اگر یک سال ، ثمر از کاری خواستی گندم بکار و اگر دو سال خواستی درخت بکار و اگر صد سال ثمر خواستی مردم را تربیت کن . (کنفسیوس)
اصولا ما در فلسفه تربیت 4 دهه ای خود ، مفهوم و اهمیت تربیت را با تلقین و القای مفهوم دین و مذهب و ایدئولوژی در اذهان کودکان ، شدیدا و عمیقا ، جابجا کرده ایم. برای همین امروز از بحران اخلاق در بین فرزندان و دانش آموزان ، سخن می گوئیم . غفلت ما از تربیت آزاد و خودجوش به نسبت توانایی و ذوق و میل و استعداد کودکان ، امکان هر نوع تفکر و خلاقیت و اندیشه نسبت به مسایل مهم زندگی را از آنان سلب نموده است.
در واقع ما نه گندم کاشتیم که بهره یک ساله بریم و نه درخت کاشتیم که بهره دو ساله بریم و نه تمایلی به بهره برداری صد ساله با تربیت کودکان ، داشته ایم. لذا امروز دست خالی ، دنبال بهانه ها می گردیم . یا در تعقیب محکوم کردن آنِ دیگری هستیم تا بی گناهی خود را هم باور کنیم و هم بقبولانیم. اما همه ما حتی من معلم اگر در تربیت دانش آموز خود امروز و دیروز و هر روز ، غفلت می کنم ، جامعه خود را از بهره دهی پتانسیل انسانی کودکان امروز برای یک قرن آینده ، محروم می سازم. تربیت کودک ابتدا توسط والدین و خانواده انجام می شود که زیربنای شخصیتی او را می سازد ، اما ما معلمان هم تار و پود لایه های بعدی شخصیت و ادب کودکان را ترسیم می سازیم . منتظر ناجی نباشید در این کشور هر معلم بزرگ ترین نجات غریق کودکان است. آنان را دوست بداریم و با عشق و مهربانی در وجودشان رخنه کنیم تا زیبایی های انسان تربیت شده را در آنان تعبیه سازیم. برای تربیت صحیح و خردمندانه باید در وجود کودکان رخنه کرد. اجازه ندهیم دیگر نیّات و دیگر افراد،
این قدرت ما را تضعیف و کم رنگ سازند. در هر جامعه ای ثمر صد ساله به تربیت صحیح و عقلانی ما وابسته است.
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.