" مرتضی شکوهی مدیرکل دفتر آموزش دبستانی برای تأمین معلم در روستاها ناچاریم جمعیت کلاس‌های درس شهرها را افزایش دهیم . وی اشاره کرد : برای این که بتوانیم برای مدارس روستایی و کم‌جمعیت معلم تأمین کنیم ناچار هستیم تراکم را در استانها و شهرستان‌ها افزایش دهیم. اگر بخواهیم در مناطق شهری استاندارد ۲۶ دانش‌آموز را که مصوبه شورای عالی‌آموزش و پرورش بر آن تأکید دارد رعایت کنیم تعداد زیادی از مدارس روستایی بدون معلم می‌مانند!
وی گفت: هم اکنون ۱۲۴ هزار کلاس روستایی داریم که از این تعداد حدود ۵۰ هزار کلاس چندپایه هستند. میانگین تراکم دانش‌آموزان دوره ابتدایی در مدارس دولتی کل کشور ۲۵ نفر برای سال گذشته بود و نسبت دانش‌آموز به معلم ۲۷.۵ به ۱ بود؛ طبق سیاستی که آموزش و پرورش مدنظر دارد تا تمام کودکان لازم‌التعلیم را تحت پوشش قرار دهد و فردی از تحصیل باز نماند ناچاریم به کلاس درس با حداقل تراکم دانش‌آموز ، معلم اختصاص دهیم یعنی از سربازمعلمانی که در اختیار ما قرار داده می‌شود، نیروهای حق‌التدریس و نیروهای خرید خدمات برای تأمین معلم در دوره ابتدایی در مناطق روستایی استفاده می‌شود. "
اما در نگاهی عمیق به معنای طراحی ، مشاهده می کنیم که کاهش یا افزایش تعداد دانش آموز کلاس ، اصلا" طرح " نامیده نمی شود :
"طراحی در لغت به معنای اختراع کردن ، اندیشیدن یا تنظیم یک نظریه ذهنی ، ترسیم ، ساختن و آماده کردن پیش نویس یک نقشه، اختصاص دادن یا به کارگیری منابع برای دستیابی به یک هدف و سرانجام تهیه یک نقشه کاری برای حصول آنچه که از پیش تعیین شده است.طراحی آموزشی را می توان نقشه های مشخص در مورد چگونگی دستیابی به هدفهای آموزشی تعریف کرد. "(1)
پراکندگی جمعیت در روستاها ، مشکل خیلی از کشورهای کوهستانی است. هر کشوری می تواند مناطق صعب العبور داشته باشد. وقتی فیلم مستند کودکان را در کشورهای فقیر ملاحظه می کنید به عنوان یک معلم با خود می گوئید : او چگونه با پای پیاده یا سوار بر خر در لابه لای سنگ ها وکوهها از باریکه راهی ، سختی و خطر را بجان می خرد تا به مقصد کسب آموزش برسد؟! آنان با وجود فقر به روند نظم و ترتیب در امر آموزش بسیار اهمیت می دهند و شاید علت تلاش آن کودک 7-8 ساله هم همین مهم است.
حال چگونه است که علیرغم اختراع ما در نوع به کارگیری انواع عناوین مختلف برای معلمی آن هم با به مخاطره انداختن ذات و ماهیت شغل معلمی به هر بهایی ، باز طرحی نو درمی اندازیم و تعداد دانش آموزان کلاس های شهری را به این بهانه می خواهیم افزایش دهیم؟
چرا در آموزش و پرورش ما همیشه کیفیت قربانی کمیت می گردد و راه حل مناسبی برای آن چون کاهش حجم و تعداد کتب درسی و متعاقب آن ساعات درسی ، تجربه نمی شود ؟ یکی از راه های جبران کمبود معلم ، همین سه نکته مهم هست.
باور داشته باشیم که یک دانش آموز برای گرفتن دیپلم ، به این همه معلومات و اطلاعات و دانش ، نیاز ندارد. او به فراگرفتن مهارت حیطه های گوناگون زندگی اجتماعی نیازمند است که از آن محروم است. دروسی چون آموزش خانواده ، حرفه و فن ، اقتصاد خانواده ، مدیریت خانواده و..... و تصور نکنیم که این دروس فقط برای دختران لازم است ، تجربه نشان می دهد که پسران نیز همانند دختران به فراگیری این مهارت ها نیازمندند،
چون خلاء این مهارت ها در زندگی مشترک زوجین دقیقا مشهود است.
مدیرکل محترم دفتر آموزش دبستانی ، کمبود معلم ؛ خلاقیت طرح ها را در آموزش و پرورش مضاعف کرده است !!
شما در این مثلا طرح ، برای جبران کمبود معلم به افزایش تعداد دانش آموزان کلاس شهری می پردازید آن هم با بهانه قرار دادن تعداد کم دانش آموز در کلاس های روستایی ، این یک تاکتیکی سیاسی است که طی آن کیفیت آموزش قربانی خواهد شد. یک طرح می بایست حداقل برخی از مشکلات پیش رو را کاهش دهد نه این که مشکلات جدیدی را بوجود آورد. همه ما معلمان ابتدا 4 تا 10 سال در روستا خدمت کرده ایم و نیک می دانیم که به علت نوع زندگی کشاورزی و یا دامپروری و زراعت و اشتغال کودکان بر روی زمین و یا فقر مطلق ، تمام کودکان لازم‌التعلیم تحت پوشش آموزش نیستند.( البته عده ای از افراد خاص جامعه خدمت خود را مستقیما از شهر ها آغاز نموده اند.)
راستی شما تاکنون در یک کلاس ابتدایی برای 35-30 دانش آموز 6 تا 11 ساله تدریس نموده اید ؟ با اضافه کردن دردسرهای طرح توصیفی به ضرورت پاسخگویی معلم به تمامی سئوالات و کنجکاوی های کودکان ، یک معلم قادر به کار کردن با بیش از 15 دانش آموز نیست.
در ضمن جمعیت استانها و شهرها رقمی واحد نیستند که بدون در نظر داشتن کل جمعیت آنها ، تعداد یا تراکم دانش آموز یک کلاس را عددی واحد عنوان کنیم.
1) تعریف طراحی آموزشی - تکنولوژی تعلیمی - پرشین بلاگ.
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.