود و در زمان کرونا توانایی و اجازه بازگشایی مدارس را طبق نظرات و تصمیمات شورای مدرسه تحت مدیریتش نداشت و با اجبار از سوی مسئولین بالادست، آموزش مجازی را پذیرفت و ترک تحصیلی های آشکار و پنهانی را شاهد بود، با تحمیل این همه آسیب اجتماعی، از او انتظار دارید که از همکاران خود بخواهد نسبت به آسیب هایی که از آن آگاه بودند و می توانستند جلوی آن را بگیرند، مجدد برای همکاران خود آنچه می دانند را تکرار کنند؟
رضوی نیا:
الحمدلله الان بحث کرونا نیست و یا کمتر است.
این آموزش و حضور خود مدیران مفید است. ما اگر بضاعت مالی را داشتیم این آموزش ها را برای همه همکاران می گذاشتیم. از تابستان دو ماه برایمان مانده است. فرصتی نداریم. ناچاریم آموزش را مرحله ای از مدیران به همکاران منتقل کنیم. به طور مثال بحث رتبه بندی را می گویم. معاون وزیر این موضوع را برای مدیران استان ها توضیح دادند. آن ها برای مدیران مناطق و نواحی و ما هم برای مدیران مدارس و مدیران مدارس برای همکارانشان گفتند.
در بحث آموزش ها هم ما باید همین کار را انجام دهیم. اساتیدی که توانمند هستند را برای مدیران مدارس دعوت می کنیم و مدیران برای همکاران و همکاران مدارس برای خانواده ها جلسات آموزشی برگزار کنند. در بحث آسیب های اجتماعی بزرگترین دغدغه ما خانواده ها هستند.
برای آموزش خانواده ها اگر در تابستان دسترسی مان به خاطر تعطیلی مدارس محدود است، ولی می توان از طریق فضاهای مجازی اطلاع رسانی ها انجام شود و جلسات آموزش خانواده به صورت حضوری با همین موضوعات آسیب های اجتماعی برگزار شوند.
واقعیت این است که ما باید به این باور برسیم که این زلزله اتفاق افتاده و آموزش و پرورش تنها نمی تواند کاری انجام دهد.
صدای معلم:
آموزش و پرورش استان اصفهان جزو طرفداران حضور سامانه شاد در آموزش بود. آیا خبر دارید این سامانه با آن همه تبلیغات سنگین و الزام آور برای آموزش و پرورش، در زمینه آسیب های اجتماعی چه کرده است؟
شما چند کانال مفید و کاربردی در شاد برای خانواده ها، دانش آموزان و معلمان می توانید مثال بزنید که در طول این مدت آموزش های مجازی در پیشگیری از آسیب های اجتماعی خدمات ارزنده ای داشته اند و مخاطبان در فرجه ی تابستان از آن بهره مند خواهند شد؟
رضوی نیا:
با تمام معایب کرونا، برای ما ایرانی ها اگر این بیماری حسنی هم داشت این بود که توانستیم در بخش تولید محتوا حرف برای گفتن داشته باشیم.
صدای معلم:
هرچند مواردی که گفتید بیشتر در زمینه آموزش کتب درسی بود و این را هم باید بگوییم که تولید محتوا وظیفه شغلی معلم نبوده و نیست و در هیچ بخشنامه و قانونی هم صریحا به آن اشاره نشد.
رضوی نیا:
بله . وظیفه معلمان نبود ولی الحمدلله همکاران ورود پیدا کردند و خوب عمل کردند. کارشناسی های مختلف مانند بهداشت و پیشگیری از آسیب های اجتماعی، معاونت های مختلف در وزارت خانه و ادارات ورود پیدا کردند و محتواهای خوبی در شاد هست.
من اصلا به مسئول بودن در آموزش و پرورش کاری ندارم. وقتی خودم به سامانه شاد مراجعه می کنم حتی برای سخنرانی ها، می بینم که محتوا و مطالب خوبی به من ارائه می دهند. این که خانواده ها استفاده می کنند یا نه نمی دانم. باید فرهنگ سازی اش باشد. اینکه افراد وقتی به سراغ گوشی هایشان می روند، مستقیما پیام های شخصی را دنبال می کنند و یا در گروه های خانوادگی، همکاری و دوستانه مطالب ارسالی مانند جوک و فیلم و عکس ها را رصد کنند یا اینکه از کانال ها و گروه های تخصصی استفاده کنند، حاصل فرهنگ سازی هایی ست که انجام شده است. به هر صورت سامانه شاد ایجاد شده است.
انصافا اگر بخواهیم قضاوت کنیم محتواهای خوبی در شاد هست. شما برای تدریس در هر پایه وارد محتوای درسی شاد شوید، حداقل پنجاه نمونه تدریس از بهترین معلمان داریم در زمینه آسیب های اجتماعی داریم. در حقیقت ما کتابخانه بزرگی داریم که باید بتوانیم از آن استفاده کنیم.
فرهنگ مطالعه را باید بسازیم تا فضای مجازی را خوب استفاده کنیم.
صدای معلم:
با توجه به بحران آسیب های اجتماعی که در ناحیه ۴ می شناسیم و در جریان کمبود شدید مشاور، مربی بهداشت و مربی تربیت بدنی در اکثر مدارس ناحیه هستیم، شما تا قبل از شروع سال تحصیلی، برای جبران این خلاء و حمایت از مدارس در تامین نیروی مناسب رایزنی های کافی را در جایگاه خودتان به عنوان رییس ناحیه ۴ اصفهان، چگونه انجام داده اید؟
رضوی نیا:
این بر می گردد به تصمیمات کلان و کشوری در وزارت خانه. دو جلسه با دو تا از معاونین وزارت خانه داشتیم که من به عنوان نماینده روسای نواحی و مناطق صحبت کردم. فوق العاده کمبود نیرو به ویژه در بحث تربیتی به ترتیب برای مربی تربیت بدنی، مربی پرورشی ، مشاور و مربی بهداشت داریم.
تامین این نیروها اصولا از طریق آزمون های استخدامی یا دانشگاه فرهنگیان و از تصمیمات کلان است. ردیف استخدامی باید باشد. آیا ما می توانیم ردیف استخدامی ایجاد کنیم؟ نه. اگر با این ۳۴ هزار ردیف استخدامی که به آموزش و پرورش داده اند بتوانند کلاس ها را تامین کنند که نمی شود، تازه با خرید خدمات پر می شود.
چاره کار چیست؟ کسانی که در دانشگاه فرهنگیان درس خوانده اند، حداقل ۴۰ واحد درس مشاوره پاس کرده اند. مدیران، مربیان و همکاران ما اول یک مشاور هستند. اول یک مربی بهداشت هستند. بعد یک معلمند. همکاران ما در دوره های فوق دیپلم، لیسانس، فوق لیسانس، دوره های بهداشت و مشاوره را گذارنده اند.
مدیران ما با مهارت های بالایی در بحث مشاوره می توانند مشارکت کنند.
قطع به یقین اگر بحث مشاوره تخصصی باشد، یک مشاور بهتر می تواند عمل کند. مراکز مشاوره خانواده که زیر نظر انجمن اولیا و مربیان ما هست، مرکز مشاوره که زیر نظر مشاورانمان هست، مرکز اختلالات یادگیری که زیر نظر آموزش و پرورش استثنایی و آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستان فعالیت می کنند. باز هم کم است. ولی اگر آموزش های لازم در زمینه مشاوره و آسیب های اجتماعی به مدیران مدارس داده شود،آن ها می توانند کمک کنند. به شرط اینکه این آموزش به همکاران و اولیای دانش آموزان منتقل شود.
ما از ظرفیت اولیای دانش آموزان می توانیم استفاده کنیم. در بین آن ها اساتید دانشگاه، مشاور و پزشک هست و به ما می توانند بسیار کمک کنند.
صدای معلم :
سپاس که با حوصله و دقت به سوالات پاسخ دادید.
در ادامه صدای معلم از محمد حسن محمدی معاون پرورشی ناحیه ۴ پرسید:
آقای رضوی نیا عنوان می کند آموزش و پرورش به تنهایی نمی تواند در زمینه آسیب های اجتماعی کاری انجام دهد و از سایر دستگاه ها، نهادها و ارگان ها درخواست همکاری نموده است. معاونت پرورشی ناحیه ۴ مشخصا با کدام نهادها و ارگان ها رایزنی کرده و تفاهم نامه همکاری بسته است؟
محمدی معاون پرورشی ناحیه ۴:
جلساتی با ستاد امر به معروف و نهی از منکر داشته ایم.
صدای معلم:
چه کمکی به ناحیه کرده اند؟ عاید این جلسات به نفع آموزش و پرورش به چه شکل بوده است؟ نهادهایی چون بسیج، حوزه های علمیه، ستاد امر به معروف و نهی از منکر، امور مساجد و حتی همین مرکز مهدویت نزدیک اداره از ظرفیت و پتانسیل آموزش و پرورش برای خیلی از پروژه هایشان نهایت استفاده را می برند، ولی به طور واضح برای بحث آسیب های اجتماعی برای آموزش و پرورش ناحیه ۴ چه فعالیت مثمر ثمری داشته اند؟
محمدی:
در بحث کلاس های تابستانه و اوقات فراغت طرح هایشان را پیاده کرده اند. مثلا طرح ولایتشان بسیار عالی بود.
صدای معلم:
این طرح ها را شما پیشنهاد می کنید یا اینکه خودشان ارائه و اجرا می کنند؟
محمدی:
مشترک است. در جلساتی که برگزار می کنیم ، مشکلات مربوط به ناحیه را مطرح می کنیم. مهم ترین مشکلات مناطق مثلا منطقه زینبیه، مشکلات منطقه هفتون و مناطق حاشیه نشین را عنوان می کنیم. بیشتر جمعیت ناحیه ۴ را مناطق حاشیه نشین تشکیل می دهد که هر کدام مشکلات خاص خود را دارند.
عمده ترین مسئله ناحیه ۴ در بحث آسیب های اجتماعی، بحث اعتیاد و طلاق است که با ستاد مواد مخدر و ستاد امر به معروف جلساتی را برگزار کرده ایم.
با توجه به ضیق وقت این مراسم زمان زیادی برای ادامه گفت و گو مهیا نشد.
آقای محمدی از پیشنهاد گفت و گو در مورد آسیب های اجتماعی و مسائل پرورشی و همکاری ارگان ها در فرصت دیگری در محیط اداری با صدای معلم استقبال کردند.
شایان ذکر است حضور خبرنگار صدای معلم در این جلسه نیز به عنوان تسهیلگر طرح یاریگران زندگی همراه با دانش آموزان برتر دبستان شهید محمد قضاوی بوده است.
پایان گزارش/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
سالها از خرابی دندانهای عقب، کسی خبردار نشد؛ همینکه دندان جلو افتاد، بیماری کرونا شایع شد و توانست دو سال و چند ماه دیگر ...
آری، سالها و همچنان شغل معلمی را نسبت به او غصب کرده اند و این دردی بزرگتر بود که تحمل درد دندان را برایش آسان می کرد ولی آنچه شاید مؤثرتر بود، ایده ای بود که از داستان درآوردن تیر از پای امیرالمؤمنین(ع) آموخته بود، او دارای چنان معرفتی بود که به هنگام درد دندان، مولایی را صدا می زد و به مظلومیتهای مولایش متمرکزانه می اندیشید و درد خودش در آن هضم می شد تا جایی که روزی دندانپزشک از او پرسید: " آیا عصب نداری و حس نمی کنی؟ در حالی که باید بی حسی می زدم ". او فهمید که دارای این توانایی است ولی شاید این توانایی برایش بد شد چون تا کنون 25 سال دندانپزشکی نرفته و از طرفی هم خوب، چون حسی دارد که دیگران آنرا ندارند، حسی که دوست ندارد وصفش کند.
کاش به جای سخنرانی به بهبودی ناحیه ۴ کمک میکردین
متاسفانه اکثریت جمعیت معلمان ناحیه۴ معلمان باز نشسته هستند و بچه ها هیچ ذوقی برای درس خواندن ندارند.
پس کاش از مربی های جوان و با تجربه استفاده کنید
فکری بکنیددخترم کلاس اول از مدرسه زده شدچون معلم حوصله نداشت وبازنشسته بودگفتن ذهنش کشش ندارد رفتم یه غیرانتفاعی نوشتم الان دخترم سال هفتمه هرسال با معدل خیلی خوب بوده الانم ناحیه ۴ بازنوشتم البته دولتی