حسین فرزانه معاون توسعه و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش اعلام کردند که معوقات فرهنگیان به شرط تامین اعتبار تا پایان ماه جاری یا اواسط شهریورماه پرداخت می شود . ایشان معوقه حق التدریس شاغلان را سه ماه اعلام کردند . ( جراید کشور .8مرداد )
دوست دارم فضای روحی و روانی یک غم از هزاران غم یک فرهنگی را برای مسئولان ترسیم کنم تا لحظاتی خود را در قالب یک معلم احساس کنند و آنگاه در خلوت خود لختی بیندیشند.
کثیری از معلمان در وزارت آموزش و پرورش به دلیل نیازهای ضروری اولیه و رنج مشقت در شغل معلمی که همواره با فقر اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند ، با پذیرفتن کلاس های حق التدریس و فدا کردن آسایش خود و خانواده و فرزندان خود، به امید دریافت دستمزدی از قبل تدریس مازاد ، ساعت ها یا روزهایی را در طول سال تحصیلی به این کلاس ها اختصاص داده اند ، بدین امید که شاید بتوانند اندکی از رنج جانکاه فشار اقتصادی بر خود و خانواده بکاهند و دردی از دردهای خود را درمان کنند .
با این کار در عین حال که خواسته اند با وارد کردن سختی و رنج بر خود خدمتی به خانواده کرده باشند ، باری هم از دوش وزارت آموزش و پرورش برداشته اند و این وزارتخانه بدون اینکه نیاز به استخدام نیرو با کلیه ی ملزومات و تسهیلات آن باشد به اهداف خود رسیده است .
وقتی یک فرهنگی چنین رنجی را از سر درد و به نوعی استیصال می پذیرد ، کمترین انتظار او این است که لااقل دستمزد او نه به محض پایان کار ماهانه و قبل از خشک شدن عرق جبین که حدالمقدور با پایان دو یا سه ماه از سال و سپری شدن یک فصل سال و یا تا پایان همان سال مزد او پرداخت شود . فارغ از اینکه به دلیل همین معین نبودن زمان پرداخت دستمزد معلم ، او هیچ گاه نمی تواند برای این حقوق حق التدیس خود برنامه ریزی کند و اصولا نه می تواند بابت آن به کسی قولی دهد یا حتی چکی امضا کند .
سال 95 به پایان رسید و عید نوروز آمد و از حقوق حق التدریس همکاران خبری نشد .
همه به امید هفته معلم و آمدن اردیبهشت ماه و اطمینان اینکه قطعا کاری انجام خواهد شد نشستند ولی انتظار فرهنگیان باز به دربسته ی نا امیدی خورد .
تنها در پایان اردیبهشت ماه چندروز قبل از روز انتخابات " دوماه" از حق التدریس سال تحصیلی 95- 96 پرداخت شد . خرداد آمد و سال تحصیلی به پایان رسید از مزد همکاران خبری نشد . اعتراضات همکاران باعث شد جناب نوبخت در مصاحبه ای بفرمایند که : فرهنگیان با عدم تصحیح اوراق امتحانی [ که حق الزحمه آن عزیزان نیز سوگ مندانه پرداخت نشده است ] گروکشی می کنند !
تیر ماه آمد و رفت و در حال سپری کردن مردادماه هستیم و یک ماه و نیم دیگر سال تحصیلی جدید شروع می شود و معلم مظلوم این دیار هنوز دستمزد سال قبل را نگرفته و در خبری شگفت آور معاون محترم وزیر می فرمایند فقط سه ماه از حق التدریس شاغلین باقی مانده است !!!
اینها همه در حالیست که فرهنگیان علی رغم این مشقات و رنج و آلام بی پایان ، در انتخابات ریاست جمهوری که پشت سرگذاشتیم بیشترین همکاری ،همدلی ، همراهی ، ازخودگذشتگی و همسویی با دولت دکتر روحانی را داشتند و در پیروزی آقای روحانی ، اگر نگوییم بیشترین سهم ، لااقل سهمی تعیین کننده داشتند و همگان نیز بدان معترف هستند .
داستان وقتی دردناک می شود که همین فرهنگی که از آسایش و خانواده اش ، به علت عدم پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش از آسودگی زیست او برای خدمت به نونهالان این سرزمین ، خویش را محروم کرده است به جای آن که مورد تشویق و قدردانی قرار گیرد به شکلی سوزناک مورد مجازات قرار می گیرد ؛ یعنی دستمزد او پس از 9 ماه پرداخت نمی شود تا به زخمی از زخمهایش بزند و یا لااقل در تابستان برای فرزند و خانواده اش سفری کوتاه در کشورش تدارک ببیند و از آن کاری تر اینکه پس از این 9 ماه که هیچ سودی بابت عدم پرداخت به موقع حقوق او تعلق نگرفته بلکه با وجود تورم و کاهش ارزش پول دریافتی و کسر مالیات از او به شدت مورد تنبیه هم قرار می گیرد .
حال از مسئولان تصمیم گیر می خواهم تا لحظاتی خود را در لباس یک فرهنگی با این شرایط بگذارند و ببینند که چه فشار روحی و روانی و جسمی بر آن معلم و خانواده اش وارد می شود .
آیا چنین معلمی تاب و توان و ذوق و شوقی برای آغاز سال تحصیلی و رفتن به سر کلاس دارد ؟
آیا در چنین شرایطی می توان از انگیزه ی معلمان و کیفیت تدریس و روش های نوین تدریس برای معلم سخنی گفت ؟
حیرت انگیزتر اینکه امسال که معلمان باحضور ملی و مسئولانه خود حماسه ای بزرگ به همراه سایر مردم عزیز ایران به ویژه استان های مظلوم مرزی کشور در جلوگیری از توطئه ی یک دوره ای شدن دولت دکتر روحانی ، خلق کردند ، این چنین مورد بی مهری و فراموشی واقع شده اند و این در حالیست که قرار هست امید رای دهندگان برای تثبیت و ادامه راه اعتدال و توسعه تا سال 1400 استمرار یابد و راه پیموده شده متوقف نشود و به یاس و نا امیدی و سرخوردگی نینجامد .
درد جانکاه فرهنگیان و تحقیر سیستماتیک و مداوم آنان با برنامه دادن و سخنرانی و انشا خوانی این وزیر یا آن کاندیدای وزارت حل نمی شود ، مسئولان تصمیم گیر دولت و نظام باید بدانند و البته قطعا می دانند تا زمانی که فرهنگ و آموزش به طور اعم و وزارت آموزش و پرورش به طور اخص روی پیشخوان کالبدشکافی بابت جراحی و درمان بیماری مزمن و سرطانی کسر بودجه و حفظ شان و جایگاه حرفه ای و شخصیتی ، معلم قرار نگیرد ، آمد و رفت وزیران هیچ دردی را دوا نخواهد کرد ؛ چرا که بحران و آسیب در آموزش و پرورش فرا بخشی و ملی می باشد و در سطوح بالاتری از وزارت آموزش و پرورش باید تصمیمات کلان و موثر و راه گشا گرفته شود .
امید که چنین باد .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
مژده به فرهنگیان طرحی در دولت در دست تدوین است که پس از انتخابات به مجلس فرستاده می شود
فعلا رای بدید اگر دولتها به ما توجهی ندارد چرا رای بدیم دیگه ؟؟؟
و هیچ مسئولی حاضر نیست حتی یک ماه معلمی کند.
با اینکه انقلاب ما یک انقلاب فرهنگی بود ولی فرهنگیان جایگاه شایسته ای در این نظام ندارند.
ژاپن اینجوری ژاپن شده.
مسئولان وطنی ما هم از دولت و مجلس بگیر تا اون بالاها همه درگیر جنگ و موشک و دشمن و استکبار و سوریه و یمن و لبنان و .... هستن متاسفانه..!!
در آ.پ انواع تفکرات و جریانات هستندوهر بار به روشی سرشان را شیره میمالند و رای جمع میکنن و تا نصف شب با صد هزار تومن رای میگیرن و کار میکنن و بعدش ان گروه را میارن سرکار و پست ها را تغییر میدن به نفع خودشان و بعدبودجه را بزنند به جیبو خانه بسازن و ماشین و .... میندازن تو سطل اشغال تاریخ
یک وزیری سر کار بیاد
هر هفته شنبه صبح ناشتا صبحونه نخورده اعلام رسانه ای
بکنه : ما حقوق معلم ها را در دولت تدبیر ۳.۷۴ برابر کردیم
بعد این عزیزان حامی اعتدال تا اعصابشون بهم میریزه و
حالشون میخاد بهتر بشه
دوباره شنبه صبح بشه و دوباره وزیر و دوباره اعلام عمومی
حقوق معلما را ۴.۸۶ برابر کردیم.
و این روال را انشاالله تا ۱۴۰۰ ادامه بده
نوش جون حامیان تدبیر وحامیان امید
گوارای وجود.
کسانی که به دولت دروغگویان رای دادن ساکت
کسانی که به دولت دروغگویان رای دادن ساکت
لطفا جای غمها رو عوض نکنید.