مدت هاست گزاره ای فکر مرا به خود مشغول داشته ، یک درصد تولید نا خالص داخلی ! کاربردش در دو نقطه دو معنی کاملا متفاوت ایجاد می کند که در یکی منطق و عقلانیت و در دیگری تحقیر و خشونت مستتر است.من نمی دانم منشاء این آمار کجاست و شائق به دانستن آن هم نیستم ولی مطلبی را خوب می دانم که از این گزاره به عنوان شمشیر داموکلس بر سر فرهیخته ترین و کارا ترین طبقه زحمتکش که همانا معلمین باشند ، حد کثر سوء استفاده می شود و با گوشزد کردن این نکته که این طیف ،حقوق بگیران سرباری هستند که حداقل باز دهی را دارند.
واضح است در بطن این گزاره " خشونتی پنهان " نهفته است. وقتی شما چنین اصلی را پذیرفتی مدارس تجاری را به فروش خواهی رساند ، صندلی خالی مدارس فرا دستان را پر خواهی کرد و به نهادهای فرا قانونی اجازه خواهید داد با این نهاد تعلیم و تربیت به عنوان ملک طلق خود هر آنچه می توانند انجام دهند و این کنش ها در شرایطی که نهاد های صنفی واقعا مستقل وبه رسمیت شناخته شده غائب باشند فاعلین را نیاز به پا سخ گوئی نمی کند. طبعا ادامه چنین روندی در بهترین حالت ، آموزشی طبقاتی و خالی از عدالت است و نبود عدالت به معنی باز تولید خشونت که حاملین آن می توانند معلمین و دانش آموزان باشند که تصور می کنند در این دیار عدالت واژه ناآشنایی است...
مهم ترین الزام و نیاز آموزش و پرورش در شرایط فعلی ، برقراری عدالت نسبی مالی و به رسمیت شناختن نهاد های صنفی مستقل این قشر می باشد .
باشد که در پر تو اجرای این مهم ، آموزش و فرهنگی پویا و به دور از خشونت و نابرابری را به یک روند تبدیل نمود.
یقینا سایت وزین سخن معلم نقش به سزائی در این راستا برعهده دارد ...
یک سالگی اش مبارک باد
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.