" معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش می‌گوید: کاش هیچ وقت مسیر رفتن به سَمتِ آموزش غیردولتی را آغاز نمی‌کردیم اما حالا با جداسازی دانش‌آموزان در مدارس مختلف ، "نظام طبقاتی ساسانیان" را به شکل دیگری پیاده کرده‌ایم! "
از یک طرف خوشحالم که امروز ، عده ای از مسئولان همسوی معلمان درد دل می کنند ، حال نماینده و یا معاونان وزیر و یا ......
از طرف دیگر برای این هوشیاری و بیداری و همسویی دیرهنگام آنان متأسفم.
از طرف دیگر نمی خواهم به این جنبش تعهد رسالت مدیریتی آنان بدگمان باشم و بگویم قصد تمدید پست و سِمت در انتخابات بعدی دارند و یا میل به ارتقای شغلی بالاتر .
اما سرکار خانم حکیم زاده ،
قدری دیر به خود آمده اید و هیچ مملکتی با واژگان کاش و افسوس و حیف و...... اداره نمی گردد و یا مترقی نمی شود. همین جمله شما را در سال 1372بنده در متنی تقدیم مدیر کل وقت استان آذربایجان شرقی که روحانی بودند خدمت آقای محمدی ، کرده بودم ، ایشان به مسئول وقت واحد تحقیقات ، حواله ارشاد بنده را داده بودند . نمی دانم شاید امروز برخی از مسئولان در حال ارشاد خلاف جهت مدنظر ایشان هستند و در بدبینانه ترین تعبیر ، شاید چون امروز فرزندان این مسئولان و نمایندگان از امکان استفاده از مدارس خاص محروم گشته اند ، چنین ساز مخالف با نظام آموزشی اما همسو با فرهنگیان و مردم می نوازند.
اگر چه زمانی که نظام ارباب رعیتی حاکم بود و همه ما تا حدودی از دلایل ماوقع مطلع هستیم ، اما آموزش و پرورش آن دوران دارای سیستم و دیسپلین بود. نه این که بسیار ایده آل بود اما سنگ روی سنگ قرار می گرفت ، ولی امروز نه سیستم مشخص و قابل دفاعی وجود دارد و نه دیسپلین ساختاری . برای همین چون تمامی ناتوانان روزگار عقب ماندگی من هم با شما می گویم کاش !!!!!
تاوان این همه ویرانی و تخریب بر ستون نظام آموزشی را در این جامعه چه کسانی پرداخت خواهند کرد و آیا اصلا قابل جبران هست ؟ تاوان نابودی سرمایه های ملی و نیروی انسانی که فرصت برابر و درست آموزش دیدن را از دست داده اند و در لابلای منگنۀ بی عدالتی آموزشی ، شخصیتی نامتقارن یافته اند. تاوان تخریب روح و جسم و اندیشه دانش آموزان و معلمان این کشور را کدام عنصر شجاعی ، قبول می کند؟
کدام یک از مدیران ارشد و یا وزرای ابتدای انقلاب تاکنون ، شهامت عذرخواهی رسمی از جامعه فرهنگیان و مردم را با صدایی رسا و بلند دارد؟
گناه نابخشودنی است اما اعتراف یک یا چند مقام در هر جامعه ای ، سندی است بر حاکمیت دموکراسی و آغازی برای قبول خطا تا شاید جبرانی در پی داشته باشد.
هیچ یک از مسبّبین بی عدالتی آموزشی ، امانتدارانی شایسته برای عرصه آموزگاری نبوده اند. شما شاهرگ رشد و توسعه را خشکانده اید و امروز قصه ای جدید در راه است ، چون حذف تنوع آموزشی ، بدون برنامه ریزی مدوّن و سیستماتیک صورت گرفته است و شتاب زده و احساسی مطرح شده است ، باز ره بجایی نخواهد سپرد و نظام طبقاتی ساسانیان با تداوم و ترویج مدارس غیردولتی ، شدیدتر هم خواهد شد.
سرکار خانم حکیم زاده ،
آغاز مسیر پراشتباه دیگری که از تجارب کارشناسان و متخصصان تعلیم و تربیت و تجارب خود معلمان به دور است ، بر شما و نظام آموزشی مبارک.تولد مافیای مدارس غیردولتی مبارک. شاید 40 سال دیگر ، معاون آموزش ابتدایی وقت ، سخنان شما را دوباره تکرار کند چون آنچه که
ما زیاد داریم وقت بیهوده است و آنچه که ما خیلی کم داریم تعهد به ارزش های انسانی است.
1) خبر گزاری تسنیم .۰۴ آبان ۱۳۹۸ . https://tn.ai/2124974 .
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم
نظرات بینندگان