گروه استان ها و شهرستان ها/
« صدای معلم » گزارشی از خانه معلم پونل ( رضوانشهر ) را در 29 خرداد 1394 منتشر کرد . ( این جا )
در این گزارش با عنوان « در خانه های معلم و ستادهای اسکان فرهنگیان چه می گذرد ؟» آمده بود : « بسیاری از معلمان عنوان می کنند که وضعیت بهداشتی در مراکز اسکان فرهنگیان به هیچ وجه مناسب نیست .
اما مهم ترین عاملی که در این میان خودنمایی می کند « عدم وجود نظارت و با فقدان نظارت و کنترل کافی بر این گونه مراکز و اماکن » است .
به نظر می رسد که این گونه مراکز متولی مشخصی ندارند و بخش«" رفاه معلم » نیز در وزارت آموزش و پرورش آن چنان درگیر کارهای اداری و بوروکراتیک مانند ارائه وام ، خدمات بیمه و... شده است که فرصت کافی و برنامه ریزی لازم برای بهسازی این گونه مراکز وجود ندارد .
از وزارت آموزش و پرورش نیز انتظار می رود تا با بازخوانی و بهسازی سیاست ها و برنامه های موجود در این زمینه ، زمینه تکریم و پاسداشت مقام معلم را در این زمینه برای فرهنگیان و معلمان گرامی در سراسر کشور فراهم کنند تا آنان دراین زمینه شرمنده خود و اعضای خانواده خویش نباشند .»
پس از انتشار این گزارش ، وضعیت این خانه معلم تغییر کرد . ( این جا )
علیرضا از تهران نوشته بود : « گزارشی از شما خوندم مبنی بر خانه معلم پونل و عکس های تاسف باری که به نمایش گذاشته بودین.
حدود یک هفته پیش من در این مکان حضور داشتم ، جهت اسکان اصلا باور کردنی نبود.
بازنشسته عزیزی به نام احمدرضا شبانیان اقدام به نوسازی و بازسازی این مجتمع کردن به قدری زیبا شده که غیر قابل توصیف نسبت به عکس هایی که شما در گزارش قرار داده بودین .
خواستم از این طریق از این انسان شریف و خادم فرهنگیان عزیز کمال تشکر داشته باشم .
عکس هایی هم گرفتم که به پیوست براتون قرار میدم .
با تشکر از زحمات شما »
14 بهمن 1399 احمدرضا شبانیان در نامه ای انتقاد آمیز در صدای معلم چنین می نویسد : ( این جا )
« از سال ۱۳۹۵ خانه معلم پونل واقع در شهرستان رضوانشهر استان گیلان را که به مخروبه ای تبدیل و تعطیل شده بود بدون اخذ حتی یک ریال از آموزش و پرورش به خانه معلمی زیبا ، نمونه با همه امکانات با پرداخت بیش از یک میلیارد تومان بدون تجهیزات تبدیل نموده ام.
شاهد عینی این ادعا رضایت حداکثری فرهیختگان و فرهنگیان عزیز و گرانقدر است که به عنوان مهمان در خدمت آنان بودم .
مسئولین آموزش و پرورش و سایر ارگان ها که شرایط قبل و الان این خانه معلم را دیده بودند ، مقایسه گزارش گزارشگر صدای معلم سال ۱۳۹۵ با وضعیت کنونی این خانه معلم ، به کار گیری بیش از ده هزار نفر روز از زحمتکشان محترم این شهر کوچک و پرداخت حقوق به آنان و....در این مدت به دلیل بازسازی ، نوسازی و تجهیز این خانه معلم و عدم برق مکفی به منطور استفاده از ظرفیت کامل کولرهای موجود در خانه معلم ( برق موجود فقط پاسخگوی هفت دستگاه کولر گازی می باشد) و شیوع ویروس کرونا در این یک سال اخیر در آمدی کسب نکردم و هزینه های مربوط به نگهداری خانه معلم را ماهانه بین پنج تا شش میلیون از جیب پرداخت کرده ام . آیا با شعار و سخنرانی مشکلات و مسائل کشور حل می شوند ؟ و یا آن که باید برای اداره آن برنامه و تفکر علمی و عملیاتی داشت .
مکاتبات کامل درخواست حقیر به سایر ادارات مربوطه در آموزش و پرورش از پایین ترین اداره تا وزارت آموزش و پرورش و استانداری استان گیلان با ضمیمه مدارک مستند تقدیم گردیده است . متاسفانه هیچ اقدامی و پاسخی به من داده نشده تا اینکه بعد از یک سال با وجود ویروس کرونا منتظر مساعدت و کمک آموزش و پرورش بودم امروز ابلاغیه ای از دادگاه شهرستان رضوانشهر برای من آمده که اداره کل آموزش و پرورش استان گیلان از من شکایت کرده است .
آیا قبل از شکایت ما همه که یک خانواده فرهنگی هستیم نباید به من اطلاع می دادند ؟ نباید به خودشان زحمت نشستی با من می دادند و لااقل حرف های مرا می شنیدند .
من و همسرم هر کدام بیش از سی سال در این آموزش و پرورش کار کرده ایم .
من بیش از چهار سال عمرم ، زندگی خودم و خانواده ام را در این راه گذاشته ام .
سرمایه خودم را در این خانه معلم گذاشته ام . واقعا نمی دانم چه بگویم ؟
قضاوت را می سپارم به همه همکاران عزیزم و از مسئولین محترم درخواست بررسی و رسیدگی را دارم .»
اما نه اداره آموزش و پرورش رضوانشهر و نه اداره کل آموزش و پرورش گیلان پاسخی به این گزارش ندادند .
آقای شبانیان بعه تازگی و با ارسال نامه ای به صدای معلم چنین نوشته است :
« مستاجر خانه معلم پونل شهرستان رضوانشهر یک نفر فرهنگی باز نشسته هستم .
از سال ۱۳۹۵ خانه معلم پونل را که به مخروبه ای تبدیل و بیش از پنج سال بودکه کلاً تعطیل شده بود بدون هیچ امکاناتی حتی نبود امکانات اولیه شامل ( لوله کشی آب برق ، گاز ، تلفن ، فاضلاب ، سپتیک و کوچک ترین تجهیزات جهت پذیرش مهمان ) با پرداخت اجاره در اختیار گرفتم .
با هزینه کردی بالغ بر دو میلیارد تومان با فروش منزل مسکونی ام در تهران نسبت به نوسازی بازسازی و تجهیز این مکان اقدام نمودم .
با آماده شدن و تجهیز این خانه معلم که بیش از دو سال به طول انجامید با نبود برق مکفی به منظور استفاده از کولرهای گازی موجود (برق موجود پاسخ گوی فقط شش کولر از بیش از بیست دستگاه کولر میباشد ) و شیوع ویروس کرونا هیچ در آمدی کسب نکردم و ماهانه بیش از بیست میلیون تومان هزینه نگهداری پرداخت می کنم .
با سایر ارگان ها ، سازمان ها، ادارات از جمله استانداری استان گیلان ، اداره کل آموزش و پرورش استان گیلان که طرف قرارداد اینجانب میباشد با وزارت آموزش و پرورش و نماینده محترم شهرستان رضوانشهر و... در این خصوص مکاتبه کرده ام .
ماحصل این مکاتبات ، آباد کردن یک مخروبه به یک خانه معلم نمونه در استان گیلان که مورد رضایت همه از جمله فرهنگیان ، فرهیختگان و سایر شهروندان عزیز سراسر کشور عزیزمان میباشد .
1- پرداخت هزینه ای بالغ بر دو میلیارد تومان
2- عدم کسب کمترین درآمد
3- عدم پرداخت حتی یک ریال از طرف آموزش و پرورش
4- بی نتیجه ماندن تلاش و کوشش خودم و خانواده ام در این چند سال
5- از همه مهمتر با تخلیه این مکان و بردن سایر امکاناتم ( آموزش و پرورش در این مکان هیچ چیز ندارد ) خانه معلم به همان مخروبه چند سال پیش تبدیل خواهد شد .
درآمدی که حاصل من شده و مسئولین این اداره کل پافشاری بدون حتی کوچکترین توافقی با بنده حقیر دارند و هیچ راه حلی را پذیرا نیستند فقط و فقط گرفتن حکم تخلیه توسط اداره کل آموزش و پرورش استان گیلان است و لاغیر و سریعاً و صریحاً عنوان می کنند که مامی خواهیم این خانه معلم به همان مخروبه چند سال پیش تبدیل و تعطیل شود .
برادر ، دوست ، همکار عزیز و ارجمند که این متن را می خوانی از شما تقاضا دارم :
اولاً ؛ به دلیل عدم تبدیل خانه معلم پونل به مخروبه که هم اکنون یکی از بهترین خانه معلم ها در سطح کشور است.
ثانیاً ؛ احقاق حق اینجانب که در این چند سال دار و ندارم را در این راه گذاشته ام .
ثالثاً ؛ جلوگیری از فرار هر کار آفرینی در آینده که با دیدن و شنیدن ماجرای من دست به هیچ کاری نزند .
تا جایی که برای شما امکان دارد بزرگواری بفرمایید درخواست مرا به گوش مسئولین استان گیلان برسانید تا شاید ....»
این روزها یوسف نوری در محافل و جلسات مدام از نقش بی بدیل آموزش و پرورش در « کارآفرینی » می گوید.
وزیر آموزش و پرورش در نشست با اعضای هیأت امنای سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک تاکید می کند : ( این جا ) « برای رسیدن به اهداف سند تحول در تعلیم و تربیت کودکان، لازم است «کارآفرینی» را از دوره ابتدایی در مدارس شروع کنیم. در بیشتر کشورهای پیشرفته جهان تلاش می شود تا بچه ها را از کودکی به عنوان «کارآفرین»، تربیت کنند در صورتی که در کشور ما آموزش کارآفرینی را در سال های آخر متوسطه و یا حتی در دانشگاه ها می بینیم.
وزیر آموزش و پرورش در نشست با دانش آموزان شهرستان های ورامین، پیشوا، قرچک و بخش جواد آباد بر کار آفرینی دانش آموزان تأکید کرده و چنین می گوید : ( این جا )
« دانش آموزان نباید استرس کنکور را داشته باشند؛ بلکه باید بر اساس میزان توانایی و تمایلی که دارند در زمینه های اقتصادی، هنری، علمی و ... کارآفرین باشند .»
نوری در نشست اخیر خود با خبرنگاران بسیار روی موضوع کارآفرینی مدارس و آموزش و پرورش تاکید کرد .
پرسش « صدای معلم » از وزیر آموزش و پرورش و مدیران تابعه وی این است که دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس را ؟!
برخورد اداره آموزش و پرورش با یک کارآفرین چه بوده است ؟
آیا با شعار و سخنرانی مشکلات و مسائل کشور حل می شوند ؟ و یا آن که باید برای اداره آن برنامه و تفکر علمی و عملیاتی داشت .
یشنهاد این رسانه به اداره کل آموزش و پرورش استان گیلان و اداره آموزش و پرورش رضوانشهر که علیه یک معلم بازنشسته شکایت کرده و حکم تخلیه گرفته اند آن است که قبل از همه این امور ، محوطه جلوی اداره را آباد کنند .
تصویری که در زیر مشاهده می کنید عکسی از تجمعات معلمان در برابر اداره آموزش و پرورش رضوانشهر به تاریخ 3 اسفند 1400 می باشد .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
من ۴ بار در خانه معلم پونل اسکان داشتم گزارش دیدم واقعا ناراحت شدم
کاش بشه از این افراد حمایت کرد.