صبح روز سه شنبه 5 بهمن ماه، سرانجام خاك تهران، بعد از گذشت چند هفته خشكي، برف را در مناطق بالا و باران را در مناطق پايين تر تجربه كرد و مردم شادمان از اين نشاط صبحگاهي، صبحي ديگر را در اين شهر شلوغ آغاز كردند. اما در اين شهر بزرگ، آن قدر مشكلات زياد است كه ديگر حتي تماشاي بارش برف و باران لذت بخش نيست!
در چنين روزهايي ترافيك سنگين و ساعت ها صرف وقت براي رسيدن به محل كار از سويي و دل نگراني ويرانگي اين شهر كهنه و خسارت هاي جاني و مالي آن هم به طور ناگهاني نظير حادثه پلاسكو و وقايعي چون سيلاب آخرين روزهاي تيرماه سال 94 در پايتخت از سويي ديگر، به طور حتم ذهن ها را آن گونه درگير مي كند كه لذت تماشاي بارش برف بر دل مردمان پایتخت ننشيند!
اين بار اما درگيري جديدي اكثر خانواده هاي مناطق پنج گانه را به خود مشغول كرده بود. بيشتر دانش آموزان پس از بارش برف صبحگاهي در راه مدرسه مانده بودند و يا با تاخير 2 ساعته سرويس مدارس روبه رو شدند و از اينها بالاتر، موضوع پشت در ماندن دانش آموزان مدرسه اي در يكي از مناطق تهران بود.
دانش آموزاني كه براي مدت يك و نيم ساعت در زير برف و پشت درب هاي ورودي به سالن مسقف مدرسه در حياط مجبور به تحمل سوز برف بودند و در نهايت بعد از گذشت 40 دقيقه با توجه به تعداد كم دانش آموزان مراجعه كننده به مدرسه و نبود مدير، معاون يا حتي مستخدم! مجبور به ترك مدرسه آن هم با وسيله ي نقليه اي غير از سرويس مدارس و بازگشت به منزل شدند.
نكته اي كه در اينجا حائز اهميت بوده و سوالي در ذهن به وجود مي آورد، آن است كه در این میان نقش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی با همه خدم و حشمش چيست؟
آيا جز اين است كه بايد با اطلاع رساني به موقع که ابتدایی ترین وظیفه آن است به مسئولیت خود عمل کند؟!
خدا را هزار مرتبه شکر که بارش برف و باران در مقایسه با شهرهای برف گیر کشور در تهران به گونه ای نیست که به بحران تبدیل شود اما همین مقدار به دلیل ناکارآمدی سیستم های مدیریت شهری و ضعف سیستم حمل و نقل، نیازمند اطلاع رسانی و شفافیت به اولیا و خانواده ها درخصوص دایر بودن مدارس دارد.
اما این پرسش مطرح است که چرا روابط عمومی آموزش و پرورش، در این حد هم نمی تواند به وظیفه خود عمل کند؟
شاید دغدغه ها و نگرانی خانواده ها و غیبت مدیران و معلمان برخی از مدارس و پشت در ماندن بچه ها و برگشت بدون اطلاع شان به خانه، برای مدیران روابط عمومی و حتی وزیر محترم آموزش و پرورش، مسائل مهمی نباشد و تعریف این عزیزان از اطلاع رسانی و مدیریت، تعاریفی کلان تر باشد که هیچ ارتباطی با دغدغه خانواده ها ندارد!
شايد مديريت بايد در سطح كلان صورت گیرد نه خرد!
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
ارزوی من معلم
کلاسهای با استاندارد فیزیکی هوشمند با تعداد دانشاموز زیر۳۰نفر با حقوق عادلانه و امکان ادامه تحصیل تکمیلی ارشد در دانشگاه فرهنگیان و ضمن خدمت رایگان در تابستان
خواهرگرامی نگارنده متن فوق، به عرضتان میرسانم اما مدیرانی هستند که نیازی به تصمیم گیری از روسای بالاتر ندارند و درموارد خاص مدیریت بحران دارند مثل مدیر دبیرستانی که پسرمن در سال سوم دوره متوسطه دبیرستان شهید علیمحمدی منطقه2درس میخواند درروز برفی مدرسه راتعطیل کرد و بچه هارا به زحمت و خطر نینداخت و من اینجا ز جناب اقای حسین فدایی مدیرمحترم تشکر می کنم که بدون واهمه از روسای بالای خود امنیت و سلامتی برای فرزندان ما ارمغان اورد