تلاش تدریجی و مستمر نتیجه بخش است

" به پشتکار سنگ‌ تراش توجه کنید. چگونه وی سنگ به آن برزگی را می‌شکند و به آن شکل می‌دهد. او هر سنگ سختی را با تیشه می‌تراشد . ضربه اول حتی خراشی جزئی هم بر سنگ وارد نمی‌کند، اما او پشت سر هم صدها و یا هزاران ضربه می‌زند. حتی در مواقعی که حرکات او بیهوده به نظر می‌رسند دست از تلاش بر نمی‌دارد ، زیرا می‌داند که اگر کسی فوراٌ به نتیجه نرسد معنی‌اش این نیست که پیشرفت نمی‌کند. پس او از زدن ضربه دست نمی‌کشد. زمانی فرا می‌رسد که سنگ دو نیم می‌شود. آیا فقط ضربه آخر مؤثر بوده است؟ البته خیر. تلاش مستمر او نتیجه داده است." ( آنتونی رابینز )

در گذشته کارتونی نمایش داده می شدکه در آن مسابقه دو (دویدن ) بین لاک پشت و خرگوش برگزار می گردید. خرگوش به تندی و تیزی خود مطمئن و مغرور بود لذا آرام آرام و ضمن خوردن غذا می دوید . اما لاک پشت که حیوانی کُندروست ، آرام و به تدریج و پیوسته طی طریق می کرد. برنده مسابقه مشخص است که درس ارزنده ای به کودکان آموزش می داد.

یا داستان تیمور لنگ و تلاش مورچه نیز بسیار آموزنده است :
تیمور هنگامی که در یکی از جنگ ها شکست خورد و در صحرا ها سرگردان بود به خرابه ای رفت تا قدری استراحت کند، دید مورچه ای یک دانه گندم به دهن گرفته و می خواهد از دیوار بالا ببرد و چون وزن دانه گندم بیشتر از خود اوست از دهنش می افتد. مورچه باز به پایین می آید دانه را بر می دارد بالا می برد باز قدری رفته دانه می افتد تا این عمل۶۷ بار تکرار شد و مورچه از عزم و اراده خود منصرف نگردید تا بار شصت و هفتم دانه را به لانه برد و امیر تیمور می گوید: من از او درس عبرت گرفتم و به خود گفتم تو کمتر از مورچه نیستی .بدین جهت تا به مقصود نرسیدم از کوشش دست نکشیدم و به همین عزم شش سال تمام در خاک ماوراءالنهر به زدوخورد مشغول بود و آنقدر با رقیب خود امیر حسین کشمکش کرد تا به تصرف قطعی آنجا نائل گردید و سی سال تمام پس از استقرار او در ماوراءالنهر به جهانگیری و جهانگشایی پرداخت و این درسی بود که یک مورچه به امیر تیمور گورکانی داد. (1)

هیچ دانش آموزی فقط با تلاش در سال آخر موفق به کسب دیپلم نمی شود ، هیچ دانشجویی فقط با مطالعه دَم امتحان ، نمره الف نمی گیرد ،
هیچ مدیر و وزیری ، شاهد اتمام ساخت سد ، کارخانه ، بیمارستان ، مدرسه ای ..... در زمان مدیریت و وزارت خود نبوده است پس باید به تلاش افراد قبل از خود احترام بگذاریم و با خودفریبی کار انجام شده را به نام خود ثبت ننماییم.

باید برای کوچک ترین تلاش خود در جهت رسیدن به اهداف مورد نظر ارزش قائل شویم و از استمرار فعالیت غافل نشویم . تلاش برای رسیدن به اهداف کوچک ما را به تلاش برای رسیدن به موفقیت های بزرگ هدایت می سازد، پس هرگز اهداف بزرگی که توان رسیدن بدانها را نداریم برنگزینیم. به مجموع تلاش افراد قبل از خود احترام بگذاریم و با یادآوری و بزرگداشت آنان ، تسلسل تلاش را برای سپردن به کودکان و دانش آموزان خود فرا دهیم. زحمات والدین و معلمان کلاس های اول و دوم و..... را در تعلیم و تربیت دانش آموزان دوره متوسطه ، که امروز مسئولیت آنها را ما قبول کرده ایم قدر نهیم و فراموش نکنیم .

1) سرای تاریخ . داستان های تاریخی . تیمورلنگ و مورچه . نویسنده : فدائی . ۱۳۹۶/۰۱/۱۴ .

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم

کانال تلگرامی صدای معلم

ارسال مطلب برای صدای معلم