آقای پورسلیمان
به نظر من بهتر است یک حزب تشکیل بدهیم و هیچ یک از به اصطلاح فعالان حزبی و صنفی کنونی را در آن عضو نکنید و فقط از معلمان ساده و بی تکلف و عادی ثبت نام کنید و با یک اساس نامه و مانیفست کاملاً صنفی و تنظیم شده به دست حقوق دانان مستقل و علاقه مند و ترجیحاً معلم و با گرفتن حق عضویت و جلسات واقعی پشت درهای باز یک حرکت جدی در جهت پیشرف آموزش و پرورش بکنید .
از لحاظ تاریخی اکنون دقیقاً وقت چنین کاری است.
با تبیین اولویت های آن مثلاً پژوهش و اظهار نظر علمی و آکادمیک و بومی در راستای فلسفه آموزش و پرورش؛ پیدا کردن و مطرح کردن مشکل یا مشکلات اصلی آموزش و پرورش در قالب سمینار و دعوت از اساتید داخلی و حتی خارجی برای شکافتن و دیدن مشکلات به صورت کاملا علمی و نه کپی کاری و بیان کلیات ؛ بحث و تحلیل درباره شرایط دیگر کشورهای پیشرفته در خصوص وضعیت آوپ آنان در قبل و بعد از پیشرفت و ... اعلام آن و تکرار آن و رساندن آن به کرات به دست مسئولین نظام و درج در همه رسانه ها در حد امکانات و ..... و روشنگری و ...
علی پورسلیمان :
سلام
آقای غلامی
از پیشنهاد شما سپاسگزارم .
اما نکته مهم این است که ما در آموزش و پرورش تشکل و حزب و... کم نداریم .
اما چه شده است که معلمان از آن استقبال نکرده اند .
بنده در صدای معلم در بیش از 15 یادداشت تفصیلی ، تشکل ها را آسیب شناسی کرده ام.
خودم هم نزدیک به دو دهه کار تشکیلاتی کرده ام .
هر تشکل جدیدی هم که راه بیفتد پایانش همین ها خواهد بود .
کاری که ما در صدای معلم انجام می دهیم در جهت ارتقای آگاهی و بالا بردن قوه تجزیه و تحلیل و وادار کردن آن ها به " فکر کردن " است .
تا معلمان عادت به " فکر کردن " نکنند همین آش است و همین کاسه .
من فکر می کنم معلمان باید در عرصه " نوشتن و رسانه " فعال باشند .
این پیش زمینه ای خواهد بود برای ورود به احزاب و نهادهای مدنی .
پایدار باشید .
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم
گروه تلگرامی صدای معلم
نظرات بینندگان
حزب کارگران جمهوری اسلامی
حزب روحانیت مبارز جمهوری اسلامی
حزب جمهوری اسلامی جمهوری اسلامی
حزب فرهنگیان جمهوری اسلامی
خوب آخرش که چی بشه مثلا ؟
دردی دوا میشه؟؟؟؟؟
متأسفانه. محلی برای زدوبند می شود.