چرا باید وضعیت شهرهایی چون کیگالی، جیبوتی، کاراکاس، نایروبی، بیروت و قاهره بهتر از تهران باشد؟!
چرا باید تازه ترین رده بندی موسسه معتبر مرسر، نشان دهد که کیفیت زیستن در ۱۹۸ شهر جهان بهتر از تهران است؟
چندی پیش که با آقای حقانی، از اعضای شورای شهر تهران گفت و گو می کردم که سال ها خود، قائم مقام شهرداری تهران هم در سالهای دور بوده؛ می گفت: گردش مالی سالانه شهرداری تهران؛ فقط ۱۸ هزارمیلیارد تومان بودجه رسمی اش نیست! بلکه رقم واقعی به حدود ۵۰ هزار میلیارد تومان، یعنی بیش از سیصد برابر بودجه سالانه سازمان حفاظت محیط زیست است!!
شاید تنها ده درصد شهرهایی که در طبقه بندی مرسر از آنها نام برده شده، چنین بودجه ای داشته اند؛ پس چگونه است که وضعیت تهران باید اینگونه خجالت بار باشد و از آن تاسف بارتر آنکه چرا اکثریت نمایندگان شورای شهر باید همچنان حامی چنین مدیریت فاجعه باری باشند؟!
چه سندی از این بالاتر، شفاف تر و گویاتر که نشان می دهد اغلب انتخاب های ما در چهار دوره گذشته شوراهای شهر و روستا، انتخاب هایی غلط بوده که به جای لحاظ شاخص های مبتنی بر تخصص و عشق و تعهد داوطلبین، گرایش های سیاسی، عبادی، نظامی، ورزشی، هنری و قومیتی دست بالا را داشته اند ؟
اینک موسسه "مرسر" در گزارش سال ۲۰۱۷ خود وین، پایتخت اتریش را با کیفیت‌ترین شهر جهان برای زندگی معرفي كرده و از بين ٢٣١ كشور جهان، متاسفانه تهران در رتبه ۱۹۹ قرار گرفته در همسایگی لوآندا در آنگولا و دارالسلام در تانزانیا! چرا؟
واقعاً چقدر خوب که شهرهایی مثل دمشق و کابل و بغداد هم وجود دارند، وگرنه معلوم نبود آیا جایی بود تا تهرانی ها با نگاه به آنجا باز خدا را شکر کنند؟!
جالب آنکه وقتی به اغلب شهرهایی که در صدر این سیاهه قرار گرفته اند، چون وین، زوریخ، آمستردام، استکهلم، اسلو و هلسینکی نگاه می کنیم؛ درمی یابیم که الگوی شهرنشینی در این سکونت گاه ها مبتنی بر طرد خودرومحوری و گسترش حمل و نقل عمومی، پیاده روی و دوچرخه سواری و کاهش آلودگی صوتی استوار است؛ یعنی همان آموزه هایی که در مدیریت شهری تهران، دقیقاً برعکسش در دستور کار قرار داشته و شوربختانه نمایندگان شوراهای شهر بر پایه ملاحظات سیاسی و یا نداشتن فهم دقیق از مبانی شهرسازی در برابر چنین نابخردیهای شرم آوری سکوت کرده اند!
خواننده عزیز درویش نامه!
به باور، محمّد درویش ، این گناه امثال حسین رضازاده نیست که چرا منفعل رفتار کردند در برابر چنین جنایت هایی! بلکه دقیقاً این گناهِ من و توست که چرا به امثال چنین افرادی که برای کار دیگری ساخته شده بودند، رای دادیم تا هم اعتبار و آبروی آنها برود و هم روزگار شهرمان چنین تیره شود!
پس اجازه ندهیم تا دوباره با انتخاب های نادرست یا قهرِ ما از انتخابات، مشتی سیاست بازِ بی تخصص یا چهره های محبوبِ نامرتبط، وارد شوراهای شهر شوند.
در پایان، ۱۰ معیاری که بر بنیاد آن، کیفیت شهرهای جهان توسط موسسه مرسر، ارزیابی و رتبه بندی شده، ارایه می شود:
١- فضاي سياسي اجتماعي (ثبات سياسي، جنايات، مبارزه با جنايات...)
٢- شرايط اقتصادي (خدمات بانكي، تبديل ارز....)
٣- شرايط اجتماعي-فرهنگي (سانسور، محدوديت هاي آزادي فردي،....)
٤- سلامتي و بهداشت (سيستم درماني، بيماري هاي واگيردار، سامانه تصفيه پساب و دفع زباله،...)
٥- مدارس و آموزش (استاندارد و دسترسي به مدارس بين المللي،...)
٦- خدمات عمومي و تردد (برق، آب، وسايل نقليه عمومي، تراكم ترافيك، استفاده از دوچرخه و ...)
٧- سرگرمي (رستوران ها، تئاتر، سينما، مراكز ورزشي و تفريحي،...)
٨- كالاهاي اساسي مصرفي (دسترسي به مواد غذايي و كالاهاي مورد مصرف روزانه، خودروها،...)
٩- مسكن (خانه و آپارتمانها، وسايل مورد نياز خانگي، خدمات تعمير و نگهداري،...)
١٠- محيط زيست (اقليم، بلاياي طبيعي...).
www.imercer.com/content/mobility/quality-of-living-city
کانال فردای بهتر ( مصطفی تاج زاده )
نظرات بینندگان