طی روزهای گذشته بسیاری از کشورهای دنیا در اعتراضات تغییرات اقلیمی شرکت کردند. اگر چه این اعتراضات بسیار دیر هنگام شکل گرفته است، اما می‌تواند منشا اثر بسیاری باشد. در این عرصه دانش آموزان کشورهای مختلف بسیار خوش درخشیدند. در ایران اما تاکنون هیچ تحرکی از سوی دانش‌آموزان دیده نشده است. این بی تحرکی و بی‌حالی دارای علل مختلفی است که مهمترین علت آن را می‌توان دور بودن متولیان نظام تعلیم و تربیت از موضوعات مهم زیست محیطی، چون گرمایش زمین دانست.
جمعیت دانش‌آموزی ایران در حدود ۱۴ میلیون نفر است. چرا نباید وزارت آموزش و پرورش از این نیروی عظیم در جهت حفظ و سازندگی محیط زیست استفاده کند؟
همگام شدن دانش‌آموزان ایران در اعتراضات جهانی با دانش‌آموزان دنیا حداقل این حس قوی را در آنها ایجاد می‌کند که تنها نیستند و می‌توانند به صورت جمعی به زمین کمک کنند.
آیا تعلیم و تربیت فقط این است که از اول ماهِ مهر تا آخر اردیبهشت ماه ۱۴ میلیون نفر دانش آموز هر روز به پشت میزهای مدرسه بیایند و به آنها تئوریات آموخته شود؟ آیا نمی‌توان همزمان با آموزش تئوری، در میدان عمل نیز از این نیروی عظیم سرشار از انرژی بهره گرفت تا هم احساس بهتری نسبت به خود و هم تعلق خاطر بیشتری نسبت به زمین در آنها ایجاد کرد؟
موضوعات مهمی چون گرمایش زمین موضوعات کوچکی نیستند که وزارت آموزش و پرورش بخواهد به راحتی از کنار آنها عبور کند. گرم شدن کره زمین علل مختلفی دارد که مهترین علت آن فعالیت‌های انسانی در عرصه‌های گوناگون است. آتش سوزی جنگلها، قطع درختان، نابودی پوشش گیاهی، دامپروی‌های صنعتی، صنایع پتروشیمی، نیروگاه ها، صنایع تسلیحاتی، خودرودسازی و غیره همه از عوامل انسانی گرمایش زمین هستند که نیاز است دانش آموزان از آنها با خبر شوند.
از مدتها پیش گرمایش زمین حتی آیسبرگهای بزرگ قاره جنوبگان را نشانه رفته است و دیری نخواهد پایید که جنوبگان تمام یخهایش را از دست بدهد. این خطر بزرگ تنها یک نشانه از صدها نشانه‌ایست که گرمایش زمین در آن تاثیر گذاشته است.
گزارش مؤسسه منابع جهانی در سال ۲۰۱۳ نشان داد که ۴۵۲۶۱٫۲۵۱۷ مترمکعب Co2 در جو زمین موجود است. بی‌تردید این مقدار طی ۶ سال گذشته بیشتر شده است. در این گزارش ۱۸ کشور بین ۲۵-۱٪، ۱۴۳ کشور ٪۱/. - ٪۰۱/.و ۲۴ کشور ٪۰۰/. تولید گاز گلخانه‌ای دارند.
کشورهایی مانند چین (٪۲۵/۹۳) (رتبه اول) و آمریکا (٪۱۳/۸۷) (رتبه دوم) ،اتحادیه اروپا (٪۹/۳۳)، هند (٪۶/۴۳) روسیه (٪۴/۸۶) و ایران (٪۱/۵۸)، آلمان (٪۱/۹۸)، کانادا (٪۱/۶۳) از جمله کشورهایی هستند که پیشتاز در تولید گاز گلخانه‌ای هستند.
بنابراین وزارت آموزش و پرورش باید بتواند از این بستری که در دنیا ایجاد شده است با برنامه ریزی درست پای دانش‌آموزان ایران را هم وسط این ماجرا بکشد و هیچ نهراسد. زیرا همگامی نظام تعلیم و تربیت ایران با جهان در اعتراض به تغییرات اقلیمی می‌تواند جایگاه ایران را در جهان ارتقاء دهد. هیچ معنای مناسبی متصور نیست که آموزش و پرورش ایران بخواهد خود را تافته جدا بافته از تعلیم و تربیت دنیا بداند. چرا؟ چون تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین با کسی یا کشوری شوخی یا تعارف ندارد، به علاوه ایران خود از جمله کشورهایی است که در تولید گازهای گلخانه‌ای نقش موثری دارد
و خود نیز از قربانیان تغییرات آب و هوایی است.
این آسیب به زودی کل کره زمین را تحت تاثیر قرار خواهد داد، همان طور که چند دهه است که دامن ایران را گرفته است.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
اما با چه جمعیتی و در چه سطحی ؟
سلام
اصطلاح "تئوریات" یعنی چه؟
می شود توضیح دهید لطفا"؟
ممنونم