نتايج حاصل ازمطالعات انجام يافته درزمينه افت تحصيلي و فراراز مدرسه نشان مي دهد كه يكي از مهم ترين عوامل، ناخوشايند بودن محيط هاي آموزشي و فقدان زمينه هاي عاطفي در مدرسه مي باشد كه اين امر سبب ايجاد نوعي بيگانگي بين دانش آموزان و محيط مدرسه مي گردد و نيز دانش آموزان اذعان مي دارند كه شرايط ياد دهي – يادگيري بيشتر از طريق يك فرآيند يك طرفه و بدون توجه به عوامل انگيزشي و كاربردي انجام مي گيرد و همين نتيجه با مطالعات مرتبط با عوامل ترك تحصيل و مردودي انجام يافته در اكثر كشورها، به نحوي مورد تائيدواقع شده است، هرچندكه دركشورهاي فوق مانند ژاپن وكره جنوبي اقدا مات عملي موثري دراين ارتباط انجام پذيرفته ونتايج چشم گيري به بارآمده است.
استفاده نامناسب و ناكافي از رنگ ها، نامناسب بودن شيوه هاي برخورد با دانش آموزان، غير تعاملي بودن شيوه هاي ياددهي – يادگيري، موضوع محوري، تاكيد بر يادگيري هاي حفظي، مشاركت ضعيف دانش آموزان در فرآيندهاي آموزشي و پرورشي، نمره محوري، فقدان برنامه هاي شاد در مناسبت هاي مختلف، ضعيف بودن برنامه اردوها وگردش هاي علمي، وضعيت نامناسبي رادرمدارس بوجودآورده است.
در كنار مسايل فوق، همچنين نامناسب بودن برنامه هاي فوق برنامه و دروس پرورشي كه بيشتر متناسب بااستعدادها و علايق دانش آموزان نبوده كه وجود مشكلات فوق را پررنگ تركرده است؛ و حتي مساله رنگ كه يكي از عوامل ايجادكننده شادي است؛ درمدارس زياد مورد توجه واقع نشده است و مشاهدات روشن مي سازد كه اين امر نيز درآموزشگاه هاي كشور ناديده گرفته شده است و استفاده بهينه ازآن صورت نپذيرفته است.
پژوهش ها و تجارب عيني، روشن مي سازد كه اكثر دانش آموزان تعطيلي را برحضور در مدرسه ترجيح مي دهند و اين امر بيشتر هنگامي روشن مي شود كه هنگام تعطيلي، دانش آموزان به شكل هاي مختلف اظهار رضايت مي كنند؛ چراكه وضعيت فيزيكي ورواني را خوشايند ندانسته و از فقدان فعاليت هاي فرح بخش درمدرسه اظهارناخرسندي می كنند و اين امرگفته هاي آلفرد نورث وايتعهد را در ذهن تداعي مي كند كه يادگيري دانش آموزان بي فايده است؛ مگر اينگه كتاب هاي خود را گم كنند، جزوات خودرا بسوزانند و آنچه را كه براي شب امتحان به خاطر سپرده اند؛ فراموش كنند.
با توجه و تامل به موارد فوق، ضرورت دارد كه مقوله شادابي در مدارس به عنوان يك راهبرد موثر در حصول به هدف هاي آموزشي مورد تاكيد قرار گيرد و دقت در رعايت هر كدام از مولفه هاي زير در مدارس مي تواند در ايجاد محيط هاي آموزشي شاداب موثر باشد:
الف) عوامل مديريتي:
- اجراي نظم و انضباط به صورت سازنده و موثر در مدرسه
- رسيدگي به مشكلات معلمان و دانش آموزان به صورت روان شناختي
- مناسب ساختن برنامه هفتگي معلمان و دانش آموزان
- توسعه مديريت مشاركتي
- توسعه نظام پيشنهادات و تقدير از بهترين پيشنهاد ها
- فراهم كردن فرصت انتقاد در مدرسه
- عدم تبعيض بين معلمان و دانش آموزان
- مشاركت دانش آموزان در اداره مدرسه
- توسعه روابط انساني در مدرسه
ب) عوامل فيزيكي:
- استفاده از رنگ هاي شاد در محيط فيزيكي مدرسه
- استفاده از رنگ هاي شاد در لباس دانش آموزان
- توجه به تميزي حياط و محيط مدرسه
- بهينه ساختن نور كلاس ها و سالن ها
- توجه به كيفيت صندلي ها
- تميز بودن كلاس ها و اتاق دبيران
- استفاده از گل و گياه در محيط مدرسه
- خط كشي تميز حياط مدرسه
- كاشتن درخت هاي مورد علاقه معلمان و دانش آموزان
ج) عوامل آموزشي:
- توسعه رويكردهاي فعال ياددهي- يادگيري
- توسعه تدريس مشاركتي
- تجهيز مدرسه به امكانات و وسايل كمك آموزشي
- اعلام روز يا هفته اي بدون امتحان در مدرسه
- استفاده از شيوه هاي موثر در مديريت كلاس
- تقويت دانش آموزان ضعيف
- رفع اضطراب از محيط آموزشي
- استفاده از روش هاي مثبت و موثر مديريت كلاسي
د) عوامل تربيتي:
- استفاده از فيلم هاي با نشاط
- برگزاري برنامه هاي طنز
- گرفتن جشن تولد به خصوص براي دانش آموزان
- انجام نقاشي آزاد توسط دانش آموزان
- خوشايند كردن زنگ تفريح
- توسعه گردش هاي علمي و برنامه هاي اردويي براي معلمان و دانش آموزان
- تشكيل انجمن هاي مختلف
- استفاده بهتر از تابلوي اعلانات
- اجراي مطلوب برنامه مناسبت ها و اعياد به شكل جالب
- اجراي برنامه هاي صبحگاهي و ظهرگاهي به صورت صحيح و جاذب
- گرفتن جشن بازگشايي و پاياني در مدرسه
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان