قصه پر غصه ی بیمه ی طلایی فرهنگیان: پروسه تحقیر معلمان از سوی وزارت آموزش و پرورش !

  صنعت بیمه در ایران اوضاع به سامانی ندارد ، از اختلاس در بیمه ها گرفته تا بدهی و ورشکستگی و دزدی و ناکارآمدی و سرطان نامدیریتی و دست های آلوده تهدیدش می کند.
بیمه ی فرهنگیان نیز همچون دیگر بیمه ها خود دچار ضعف و بیماری است. بیمه طلایی نسخه ای جایگزین بود تا بتواند خدمات بیشتری به فرهنگیان ارائه کند و رضایت فرهنگیان را بیش از گذشته جلب کند و خاطر آنان را از باب حوادث و بیماری ها و پیشامدها و هزینه ها آسوده سازد.

وزارت آموزش و پرورش برای اجرای طرح جدید بیمه ای خود نخست اقدام به عقد قرارداد با شرکت سهامی بیمه ایران ،شرکت بیمه دانا ، شرکت بیمه معلم  و باردیگر شرکت بیمه ایران و در نهایت شرکت بیمه آتیه سازان حافظ کرد .

در طول این سال ها این بیمه دچار تغییر و تحولات گوناگون شده است .این تغییر و تحول بر خلاف سازمان های دیگر نه تنها در ارتقای خدمات بیمه ای معلمان نبوده است بلکه سیر نزولی داشته و با گذشت زمان نام طلایی نامی بی مسمی شده است .

شروع بیمه طلایی فرهنگیان مانند همه ی امور جاری در کشورمان با خدمات قابل توجهی همراه بود. بیمه فرهنگیان با مطب پزشکان متخصص بسیاری قرارداد همکاری بست . بسیاری از درمانگاه ها و دندان پزشکان و آزمایشگاه ها طرف قرارداد بیمه طلایی شدند و رضایت نسبی در میان همکاران ایجاد شد.

رفته رفته سرنوشت بیمه ی طلایی همچون دیگر طرح های اجرا شده در کشور مبتلا به بلای کمبود اعتبار و ضعف در پرداخت حق بیمه طرف قرارداد با آموزش و پرورش ازسوی وزارتخانه شد و خدمات بیمه طلایی رو به تحلیل گذاشت .

اینک بیمه طلایی فرهنگیان به طور کامل خدمات دندان پزشکی و عینک (که البته سال ها در سقف پنجاه هزارتومان متوقف مانده بود) را از بیمه طلایی حذف کرده ،  کلیه ی پزشکان عمومی و متخصص و درمانگاه ها با آموزش و پرورش لغو قرارداد شده اند.

کلیه ی آزمایشگاه ها و بسیاری از داروخانه ها قرارداد خود با آموزش و پرورش را لغو کرده اند .

در مقابل آموزش و پرورش از فرهنگیان می خواهد که خود هزینه های مربوط به ویزیت پزشکان یا درمانگاه ها یا آزمایشگاه ها را بپردازند و با دریافت رسید از آن مراکز به نمایندگی های بیمه ی آتیه سازان مراجعه کرده و باهمراه داشتن مدارک مورد نیاز هزینه های پرداختی خود را پس از چند هفته (البته با کسر حق فرانشیز) دریافت کنند!

یعنی در این پروسه ی تحقیر و توهینی که وزارت آموزش و پرورش برای فرهنگیان تدارک دیده است ، فرهنگیان هم مبلغی باعنوان بیمه ی طلایی ماهانه از حقوقشان کسر می شود ، هم حق دندان درد و بیماری لثه و پوسیدگی دندان یا ترمیم دندان یا حتی عکس برداری دندان را ندارند! ( و قطعا برای معلمان این بلایا تفننی و شوخی !! محسوب می شود) ، حق ضعف بینایی و داشتن عینک ندارند! (چرا که اصولا با دفتر و قلم و کاغذ سروکار ندارند!) ، همچنین باید همیشه پول پس انداز بابت همه ی آزمایشات و عکسبرداری ها و خدمات پزشکان متخصص در مطب های پزشکی را داشته باشند تا نخست از جیب خود هزینه ها را پرداخت کرده و درصورت عدم فراموشی ، هربار رسید دریافت کنند و اگر آن رسید را همراه بانسخه پزشک گم نکنند و با فتوکپی از دفترچه بیمار به نمایندگی های بیمه مراجعه کنند و پس از تحویل مدارک در انتطار دریافت مبالغ هزینه شده ی خود باشند! 

و اینها همه در حالیست که آن معلمان بیمار توان پرداخت هزینه ی مطب پزشکان یا آزمایشگاه ها یا مراکز عکس و تصویربرداری را داشته باشند و اگر جیبشان خالی از همان مبلغ درخواستی پزشکان و آزمایشگاه ها باشد ،سرگردان و آواره باید با تحقیر در فکر چاره ای برای درد خود باشند.

پرسش فرهنگیان این است که این همان کرامت و عزت و جایگاه و ارزش معلمان است که شبانه روز از بلندگوها و خطابه های انشاگونه در وصفشان بیان می شود!

آیا برگزاری هفته معلم و بزرگداشت مقام معلم توهینی آشکار به معلمان نیست ؟!

آیا بهتر نیست به جای برگزاری چنین برنامه ها و بزرگداشت های فرمایشی و توهین آمیز ، برای یک بار هم شده یک تصمیم عملی و ماندگار (و نه موسمی و موقتی) در حمایت از بیمه ی فرهنگیان و سایر مطالبات آنها گرفته شود و این قصه ی پر غصه روزی به سر آید .

چندین نسل از فرهنگیان آمدند و سی سال جوانی و انرژی و توان خود را در آموزش و پرورش سوزاندند و رفتند و همچنان دردهای اولیه و ابتدایی معلمان بر زمین مانده و درمانی نیافته اند.

امیدواریم این بار بعضی از مسئولان نفرمایند که فرهنگیان با بیماری خود گروگان گیری می کنند !

دولت دوازدهم مرهون  حمایت ملی فرهنگیان است همان طور که رای محرومین مظلومی همچون استان های مرزی ( که فاقد حتی آب و هوا و نان برای زنده ماندن هستند) و سایر اقشار کشورمان می باشد .

همه ی این رای دهندگان ضمن حمایت از دولت منتخب خود در انتظار رسیدگی به خواسته ها و مطالبات اولیه و ضروری خود می باشند.

امید آن که امیدشان به ناامیدی مبدل نشود.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید