پس از ارایه اطلاعیه حقوقی کمیته حقوقی سازمان معلمان ایران -مبنی بر ضرورت حفظ شان و جایگاه حقوقی وزارت آموزش و پرورش بنا بر اصل تفکیک قوا ، حال متاسفانه خبرهایی دال بر تحرکات و فشارهایی از سوی برخی نمایندگان بر وزارت آموزش و پرورش منتشر می شود که پیگیر برکناری رییس مرکز اطلاع رسانی آموزش و پرورش هستند.
امری که بدون شک می تواند ناقض دو موضوع مهم در راستای حقوق اساسی و حقوق اداری باشد؛ از لحاظ حقوق اساسی اصل بر آزادی بیان است و باید اشخاصی که در جایگاه های اعمال حاکمیتی قرار دارند از حداکثر ظرفیت های لازم برای نقد برخوردار باشند و با یک توییت درصدد برخورد و برکناری بر نیایند و از منظر حقوق اداری نیز اصل بر انتصاب و به کارگیری افراد دارای صلاحیت و جوان است امری که حتی در بیانات مقام معظم رهبری در شهریور ماه سال جاری به صراحت مورد تأکید قرار گرفته است:
«در مدیریّت هم هرجا جوان ها باشند، مدیریّت، مدیریّت با‌نشاط‌تری خواهد بود و توصیه ما این است که در مدیریّت های مختلف، جوان ها بیشتر به کار گرفته بشوند و بیشتر مورد استفاده قرار بگیرند». و این در حالی است که در قالب انتخابات، کشورهایی مانند فرانسه این نوع نگاه حتی توسط مردم برای انتخاب رییس جمهور مشاهده شد و در نظام اداری آموزش و پرورش ایران هم در دوره وزیر وقت هم (اگر چه حداقلی) اما با انتصابات موردی، سعی در تحقق اجرایی نمودن به کارگیری نیروهای جوان و دارای صلاحیت، متخصص و از قومیت های مختلف در سطوح مختلف مانند رییس امور اداری و استخدامی یا مشاورین جوانی مانند آقای نظری به عنوان رییس مرکز اطلاع رسانی آموزش و پرورش نموده اند؛ لذا شایسته است در راستای تقویت و حمایت از چنین انتصابات حداقلی گام برداشته شود تا نسبت به انتقادات بیان شده از سوی جوانانی که بدون شک با ایده ها و آرمان های تحول خواهانه، سعی در بهبود کیفیت آموزش دارند واکنش منفی نداشته باشیم، لذا امیدواریم خبرهای متواتری که در شبکه های مجازی مطرح می شوند مصداق خبر واحد را نداشته باشند و شائبه نقد پذیر نبودن نمایندگان محترم مصداق نداشته باشد و با حمایت و تقویت انتصاب نیروهای جوان در قوه مجریه حسن نیت خود را نشان دهند و خط بطلانی بر ورود به برکناری چنین نیروهای جوان و دارای صلاحیتی کشیده شود.
کمیته حقوقی و مدنی سازمان معلمان ایران
سایت سازمان معلمان ایران
نظرات بینندگان
رفتار نمایندگان مجلس در اعمال فشار و زور به
وزیر آموزش و پرورش مبنی به برکناری جناب
آقای نظری ، منطقی و قابل قبول نیست. اما تا
دیروز حداقل در همین سایت ، ایشان مورد مواخذه
فرهنگیان بودند که واسط با کفایتی بین آنان با وزیر
و بالعکس نمی باشند. اما امروز فقط با بیان یک
جمله ی شاه کلید ، تبدیل به قهرمانی ستودنی
شده اند!!!!
سوال : آیا ظرفیت ما برای قهرمان پروری سطحی و
ناپایدار گردیده است و یا چون مرد آزاده در بین
نیروهای ستادی نیست ، یک جمله برای حمایت از
آزادی و حق طلبی او کفایت می کند ؟!!!
چرا فراز و نشیب نظرات و دیدگاه ما جامعه ی
فرهنگی ، این همه دامنه ی تغییرات دارد ؟
آیا خود این اظهار نظرهای منقلب الاحوال ما
خطرناک و غیر قابل اعتماد نیست ؟
و یا دستگیری جناب آقای بهرامی ، واقعیت
درونی آقای نظری را آشکار نمود و دیگر
تظاهرات رفتاری لازم نیست !!!!
سپاس.
واقعیت های عینی یا تلقی های فردی ؟!!!
واقعیت ها خارج از ما وجود دارند اما چرا ما اصولا آن را نادیده گرفته و آنها را نسبت به ذهن و تفکر و میل خود تفسیر می کنیم؟ آنچه که شما نیرویی دست نیافتنی نامیده اید بنده واقعیت جاری و ساری می نامم؟غیر از این است؟
کدام جادو و طلسم؟ در چه عصری زندگی می کنیم؟
حداقل بنده جسارت ابراز نظر با نام واقعی خود را دارم
حال جادوگر باشم و یا......
از شما می پرسم اگر سازمان معلمان ایران معرّف حقیقی معلمان ایران است چرا بجای تحصن و اعتصاب و اعتراض و تجمع همکاران که برایشان دردسرهایی ایجاد کرده است، از قدرت تشکلی خود سود نجسته و تا امروز مدافع و مطالبه گر خواسته های معقول و معمول معلمان نگردیده اند؟ آنان سپر بلای منافع معلمان هستند و یا معلمان سپر بلای سازمان معلمان؟!!
یعنی حمایت و دفاع از رئیس روابط عمومی وزارتخانه مهمتر و اُولی تر از دفاع آنان از ماجرای دانشگاه شهید رجایی است ؟ و یا واکنش آقای عمادی است ؟
چرا به وزیر برای توبیخ مقصرین فشار وارد نیاوردند؟
همین توهین ها و اهانت ها در مجموع ، معلمان را از همترازی با سایر کارمندان بازمی دارد. چون آنان خودشان به خودشان ظلم نمی کنند،اهانت نمی کنند، زور نمی گویند و ...... اما ما چرا ؟ ما حرمت همکار خود را نگه نمی داریم و پشت او را خالی می کنیم.
ادامه دارد.......
ایشان اگر مستقل نبودند ، یقین داشته باشید یک جمله هم در این سایت نمی نوشتم. قدری استقلال رأی داشته باشیم ، قدری جانبداری حرفه ای داشته باشیم ، قدری پشت گرم همدیگر باشیم ، قدری خودمان به همکارمان حرمت نهیم و روزنه های خالی ورود اجانب را با اتحاد و آگاهی خودمان مسدود سازیم.