امروز روز تعیین سرنوشت 13 میلیون دانش آموز و 1،700،000 فرهنگی شاغل و بازنشسته است.در فضای آشفته این روزها که در بحث تایید صلاحیت وزرای کابینه دولت دوازدهم در بین مردم و فعالین سیاسی و مدنی شکل گرفته ، بیشترین بازخورد را نسبت به وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش در بین مردم و فرهنگیان عزیز شاهد هستیم. شاید در هیچ دوره ای از عمر جمهوری اسلامی سراغ نداشته ایم که قشری فرهیخته ی فرهنگی ، به این میزان نسبت به سکاندار کشتی به گل نشسته آموزش و پرورش ،حساسیت نشان داده و در عرصه میدانی وارد بحث و انتقاد و پیشنهاد و تبادل نظر گردند. ایجاد این فضای پویا و فعال نشان دهنده ی مسیر درستی ست که دولت تدبیر و امید در به رسمیت شناختن تشکل های صنفی و سیاسی فرهنگیان پیموده و تعبیر تبدیل فرهنگ امنیتی به امنیت فرهنگی جهت فعالین این عرصه ، ثمرات گران قدر خود را در عرصه ی عمل به بار آورده است.
در تقابل با این فضای پرنشاط و پویا که دولت مردان و مسئولان ستادی آموزش و پرورش باید بدان افتخار نموده و بر خود ببالند ، برخی از به ظاهر حامیان گزینه پیشنهادی با استفاده از تعابیر و الفاظ نادرست سعی در وابسته بودن این کنشگران فرهنگی به برخی جریان ها و باندهای قدرت و یا بی اعتبار بودن نظرات این کمپین های صنفی در مورد موضوع مهم تعیین وزیر دارند که نوعی فرار به جلو از اتهاماتی ست که در جهت حمایت در جهت کسب قدرت و منافع جمعی و یا فردی ،به خود این بزرگواران وارد است.
گزینه ی پیشنهادی آموزش و پرورش برای فرهنگیان عزیز شناخته شده است و با نگاهی کوتاه به آمار عملکرد اجرایی ایشان می توان به نکات قابل تاملی دست یافت ؛ به طور مثال در دوره تصدی ایشان بر معاونت مالی و پشتیبانی وزارتخانه و عضویت در هیئت امنای صندوق ذخیره، ریالی از سهم دولت به صندوق واریز نگردید و به روایتی 800 میلیارد دولت بدهکار گردید.
در مورد سود سالانه صندوق نیز طی مدیریت ایشان از رقم حدودا 1300 میلیارد ، به 250،میلیارد در سال تنزل پیدا نمود و شاید تنها رقمی که افزایش داشت رقم 8000 میلیاردی مطروحه توسط تحقیق و تفحص مجلس شورای اسلامی در پرونده اختلاس از صندوق ذخیره فرهنگیان بود که قطعا به عنوان مسئول نمی توان به راحتی از زیر بار مسئولیت آن شانه خالی نمود.
در مورد پست آخرشان در سازمان مدیریت نیز شاهد کاهش حدودا 30 درصدی بند سایر در مورد آموزش و پرورش بودیم که باز هم نزدیکی ایشان به جناب نوبخت ، دردی از معضل در هم پیچیده آموزش و پرورش را جبران ننمود. حتی افزایش حقوقی 50 درصدی که در مورد برخی بندها قرار بود قبل از انتخابات انجام گردد نیز به دلیل برخی ملاحظات سیاسی معطل ماند.
ایشان مانند ورزشکاری اند که در یک باشگاه بسیار فعالیت نموده اند و هم قطاران و تماشاچیان بارها وزنه های بالا رفته توسط ایشان را رصد نموده اند ولی حامیان ایشان با بوق و کرنای رسانه ای سعی در قلب واقعیات و تبدیل سیاه به سفید اند. در حالی که شایسته این است درمورد واقعیات و اعداد و ارقام و تاثیری که فرهنگیان عزیز با گوشت و پوست خود در دوران تصدی ایشان لمس نموده اند ، سخن به میان آورند.
به هرحال امروز وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش نیز مانند دیگر وزارتخانه ها ، تعیین تکلیف می گردد و نمایندگان مجلس نیز در معرض آزمونی بزرگ در پیشگاه ملت ایران اسلامی ، پس از حماسه مردمی 29 اردیبهشت ماه قرار گرفته اند.
امید است که با هوش و درایت خویش و بدون توجه به ملاحظات و صرفا جهت تامین منافع این مردم که در حقیقت وکیل و نماینده آنان اند ، رای و نظر خویش را اعلان نمایند تا مردم نیز به صحت و سلامت و وفای به عهد این بزرگواران ایمان آورند و در جهت تعالی ایران اسلامی و تجدید میثاق با آرمان های شهدا و امام شهدا و دیگر ارزشهای انقلاب اسلامی، گام برداریم.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان