در فضای مجازی شاهد این هستیم که افراد زیادی بدون اینکه منظور نویسنده را متوجه شده باشند و بدون اینکه دانش یا تجریه‌ای در مورد آن مطلب داشته باشد و یا حتی بدون آنکه متن را کامل و با دقت خوانده باشند شروع به اظهارنظر می‌کنند که بیشتر این اظهارنظرها هم معمولا توهین و فحاشی است . بسیاری در طول روز آنقدر در فضای مجازی نظر می‌نویسند [یا تایپ می‌کنند] که جمعا در حد یک کتاب است ولی همان افراد حاضر نیستند در طول روز چند صفحه کتاب بخوانند!
آیا لازم است ما در هر زمینه و ذیل هر مطلب اظهارنظر کنیم ؟
آیا اظهارنظر کردن نشانه دانش است و عدم ابراز نظر خود نشانه نادانایی ؟
درست است خواندن نوشته‌هایی در فضای مجازی؛ مانند کانال‌های تلگرام، توییت‌های توییتر و پست‌های وب‌سایت‌ها مطالعه محسوب می‌شوند ولی کتاب‌خوانی در جایگاه بسیار بالاتری قرار دارد. کتاب‌خوانی و تجربه است که دانش تولید می‌کند نه نوشته‌های کوتاه فضای مجازی. بسیار مایه تاسف است که «حتی» بسیاری از معلمان و اساتید نیز از این قضیه مستثنا نیستند؛ با آنکه تمایلی به کتاب‌خوانی ندارند ولی بسیار در هر زمینه‌ای اظهارنظر می‌کنند. خود به شخصه هرچه بیشتر کتاب می‌خوانم، از اظهارنظرهای گذشته خود بیشتر پشیمان می‌شوم و نیز تمایلم به اظهارنظر کردن کمتر می‌شود.
عزیزان؛
کتاب‌خوانی لذت‌بخش است خود را از این لذت و همچنین ضرورت زندگی، محروم نکنید.
کتاب‌های مطالعه عمومی را با کتاب‌های کسل‌کننده و بی‌محتوای «درسی» مقایسه نکنید.
کتاب‌خوانی امکانات نمی‌خواهد، کتاب‌خوانی اراده‌ای می‌خواهد که مانع آن شود که تنبلی برای ما تصمیم بگیرد نه عقل و منطق‌مان.
« دیدگاه ها و نظرات افراد و گروه ها لزوما نظر صدای معلم نیست ؛ این رسانه آماده انتشار پاسخ مسئولان و افراد مخاطب می باشد »
« آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم »
نظرات بینندگان