گروه گزارش/
پرتال وزارت آموزش و پرورش نوشت : ( این جا )
« با حضور رئیس مرکز حراست وزارت آموزش و پرورش و مدیرکل آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران، همایش تبیین اطلس حراست اثرگذار، تصمیم‌ساز و پاسخ گو در سالن همایش‌های اردوگاه شهید منتظری شهریار برگزار شد.
به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، جلال دلقندی گفت: «حسن خلق» ازجمله محاسنی است که باید در وجود خودمان نهادینه کنیم و اگر بخواهیم در محیطی که در حال خدمت هستیم، مؤثر باشیم باید در کنار خلاقیت و کاربلدی، آینده‌نگری و آینده‌پژوهی را در کنار مثبت‌اندیشی به‌کاربگیریم.
وی با اشاره به این که عملکرد صحیح یک همکار در مواجه با مخاطبانش، «صداقت» است، گفت: بالاترین سیاست، صداقت است، اگر می‌خواهیم در فضایی سالم خدمت کنیم در کنار بهره‌مندی از هوش که از مدیریت صحیح نشأت می‌گیرد، باید با برون‌سپاری درست، فرآیندها را مدیریت کنیم.
دلقندی با اشاره به اینکه «رازداری» از دیگر شاخصه‌های همکاران حراستی است، گفت: حراست تمام ساحتی بر سه‌پایه انسانی، ادراکی و فنی مستقر است و تا انسان به خودشناسی و شناخت از نقاط ضعف و قوت خود واقف نباشد نمی‌تواند با اعتمادبه‌نفس، اعتماد و درک صحیح از دیگران در مواقع تصمیم‌گیری، درست عمل کند، دراین بین هنر «تعامل با مخاطب در شرایط خاص» هم از هنر نیروی حراستی است.
این مقام مسئول، آشنایی با تفاوت‌ها و نظرات مختلف را در تصمیم‌گیری‌ها بسیار مؤثر دانست و گفت: ساحت ادراک در کار ما یعنی این که با شناخت جایگاه و محیط فعالیت خود و همکاران، باید در مواقع تصمیم‌گیری بتوانیم با کمترین هزینه، بهترین تصمیم را بگیریم و در این مسیر مهارت فنی هم با دانایی و توانایی در انجام وظایف محوله میتواند در تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌ها بسیار مؤثر باشد.
مدیر مرکز حراست وزارت آموزش و پرورش در ادامه گفت: یک نیروی خلاق باید برای عملکردش، طراح باشد تا بتواند با مدیریت فرآیندهای خود در جهت ارتقای سطح کیفی کارش اقدام کند، نه نیروی طرح پذیر که همواره منتظر دریافت دستورالعمل باشد، چرا که این روش موجب رخوت و فرسایش در کار می‌شود، زیرا هیچ نبوغ و استعدادی از خود شخص برای پیشبرد اهداف، هزینه نمی‌شود و صرفاً کار بر یک مبنای اداری و بخشنامه‌ای به‌پیش می‌رود.
دلقندی حراست را «دیدبان سازمان» دانست و گفت: هیچ نقطه دور و نزدیکی از چشم دیده‌بان، مغفول نمی‌ماند و این امر سبب می‌شود با نگاه صحیحی که بر مبنای آینده‌نگری و آینده‌پژوهی حاصل می‌شود در ترسیم مسیر صحیح حرکت سازمانی، به مدیران تصمیم‌گیرنده مشورت‌های ارزنده ارائه گردد. »
« صدای معلم » بر اساس دیدگاه ها و سخنان ارائه شده توسط رئیس مرکز حراست وزارت آموزش و پرورش چند پرسش مطرح می کند :
همان گونه که در گزارش پیشین نیز اشاره شد ( این جا ) ؛ از آخرین نشست رسانه ای که به صورت " حضوری " توسط وزارت آموزش و پرورش برگزار شده است ، بیش از یک ماه می گذرد .
این رسانه پرسش کرده بود :
« حاجی میرزایی پاسخ دهد که بر چه مبنایی نشست های رسانه ای با خبرنگاران را تعطیل کرده است و این در حالی است که حتی طبق مصوبه چهل و چهارمین جلسه ستاد ملی مدیریت کرونا در ۲۴ آبان ۹۹، برگزاری جلسات در شهرهای قرمز تا سقف ۱۵ نفر با رعایت بقیه پروتکل های مربوطه مجاز است ؟ »
چگونه است که وزارت آموزش و پرورش نشست های ستادی و اداری خود را حتی بدون رعایت فاصله گذاری مناسب برگزار می کند اما نوبت به نشست های رسانه ای که می رسد به صراحت بیان می شود که باید مجازی برگزار شوند ؟
محسن حاجی‌میرزایی، وزیر آموزش و پرورش در برنامه گفت و گوی هفته در پاسخ به پرسشی درباره بازگشایی مدارس به ویژه در سال تحصیلی آینده و آمادگی آموزش و پرورش برای این کار گفت :
« از حیث آمادگی که همین حالا هم آمادگی داریم و طی یک تا دو روز می‌توانیم این کار را انجام دهیم .
علت اینکه بازگشایی نمی‌کنیم ممنوعیتی است که ستاد ملی کرونا ایجاد کرده است؛ لذا هر زمانی که ستاد ملی به ما اجازه دهد، مدارس را باز می کنیم. »
اگر واقعا مبنا و معیار ، مصوبات ستاد مقابله با کروناست پس چرا مصوبه مصوبه چهل و چهارمین جلسه ستاد ملی مدیریت کرونا اجرا نمی شود و فرد و نهادی هم در این موارد پاسخ گو نیست ؟
آیا معنای « صداقت » همین است ؟
مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی اعلام می کند :
« مراسم تشییع و تدفین پیکر مطهر شهید گمنام با سخنرانی جناب آقای دکتر خنیفر رئیس محترم دانشگاه فرهنگیان و با باحضور مدیران ارشد دانشگاه فرهنگیان
زمان: روز سه شنبه ۱۹ اسفند ماه ۹۹ ساعت ۱۵
مکان: تهران، حکیمیه، انتهای بلوار بهار، پردیس شهید چمران
خبرنگاران عزیز، این مراسم به صورت حضوری برگزارمی گردد. »
آیا این گونه برخوردها توهین به شعور خبرنگاران و رسانه ها نیست ؟
آیا مسئولان وزارت آموزش و پرورش به جایگاه خبرنگاران در حوزه عمومی و آگاه سازی افکار عمومی وقوف دارند و یا از رویارویی با رسانه های مستقل واهمه دارند ؟
برداشت این مقامات از رسانه و کارکرد آن چیست ؟
واقعا معنای دیده بانی سازمان در نهادی مانند وزارت آموزش و پرورش چگونه تعریف و تبیین می شود ؟
پایان گزارش/
نظرات بینندگان