گروه گزارش/
یکشنبه 4 مرداد نمایشگاه دستاوردها و عملکرد یکساله وزارت آموزش و پرورش در دولت دوازدهم با حضور خبرنگاران ، وزیر آموزش و پرورش و مسئولان ستادی و اداری در دبیرستان ماندگار البرز برگزار گردید .
در ابتدای این مراسم « سید محمد بطحایی » به دفاع از عملکرد یک ساله خود به عنوان " وزیر آموزش و پرورش " پرداخت .
در این نمایشگاه معاونت ها و دوایر ستادی هر یک جداگانه به ارائه کارنامه و عملکرد خود پرداختند .
در بخش های پیشین گفت و گوی دانش آموزان البرزی و صدای معلم در مورد عملکرد وزیر آموزش و پرورش ، بخش نخست پرسش و پاسخ با معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش و پرسش و پاسخ با رئیس آموزش و پرورش استثنایی منتشر گردید .
بخش آخر پرسش و پاسخ صدای معلم و علی الهیار ترکمن معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش منتشر می گردد .
نجات بهرامی ( معاون رسانه ای مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش ) :
آقای پورسلیمان
فقط کوتاه و مختصر .
انشا نخوانید !
سوال بپرسید !
صدای معلم :
کوتاه و مختصر !
آقای الهیار !
سیاست اصلی دولت خرید خدمات از بازار آزاد و توسعه مدارس غیردولتی است. شما و آقای بطحایی بارها اعلام کرده اید که قیمت تمام شده خدمات آموزشی در بخش دولتی بیش از 3 برابر بخش خصوصی است. چرا شما این سیاست را دنبال نمی کنید ؟
چرا این را صریح و شفاف به جامعه و معلمان اعلام نمی کنید ؟
مطابق قوانین ؛ چهار گروه برای مستمری سقفی برایشان پیش بینی نشده است .
این 4 گروه عبارتند از :
قضات ، دیوان محاسبات کشور ، کادر سیاسی وزارت امور خارجه ، اعضای هیات علمی دانشگاه ها .
3 گروه اول " جایگاه حاکمیتی دارند .
گروه چهارم هم به روز و با توسل به " رانت " خودش را حاکمیتی کرده است .
وضعیت آموزش و پرورش و معلمان هم این وسط مشخص نیست !
برخی می گویند حاکمیتی است و بعضی دیگر غیرحاکمیتی .
نمی دانیم چه کاره ایم !
لابد با استفساریه ای بگیریم تا وضعیت مان مشخص شود .
آقالی الهیار !
معلمان در زمستان سال 85 جلوی مجلس جمع شدند ، اعتراض کردند و هزینه ها دادند برای این که " قانون مدیریت خدمات کشوری " که قبلا استرداد شده بود قانون شده و اجرا شود .
بابت تصویب آن خیلی ها هزینه دادند ...
خودتان می دانید و مستحضر هستید همه گروه ها و نهادها و وزارتخانه ها به نوعی سعی کردند خودشان را از شمول این قانون خارج کنند .
به نظر می رسد تنها گروهی که مانده اند ؛ " معلمان " هستند .
همیتن قانون هم برای معلمان درست و کامل اجرا نمی شود .
" دیوان محاسباتی " که در داخل خودش سقفی برای پرداخت مستمری ندارد آمده و سختی کار من معلم را حذف کرده است !
چرا ؟
به بهانه های مختلف ...
و شما هم به عنوان معاون این وزارتخانه آمدید و دقیقا حرف آن ها را تحویل معلمان دادید بدون آن که کوچک ترین اعتراضی و یا کوچک ترین دفاع منطقی از معلمان بکنید که :
آقا !
در این شرایط سخت اقتصادی و با این وضعیت اصلا منطقی و عقلانی است که فرضا درصدی از حقوق معلمان را کم کنید ؟
( کاری به میزانش ندارم )
این کار اصولا با عقل سازگار است و به مصلحت بوده است ؟
و شما هم گفته اید این حکم ها و کسری ها را جبران می کنید .
آقای الهیار !
آیا شما در این زمینه و به خاطر عملکردتان خود را مدیون و وام دار معلمان نمی دانید ؟
آیا این دیوان محاسبات با آن وضعیتی که گفته شد حاضر است خود را حتی یک لحظه به جای " معلمان " بگذارد ؟
الهیار ترکمن :
بحث قانون خدمات کشوری و آن چهار طبقه و گروه آخری را که گفتید من آن گروه آخری را مدنظر دارم. من همه جا در صحبت هایم گفته ام که آموزش و پرورش با شرایط خاص خودش نمی تواند با قانون عام اداره بشود. نمونه اش سختی کار. نمونه اش حق عائله مندی و زمان مجردی که هرگز ازدواج نکرده اند و وادار کردند که کسر بشود. آموزش و پرورش شرایط خودش را دارد. ویژگی های خودش را دارد. با قانون عام نمی تواند اداره بشود. همان چیزی که در سال 85 وزارت علوم به آن رسید. اما در وزارت علوم یک عزم جدی ایجاد شد تمام دانشگاه ها کمک کردند در دو مرحله. یک بار احیاء قانون تشکیل هیات های امنا و یکبار هم در قانون برنامه پنجم ماده بیست بند الف ماده بیست مستثنی شدن از همه قوانین.
یک برنامه زمانی را مشخص کردند و خودشان را مستثنی کردند. آموزش و پرورش دقیقا باید از این تجربه استفاده بکند و ما تا زمانی که در مقام مدیریت و توسعه و پشتیبانی باشیم کار را دنبال می کنیم. پیشنهادهای مشخصی را که داریم رویش کار می کنیم که ما مناطق هیات امنای کشور را مشخص کنیم . یک قانونی بگیریم برای هیات امنایی شدن مناطق آموزش و پرورش نه مدرسه .
ما نمی توانیم مدرسه را هیات امنایی کنیم صد و پنج هزار واحد آموزشی هستند هیات امنایی کردن غیر ممکن است. مثلا کشور را به بیست نقطه تقسیم بکنید ، بیست نقطه هیات امنایی ورود پیدا بکند با قانون خاص خودش و به جد معتقدم در وزارت آموزش و پرورش من تا زمانی که در این حوزه باشم دنبال خواهم کرد که دو تا از زیر نظام های سند تحول تبدیل بشود به قانون خاص.
زیر نظام تامین و تخصیص منابع مالی و زیر نظام نیروی انسانی. این دو تا را باید تبدیل کنیم به قانون خاص آموزش و پرورش و انشاألله قبل از پایان برنامه ششم آموزش و پرورش باید پیش نویس قانون خاص اداری و مالی خودش را به نهادهای ذی ربط ارائه بکند.
من خواهشم این است که این نوع مطالبه داخلی را آموزش و پرورش داشته باشیم که به این نقطه برسیم . تمام مشکلاتی که ما داریم یک قسمتش برمی گردد به همین حوزه این که ما قانونی عام هستیم و قانون عام خودمان را اداره می کنیم.
اما در خصوص مورد اولی که گفتید .
استفاده از منابع عمومی و انجام فعالیت های مالی یک سری شاخص هایی را برای خودش دارد . بعضی شاخص ها ، شاخص های ملاک هستند و بعضی شاخص های عملکردی هستند که این شاخص ها با آن شاخص های ملاک سنجیده می شود. اگر کسی مثال زده در بخش خصوصی یک سوم هزینه را می کند اصلا به معنی این نیست که آموزش و پرورش هم یک سوم هزینه هایش را کم بکند. دارد آلارم می دهد دارد یک گوشزدی می کند آقای آموزش و پرورش برو بررسی کن ببین چرا در بعضی جاها هزینه تمام شده بالاتر از یک حد مشخص است . این را به عنوان یک شاخص ملاک گرفتند نه شاخص اصلی. که چون آنجا آن طور است ما هم همان کار را بکنیم و تمام فعالیت هایمان را بیاوریم داخل مجموعه. اصلا این گونه نیست.
خیلی از جاهایی که به خود من خرده گرفته شده می گویند شما در حوزه آموزش و پرورش دارید صحبت از اقتصاد می کنید.
اینجا یک جایی است که انسان است فرهنگ است و علم تولید می شود و نمی توانیم این حوزه با آن بسنجیم .
این حرف خیلی حرف نادرستی است. به خاطر این که ما باید برای تنظیم فعالیت های مادی خودمان شاخص های مشخص اقتصادی داشته باشیم. باید برویم به سمت اقتصاد مدرسه.
این بحثی که وزارت آموزش و پرورش ورود پیدا کرده و دارد مافیای آزمون را فعلا از دوره ابتدایی آغاز کرده به شکستن و قید و بند را از آموزش و پروش ابتدایی ما باز کند مشخص کرد چه ترن اور ( TURN OVER ) مالی صرفا آزمون های دوره ابتدایی وجود داشته که عددش بسیار سرسام آور است.
بحث ما این است که باید منابع مالی را بسیج کنیم به سمت اقتصاد مدرسه و باید صحبت از مسائل اقتصادی بکنیم. اما این اقتصاد به معنای آن نیست که فعالیت های آموزش و پرورش را تضعیف کنیم یا کاری بکنیم که به ضرر آموزش و پرورش تمام بشود.
باید موردی باشد که صرفه و صلاح را رعایت بکنیم. به همین خاطر آن گوشزدی که شده به معنای شکستن نیست ؛ هشداری است که خودمان را بسنجیم و تحلیل کنیم که کجاها مشکل داریم. شما بررسی بکنید ما در یک نقطه کشور یک دانش آموزمان با هزینه فرضا 7 میلیون تومان هزینه تمام شده انجام می شود؛ در جایی داریم سی و شش میلیون تومان. این نشان دهنده عدم توازن است ، نشان دهنده شکسته شدن توازن منابع مالی آموزش و پرورش است. چرا یک نقطه سی و شش میلیون ، یک جا هفت میلیون و جایی چهار میلیون. این را چه کسی تعیین کرده چرا این اتفاق افتاده است؟
شاخص های اقتصادی که می آید اینجا خودش را نشان می دهد و در این تحلیل ها کمک می کند و برای ایجاد یک نقطه بهینه از صرف منابع مالی می تواند به ما کمک کند .
اگر ما در آموزش و پرورش هنرمان این باشد که هزینه را تبدیل به سرمایه بکنیم موفق شدیم و این اقتصاد به ما کمک می کند که این اتفاق بیافتد.
مورد بعدی سیاست آموزش و پرورش این نیست که به سراغ خرید خدمات برود. شما بخش نامه ساماندهی مدرسه محور را ببینید چند تا گزینه در آن است برای بحث تامین نیروی انسانی مورد نیاز سال 97. بحث به تعویق انداختن بازنشستگی شاغلین بر اساس ماده 103 قانون خدمات کشوری. بحث استفاده از نیروهای خرید خدمات ، بحث استفاده از حق التدریس ، بحث استفاده از سرباز معلم و استفاده از نیروهای بازنشسته آموزش و پرورش که هشت ساعتشان شده چهارده ساعت. پنج تا راه حل پیشنهاد داده است ، صرفا خرید خدمات و سوق دادن آن به بخش غیر دولتی نیست و اصلا در دستور کار آموزش و پرورش نیست که قسمت عمده ای از فعالیت های خود را از بخش غیردولتی تامین کند .
فرصتی می خواهد تا روی بحث استفاده بهینه از منابع مالی در آموزش و پرورش صحبت کنیم ؛ معقول کردن هزینه ها در آموزش و پرورش و مسائلی از این ثبیل .
برخی اوقات وقتی می گویند صرفه جویی . صرفه جویی به معنای کم کردن هزینه نیست .
صرفه جویی به معنای معقول کردن هزینه ها است نه این که یک جایی داشته باشیم 36 میلیون و یک جا 7 میلیون .
ما می خواهیم این را معقول کنیم .
صرفه جویی آزاد سازی این منابع مد نظر ماست .
صدای معلم :
اولا این قانون مدیریت خدمات کشوری دارد دائمی می شود و شما دارید آدرس ناکجاآباد می دهید !
این که این چیزها فرضا آرزوی من است ملاک نمی تواند باشد .
شما خودتان سال 96 اعلام کردید در بودجه سال 97 ردیفی در بودجه آموزش و پرورش به نام " رفاه معلم " وجود ندارد . ( 1 )
الهیار ترکمن :
کی من این را گفتم ؟
در این جا دیگر سخنان مدیر صدای معلم قطع می شود ...
( 1 )
علی الهیار ترکمن در حالی گفته های قبلی خود را تکذیب می کند که اولا فایل صوتی این نشست رسانه ای موجود است و دوما در لینک زیر می توانید این اظهارات را پیدا کنید :
در نشست رسانه ای معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزیر آموزش و پرورش مطرح شد
پیاده سازی و ویرایش : زهرا قاسم پور دیزجی
پایان گزارش/
نظرات بینندگان
تناقض های بسیار در گفتار و رفتار وزیر و معاونینش آشکار است .
تنها هدف اینها صرفه جویی آن هم از دریافتی ناچیز معلمان بوده و هست .
این که سرانه مدارس عادی را نمی دهید،جلسات گروه های آموزشی را در خارج ساعات اداری و موظف تشکیل می دهید و معلمان را بدون پرداخت حق الزحمه و پذیرایی مناسب به این کلاس ها می کشانید،این که سرگروه های آموزشی جهت بازدید اوراق امتحانی با اتومبیل خودشان از این مدرسه به آن مدرسه می روند،این که دانش آموز در مسابقات فرهنگی هنری شهرستانی و استانی رتبه می آورد و فقط یک لوح تقدیر به او می دهید،این که دانش آموز مدارس عادی و... با شکم گرسنه مدرس می آید و شما از تامین حتی یک شیر صبحانه ناتوان هستید و... این ها صرفه جویی نیست،چیز دیگری است.