شنیدن خبر "یکسان سازی آموزشی " فقط دقایقی زیر زبان معلمان را شیرین کرد و حلاوت این خبر با مصوبه مجلس در تقسیم مدارس به دولتی و غیردولتی ، به تداوم تلخکامی منجر گشت. شاید دانش آموزان محروم نیز با خانواده خود فقط دقایقی شاد گشتند ، اما در عرض زمانی کوتاه بر جای خود نشستند و آهی سرد برکشیدند. راستی تا کی محرومیت آموزشی در نظام اسلامی تداوم خواهد داشت ؟ اگر مفهوم " عدالت آموزشی " واحد است چرا برداشت های گوناگون به تعداد افراد یک جامعه از آن وجود دارد؟ شمای نماینده چرا همانند من معلم یا آن دانش آموز محروم در این خصوص نمی اندیشید ؟ مگر بسیاری از شما برخاسته از همین مناطق نیستید ؟
مدارس غیردولتی یا به اعتباری غیرانتفاعی و یا عین انتفاعی ، دو رقیب اصلی و حتمی خود را ضربه فن ساخت و مدارس نمونه دولتی و تیزهوشان ، به نفع این مدارس حذف شدند . یعنی انحصار آموزشی و نابودی رقبا !! شما به آرزوی دیرین بسیاری از فرهنگیان با عنوان " عدالت آموزشی " تحقق نبخشیدید ، بلکه شما به رؤیای دولت و مجلس در خصوصی سازی نظام آموزشی و یا بنگاهداری در آموزش و پرورش ، جامه عمل پوشاندید. کاش قدری با ملت رُوراست بودید و شترسواری را دولا دولا ، به جا نمی آوردید.
شور و حالی بین مؤسسان و مدیران و شاید حتی معلمان این مدارس برپاست که مپرس . و خشنود تر از همه در این بین مافیای حامیان این مدارس ، جناب رئیس جمهور که حامی ترویج این نوع مدارس هستند، جناب وزیر که بار هزینه ای آموزش را بر دوش ملت منتقل ساخته اند و صدالبته جناب زینی وند ارجمند که اداره امور این مدارس را در دسترس دارند. قبل این طرح تغییر کاربری زمین ها به نفع مدارس غیردولتی ، وجود داشت ، حال منتظر بمانید و مشاهده نمائید که بهترین زمین های سراسر کشور بالاخص کلانشهرها ، در یک رانت خواری مهارناپذیر به تصرف آنان درخواهد آمد. حداقل مفهوم عدالت آموزشی را از تلقی مجلس ، تفهیم شدیم.
با 18 نوع مدرسه هم کلاس های مدارس دولتی از تنوع و ترکیب دانش آموز زرنگ ، متوسط به بالا ، متوسط ، محروم بود و حال نیز با دست چین شدن معدل دانش آموزان در مدارس غیردولتی ، چنین خواهد بود. وقتی در کلاس درس دانش آموز زرنگ ، متوسط و ضعیف هر سه حضور ندارند رقابت نزدیک به صفر می شود. معلم باید برای یادگیری دانش آموز ضعیف مدام تلاش نماید و انرژی چندین برابر مصرف کند.
از سویی دیگر ، حضور همه زرنگ ها در یک کلاس به رقابت منفی و حسادت آنان منجر می شود ، دروغ گویی ، ناخن خوردن ،استرس مضاعف ، انتظارات بسیار بالا برای قبولی در رشته های عمدتا پزشکی و مهندسی ، تافته جدا بافته بودن در کل مراحل زندگی و....
و داستان لنگ لنگ زدن نظام آموزشی ما با تصمیمات دقیقه نود مجلسیان ( مدت دوره به پایان می رسد ) ، همچنان ادامه خواهد داشت ، خدا داند قانون بد دیگر ، بعد حذف آموزش زبان انگلیسی در مدارس و رونق بخشی مدارس غیردولتی ، چه خواهد بود !! راستی کدام نظام یا پیکر ،
طاقت تحمل این همه شوک الکتریکی را در عرض چند روز دارد؟ کاش آموزش و پرورش کشور ، پیکری واحد داشت ، کاش !!
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم
نظرات بینندگان
کد خبر : 735962 - 10 مرداد ۱۳۹۷ .