گروه اخبار/
بعد از ظهر روز دوشنبه زن جوانی با پلیس تماس گرفت و از خودکشی دخترش خبر داد. خودکشی دانش‌آموزان هم یکی از آن معضلاتی است که مانند بسیاری از معضلات اجتماعی دیگر همواره از سوی مسئولان نظام آموزشی کشور انکار می‌شده است. به همین دلیل هیچ آمار دقیقی از تعداد دانش‌آموزانی که خودکشی می کنند وجود ندارد. این سومین مورد خودکشی دانش‌آموزان در سال ۹۵ بوده که تا کنون رسانه ای شده است. در موارد قبلی که در ماه های گذشته رخ داد، همه دانش‌آموزان به دلیل مشکلات مدرسه و از طریق حلق آویز کردن به زندگی خود پایان داده بودند.
براساس آمار پزشکی قانونی، میزان خودکشی در ایران طی چند سال اخیر بیشتر شده است. بر این اساس مقایسه آمارهای سال ۹۲ با سال ۹۱ نشان می‌دهد میزان خودکشی در این یک سال، ۱۱ درصد بیشتر شده است. با این وجود سال گذشته نسبت به سال ۹۳ نرخ خودکشی کاهش داشته است.
اسفند سال گذشته رئیس سازمان پزشکی قانونی کشور از کاهش خودکشی در سال گذشته خبر داد.
شجاعی گفت: در سال ۹۴ آمار تلفات خودکشی در کشور ۸/۱ درصد کاهش یافت. در سال ۹۴، ۴۰۲۰ نفر بر اثر خودکشی در کشور جان خود را از دست دادند، در حالی که این رقم در سال ۹۳، ۴۰۹۵ نفر بود. با این وجود، معاون پرورشی و فرهنگی وزیر آموزش‌و‌پرورش معتقد است آمار خودکشی دانش‌آموزان نسبت به گذشته کاهش یافته است.
این اظهار‌نظر حمیدرضا کفاش در حالی است که به دلیل نبود متولی ویژه برای این آسیب اجتماعی، آمار دقیقی از خودکشی دانش‌آموزان وجود ندارد. کفاش درباره آسیب‌های اجتماعی در مدارس به‌‌ویژه خودکشی گفته است: براساس آمار مستند وزارت آموزش‌و‌پرورش، در سه سال اخیر خودکشی دانش‌آموزان روند کاهشی داشته است؛ البته یک مورد خودکشی هم زیاد است، اما امسال اطلاع‌رسانی از خودکشی زیاد بوده است.بر‌همین‌اساس پیدا نیست در گذشته آمار خودکشی چه تعداد بوده است که اکنون مسئولان امر با وجود خودکشی موفق ۱۳ دانش‌آموز، از کاهش آمار آن در سه سال اخیر خبر میدهند.
روز گذشته نیز یک دانش‌آموز دختر در شهر تهران به زندگی خود پایان داد و به دنبال این خبر بازپرس جنایی تهران وارد عمل شد. در تحقیقات اولیه مادر این دختر به بازپرس سعید احمدبیگی گفت: وقتی از سر کار برگشتم با جسد دخترم به صورت حلق‌آویز مواجه شدم. دخترم کلاس هشتم است و بعد از آن که ساعت ۱۱ از مدرسه به خانه بازگشت، اقدام به خودکشی کرده است.
به گزارش آنا، بازپرس جنایی دستور تحقیقات بیشتر در این رابطه را صادر کرده است.خودکشی یا عمل پایان دادن به زندگی به گفته جامعه شناسان شدیدترین شکل خشونت است که فرد در مورد خود به کار می بندد و از طریق آن به زندگی خود پایان می دهد. با این وجود خودکشی در میان کودکان و نوجوانان که نیمی از اوقات آنها در ارتباط با مدرسه و محیط آموزشی که در آن تحصیل می کنند سپری می شود اضلاع و ابعاد متفاوتی دارد که در محیط خانواده خلاصه نشده و اغلب موارد انگشت اتهام را به سمت مدرسه نشانه می گیرد.
براساس گزارش‌ها، اغلب موارد خودکشی دانش‌آموزان، به دلیل اضطراب ناشی از مدرسه، افت تحصیلی و ناکامی در واحدهای درسی و یا هراس از مورد بازخواست قرار‌گرفتن از سوی والدین و همچنین افسردگی و اختلافات دامنه‌دار خانوادگی رخ داده است.
شاید خودکشی و مرگ ۱۳دانش‌آموز از ابتدای سال ۹۴ بیشتر به فیلم های ژانر وحشت شبیه باشد، اما واقیعت تلخ جامعه ایرانی است که نگرانی های زیادی را به جان والدین و شاید مسئولان آموزش و پرورش انداخته است. آمار ۱۳نفر از دانش‌آموزانی که به دلایل مختلف و روش های گوناگون به زندگی خود خاتمه دادند، آمار رسمی اعلام شده از سوی نیروی انتظامی در مناطق مختلف کشور است و باید اشاره کرد که آماری از خودکشی های ناموفق دانش‌آموزان در دست نیست.از سوی دیگر خودکشی در دوران تحصیل در میان دانشجویان نیز دیده می‌شود. محمدرضا فراهانی معاون دانشجویی وزارت بهداشت در اردیبهشت ۹۴ از افزایش آمار خودکشی دانشجویان علوم پزشکی در سال ۹۳ نسبت به سال ۹۲ خبر داد و گفت: آمار خودکشی در سال گذشته نسبت به سال قبل و سال قبل نسبت به سال های قبل روند افزایش را نشان می‌دهد. ماه گذشته هم فرماندار کبودرآهنگ از خودکشی دانش‌آموزی به علت ترس از اخراج از مدرسه و ترس از والدین خبر داد در حالی که به فاصله یک هفته بعد این اتفاق در تهران تکرار شده و روز گذشته سومین حادثه خودکشی دانش‌آموزی سال ۹۵ رقم خورد.
روزنامه آرمان
نظرات بینندگان
پنج تا شش ساعت از عمل دانش آموز. آنهم فقط هشت ماه از سال در مدرسه میگذرد, 18ساعت دیگر در کانون خانواده و جامعه است, یکی از مهم ترین دلایل خودکشی نابسامانی کانون خانواده, جهالت خانواده در برخورد با نوجوان و .... است.
چرا سریع این حوادث به آ.پ مربوط میشه?!!!
طولانی بودن پروسه امتحانات عامل خستگی و افسرده گی و اختلالات روانی و رفتاری دانش آموزان شده است . خدا کند یک شیر پاک خورده ای پیدا شود تا با شجاعت و جسارت تمام در مورد نحوه برگزاری و قوانین امتحانات به خصوص در سال سوم نهایی تجدید نظر کند و تصمیم بگیرد و حداقل اینکه نیمی از دروس امتحانی در تمام پایه ها در طول سال تحصیلی و امتحانات داخلی و ارزشیابی مستمر انجام گیرد .
چرا در قوانین بازنگری نمی شود . مگر بوعلی سینا ؛ امیر کبیر و دکتر حسابی ها با این قوانین و با این نظام آموزشی به جایی رسیدند ؟ قوانین باید پاسخگوی نیاز های مخاطبین باشند . زندگی باید در جهت تأمین نیاز ها باشد ولیکن امروزه زندگی را قربانی بدست آوردن نیازها ساخته ایم .