در جامعه مردم سالاری دینی اگر کارگزاران و متولیان امور برای مردم و به جای مردم تصمیم بگیرند شاید امری اجتناب ناپذیر باشد ، اما اگر قرار باشد به جای مردم فکر کنند و بدون نظر مردم تصمیم بگیرند امری ناپسند و غیر مدنی و دخالت مستقیم در سرنوشت مردم و فاقد ارزش حقوقی و دموکراسی خواهد بود . این مقدمه ، نقد و گریزی برای ورود به موضوع حقوق مردم و بیمه های درمانی کارمندان دولت و بیمه های همگانی است که بخش اول آن تحت عنوان " حاکمان شرع و حقوق دانان پاسخ دهند " در صفحه نامه های ارسالی مطرح شد ...
و اکنون با طرح چرایی و مرگ زود هنگام بیمه سلامت همگانی و توقف آن از سوی دولت و سازمان بیمه سلامت و تبدیل آن به بیمه ایرانیان ، پاسخ مسئولانه و غیر توجیه کننده مسئولان را می طلبد .
مسئولین نظام سلامت زحمت کشیده اند و به جای مردم فکر کرده اند که "وقتی مردم می توانند جهت درمان به مراکز خصوصی مراجعه کنند و از عهده هزینه آن برآیند پس می توانند مبلغ 20 هزار تومان سرانه حق بیمه را نیز پرداخت کنند " آیا مردمی که شما به آنها دفترچه بیمه همگانی داده اید قادرند به مراکز درمانی خصوصی مراجعه نمایند ؟ و اصولاً کسانی که ازدفترچه بیمه همگانی استفاده می کند لزوماً می تواند از عهده هزینه های بخش خصوصی برآیند ؟ بیمه همگانی که از تاریخ 1 / 8 / 96 متوقف و بیمه ایرانیان جایگزین آن شد پوششی تبلیغاتی و شعاری بود و این موضوع همان فکر کردن به جای مردم است ؟
و اکنون پرسش مدنی و حقوقی مردم اینست که " سهم مردم از ثروت ملی و عدالت اقتصادی و اجتماعی چیست ؟ "
در خصوص بیمه افراد تحت پوشش سرپرست ( بیمه شده اصلی ) کارکنان دولت و دریافت حدود 49 هزارتومان سرانه بابت هر یک از افراد تبعی 3 ، سئوال برانگیز و قابل تأمل می باشد .
آیا دولت و کارگزاران نظام سلامت به جای توسعه عادلانه بیمه عمومی و همگانی با حداقل تعرفه ، باید دست خود را تا مفرق در حلقوم کارمندان فرو کنند !!! نکته قابل ذکر اینست که سرانه و حق بیمه سالیانه یک بیمه شده ( تبعی 3 ) حدود 560 هزار تومان می باشد و این درصورتی است که هرساله درصدی به این مبلغ اضافه ( گران ) می شود . حال حساب کنید یک بیمه شده اصلی ( سرپرست ) برای افراد تبعی خود ، علاوه بر پرداخت هزینه سالانه اشاره شده باید سهم بیمار (فرانشیز) و هزینه هنگفت دارو را نیز پرداخت کند ، آیا استفاده از بیمه و خدمات حداقلی آن برای یک کارمند عادلانه و منصفانه است ؟
آیا این بیمه می تواند حامی مناسبی برای حقوق کارمندان و خانواده های آنان باشد ؟
به نظر می رسد صندوق های بیمه فقط به درآمد و منافع خود فکر می کنند !!! حمایت دولت از طریق کاهش هزینه های بیمه ای می تواند تا حدودی زخم های ناشی از فشار اقتصادی را برکارمندان التیام بخشیده و سفره های محدود آنان را کمی رونق دهد .
و به راستی مردم می دانند که در کشورهای دیگر خدمات بیمه ای چگونه است و خود را با آنان مقایسه می کنند .
لطفاً مسئولین هوشیار بخوابند !
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم
نظرات بینندگان