دانش آموز صاحب نظر و تصمیم ساز نیست بلکه عنصری است که باید صاحب نظر واقعی برای روند کارش تصمیم بگیرد

با سلام
این برنامه چند نکته را روشن کرد:

1- دانش آموز که به عنوان یک عنصر در ساخت آینده کشور محسوب می شود و صاحب نظران باید تصمیم بگیرند چگونه او را برای انجام نقشش در آینده آماده کنند خودش را تصمیم ساز تلقی می کند و فکر می کند باید در قامت صاحب نظر ظاهر شود و در بیان نظرات کاملا حق به جانب و پرخاشگرانه برخورد می کند.
2- خدا را شکر در این برنامه آقای وزیر متوجه شدند که آموزش و پرورش چه دانش آموزان کم توان و پرتوقعی بار آورده است که نه بزرگتر و کوچکتری می فهمند و نه شعور برخورد با مافوق خود را دارند و تازه در این برنامه فقط 5 دانش آموز بودند و یک وزیر و یک مجری و ده ها نفر پشت صحنه که مراقب بودند حرکتی خلاف عرف انجام نشود در حالی که در کلاس 20 تا 35 دانش آموز هستند و یک دبیر و خیلی از حرکات و رفتارهای دانش امور قابل کنترل نیست .

3- وقتی این دانش آموزان پرتوقع با راس هرم آموزش و پرورش اینگونه بی فکر برخورد می کنند خدا به داد معلم و دبیر سر کلاس برسد. دانش آموزی سر کلاس با وقاحت تمام به من می گفت شما حقوق می گیرید و به کلاس می آیید ما چه چیزی می گیریم که باید توی کلاس بنشینیم. ( رسیدن شعور دانش آموز به زیر صفر)

4- یکی از دانش آموزان که بحث نظر سنجی در مورد تاثیر معدل را مطرح کرد و به زعم خودش کلی هم مدرک و سند به قول خودش ریاضی و آمار به جلسه آورده بود هنوز آنقدر خام و نپخته است که نمی فهمد طبق نمودار گوسی یا زنگوله ای فقط 5 درصد دانش آموزان در کلاس درس عالی هستند و حدود ده درصد هم خیلی خوب هستند و در نتیجه همین 15 درصد هستند که نمرات خوبی در امتحانات نهایی کسب می کنند و مستحق پزشک شدن و دندان پزشک شدن و داروساز شدن هستند و بقیه نمره خوبی کسب نمی کنند و این خیلی طبیعی است که 15 درصد که عالی ها و خوب های کلاس هستند بگویند نمره امتحان نهایی تاثیر قطعی داشته باشد و بقیه که اکثرا درسشان متوسط و ضعیف است بگویند تاثیر نداشته باشد.

کاش آقای وزیر اعلام می کردند ما با نظر سنجی موافقیم به شرطی که فقط دانش آموزان قوی و با معدل بالای 19 در آن شرکت کنند زیرا قطعا ما در آینده نیاز داریم که خوبها و عالی های کلاس پزشک و دندان پزشک و داروساز شوند نه آنهایی که با ترفند های من درآوردی موسسات کنکور فقط یاد گرفته اند یک گزینه را از بین 4 گزینه انتخاب کنند.
در پایان می خواهم بگویم که بی توجهی به آموزش و پرورش تاکنون مصائب بی شماری را برای این کشور به ارمغان آورده است و تا دیر نشده فکری به حال این سیستم بکنید که دیگر شاهد رشد و پرورش آدم های بی سواد و بی تجربه و پرخاشگر و پرتوقع نباشیم.

در آینده تحصیلکرده پرتوقع و کم سواد و پرخاشگر نه تنها مشکل جامعه ما را حل نمی کند که بر مشکلات جامعه ما می افزاید.

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم

گروه تلگرامی صدای معلم

ارسال مطلب برای صدای معلم