"کیفیت زندگی شما را دو چیز تعیین می کند: کتاب هایی که می خوانید و انسان هایی که ملاقات می کنید." ( مارشال مک لوهان استاد مرکز مطالعات رسانه‌ای تورنتو)
بسیاری از ما در سنین مختلف زندگی خود ، هنگامی که مستأصل و نومید هستیم واژگانی مشترک داریم : " بخت و اقبال بدِ من "
تا جایی که سرکش گشته و به زبان ادبیات چنین می گوئیم : خدایا چون نوشتی سرنوشتم که بخت از من رمید ، از بس که زشتم زبانم لال ، اگر خط تو بد بود تو می‌گفتی خود من می نوشتم !! همه این باورها بدان دلیل است که علت یأس و نومیدی و بدبختی و سرنوشت ناکام خود را خارج از درون خود و در علل غیرواقعی ، جست و جو می کنیم.
ما در ادبیات ارزشمند خود سخنان نیکوی بسیاری داریم که پندآموزند از جمله : تو اول بگو با کیان زیستی / پس آنگه بگویم که تو کیستی
آری !
تلاش و شعور ما در انتخاب دوستان و کسانی که با آنان ملاقات و معاشرت می کنیم ، واقعیتی است که فقط درگیر سرنوشت نوجوانان و جوانان به دلیل کم تجربگی و وجود خطر بسیار بالا نیست. یک فرد در هر سنی اگر دقت و توجه لازم را برای همنشینی خود برنگزیند ، می تواند کیفیت زندگی مذمت آمیزی داشته باشد. همه آنانی که سیگاری می شوند و یا معتاد و یا ..... یک روز ابتدایی برای غفلت ناکامی امروز خود دارند. همنشینی با بدانِ بدخواهِ کوته اندیش . البته انتخاب ناشایست دوست و همنشین ، ما را همیشه به انحرافات اخلاقی و آسیب های اجتماعی ، مبتلا نمی سازد ، گاه انتخاب افراد حقه باز پرحیله به عنوان رفیق شفیق ، موجب خُسران اقتصادی و ورشکستگی ما می شود و یا با تسلیم وسوسه دوستان بداندیش شدن مرتکب جرائم اقتصادی چون اختلاس و رشوه گیری و..... نیز می شویم.
اگر اهل مطالعه باشیم ، از طرفی قدرت تشخیص زمینه و نوع مطالعه ما نیز ، می تواند تعیین کننده نگرش و کیفیت زندگی ما باشد. مطالعه تک حیطه ای از انسان ، موجودی تک ساحتی می سازد که نمی تواند فراتر را ببیند و یا قدرت دید واقعیت های راست و چپِ محلی که ایستاده است را نخواهد داشت. این گونه افراد ، اصولا متعصب ، خشک و تحمیل گر نظرات خود به دیگران هستند. چون تصور می کنند آنچه که می دانند و می گویند تنهاترین و بهترین سخن است.
محتوای مطالعه هم خیلی مهم هست ، اجازه ندهیم کلمات و جملات یک کتاب ، ما را اسیر و بنده خود سازد و به تسخیر افکار نویسنده گرفتار نشویم . قدرت انتخاب و تشخیص سِره از ناسِره خود را در مطالعه تمامی سطور فصول و بخش های یک کتاب ، نباید از دست دهیم . در واقع اراده خود را حین مطالعه کتاب ، تسلیم بلامُنازع نویسنده ننمائیم.
بُعد دیگر امکان انحراف ما حین مطالعه یک کتاب است ، پس نوع و محتوای کتابی که برای مطالعه در دست می گیریم بسیار مهم است ، فراموش نکنیم ما نیز همانند نوجوانان و جوانان می توانیم ره گم کنیم پس به سن و سال خود نبالیم و گارد خود را برای جلوگیری از تأثیر پذیری منفی و دست بسته بگیریم که پس نیفتیم.
به جای اعتقاد به سرنوشت محتوم ناپسند قدرگرا ، بهتر است با تدبیری هوشیارانه و آگاهانه ، کیفیت زندگی خود را توسط انتخاب شایسته دوست و کتاب مناسب ، ارتقا بخشیم . ما دارای قدرت اختیار ، اراده و عقل هستیم و برای همین اشرف مخلوفات لقب گرفته ایم. هر چند که کتاب خود نیز یارِ مهربان است. پس به نوستالوژی ادبیات ساده ، روان و شیرین دوران دبستان خود با شعر عباس یمینی شریف نویسنده ، مترجم و شاعر برویم :
من یار مهربانم
دانا و خوش زبانم
گویم سخن فراوان
با آن که بی زبانم
پندت دهم فراوان
من یار پند دانم
من دوستی هنرمند
با سود و بی زیانم
از من مباش غافل
من یار پند دانم
« دیدگاه ها و نظرات افراد و گروه ها لزوما نظر صدای معلم نیست ؛ این رسانه آماده انتشار پاسخ مسئولان و افراد مخاطب می باشد »
« آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم »
نظرات بینندگان