انگار تبعیض و بی عدالتی فرهنگی در آموزش و پرورش ما به قربانیان شین آبادش اکتفا نکرده بود/ بنده از هیچ کدام از مسولان کشوری و منطقه ای نشنیدم که از وضعیت نابه سامان آموزش و پرورش اظهار تاسف کنند/ متاسفیم از آن جهت که وقتی مسئولان ما دم از آموزش و پرورش متمرکز الزامی می زنند و ندیده برای مدارس ما برنامه ریزی می کنند/ متاسفیم از آن جهت که بیش از چهل درصد مدارس روستایی ما مخروبه و معلم ما بیشتر به فکر نجات جسم و جان دانش آموزان است تا آموزش و یادگیری/ مگر حادثه شین آباد مقصر که بود ؟ آیا وزیر مسئولیت را برعهده گرفت/ امیدواریم این حادثه تلنگری باشد برای مسئولان عزیز که جان و سلامت ( امنیت ) دانش آموزان و معلمان باید در اولویت هر برنامه ی باشد و برای بار دیگر امنیت مدارس را برانداز کنند و حداقل مسئولیت ها یعنی مسئولیت تامین امنیت مدارس را برعهده بگیرند
سال گذشته در چنین ایامی بود که با خبر شدیم حمیدرضا گنگوزهی معلم بیست و هفت ساله بلوچ در حالی جانش را فدای دانش آموزانش کرد که انگار تبعیض و بی عدالتی فرهنگی در آموزش و پرورش ما به قربانیان شین آبادش اکتفا نکرده بود . انگار همین دیروز بود که در حادثه آتش سوزی شین آباد دانش آموزان عزیزمان در آتش سوختند !
بعد از حادثه شهادت این معلم فداکار از رئیس جمهور و وزیر گرفته تا مسئولان شهرستان همه و همه فداکاری این معلم عزیز را تمجید و از فوت ایشان اظهار تاسف کردند ؛ اگرچه این حادثه بسیار تاسف بار است اما بنده از هیچ کدام از مسولان کشوری و منطقه ای نشنیدم که از وضعیت نابه سامان آموزش و پرورش اظهار تاسف کنند !
متاسفیم از آن جهت که آموزش و پرورش ما باید با گرفتن جان حمیدها و ادهم ها (ادهم مظفری معلم کامیاران که برای نجات دانش آموزش در آب غرق شد) و... در اذهان باقی بماند !
متاسفیم از آن جهت که محصول آموزش و پرورش ما باید دانش آموزان شین آبادی باشند که هر روز با افزایش سن و حضور بیشتر در جامعه زخم هایشان عمیق تر می شود .
ما معلمان اگرچه شهادت این معلم عزیز را مایه مباهات و افتخار خود می دانیم اما متاسفیم از آن جهت که نه خود و نه دانش آموزان مان در بسیاری از مدارس در مناطق محروم کشور امنیت جانی نداریم !
متاسفیم از آن جهت که وقتی مسئولان ما دم از آموزش و پرورش متمرکز الزامی می زنند و ندیده برای مدارس ما برنامه ریزی می کنند !
متاسفیم از آن جهت که بیش از چهل درصد مدارس روستایی ما مخروبه و معلم ما بیشتر به فکر نجات جسم و جان دانش آموزان است تا آموزش و یادگیری !
بیاید قضیه را از جهت دیگری ببینیم .
اگر معلمان عزیز این مدرسه امروز سالم بودند و دانش آموزان مدرسه فوت شده بودند حالا تیر پیکان به سمت چه کسی بود ؟ مگر حادثه شین آباد مقصر که بود ؟ آیا وزیر مسئولیت را برعهده گرفت؟!
به راستی مسئولان ما تا کی به جای نگاه محض به چند استان مهم کشور (تهران ،اصفهان ،شیراز ،مشهد ،....)به هم وطنانشان در استان سیستان ،کردستان،...نظر نمی اندازند،اگر با نگاه اسلامی و حتی ملی هم قضیه را مورد بررسی قرار دهیم همه ایرانیان ساکن ایران در دارایی ها و سرمایه این مملکت سهیم هستند .
واقعا اگر تنگ نظری ها و تا اندازه ای مصلحت اندیشی های نابه جای تعدادی از مسئولان نبود مدارس سیستان و تهران یا مدارس روستاهای استان کردستان با روستاهای اراک تفاوت می کرد؟(نه اینکه مدارس استان های مذکور استاندارد باشند بلکه تفاوت بین بد و بدتر مد نظر است) تا به کی باید شاهد حوادثی مثل شین آباد و دبستان حمید باشیم ؟!
در استان های محروم ، شهرها و مناطق دور افتاده در بسیاری از مدارس فرزندانمان یا باید در کپر ها و کوخ ها درس بخوانند یا در مدارس مخروبه ای هم چون مدرسه حمید گنگوزهی که هر لحظه ممکن است مدرسه بر سر معلم و دانش اموز آوار شود !
بگذریم ...
رئیس جمهور محبوب؛ وزیر محترم؛ اظهار تاسف را بگذارید بر عهده ما ، اطمینان داشته باشید هیچ کس از عدم اظهار تاسف شما گله مند نیست ! اما اگر به گله مندی های اصلی فرهنگیان نرسید فردا خیلی ،خیلی دیر می شود !
امیدواریم این حادثه تلنگری باشد برای مسئولان عزیز که جان و سلامت ( امنیت ) دانش آموزان و معلمان باید در اولویت هر برنامه ی باشد و برای بار دیگر امنیت مدارس را برانداز کنند و حداقل مسئولیت ها یعنی مسئولیت تامین امنیت مدارس را برعهده بگیرند .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
حمید باشیم ؟!"
پاسخ : تا موقعی که آموزش و پرورش جز اولویت های
اصلی دول محترم قرار گیرد!
جمله معترضه : به عمر بنده و حضرتعالی قد نمی دهد؟!
نتیجه اخلاقی قضیه : گذشتگان نکاشتند، ما نخوردیم!
حداقل ما بکاریم دیگران بخورند!
البته پیش از همه چیز باید، یک شخم حسابی هم بزنیم!
حقوق شهروندی هم اموزش و پروش حق همگانی است