اخیرا در بخش خبری 20 و 30 سیما، خبری کوتاه درباره تجمع صنفی فرهنگیان یکی از استان ها پخش شد که به جای فیلم این تجمع و تجمع های بزرگ فرهنگیان، تنها تصویر یک جمع چند نفره از فرهنگیان با چهره هایی مات شده پخش گردید که برای فرهنگیان تحقیرآمیز و سؤال برانگیز بود که فرهنگیان جز خواسته صنفی شان چه منکری را مرتکب شده اند که صدا وسیما چهره ی فرهنگیان سرزمینش را چون مجرمان مات می نمایاند و چرا در عصر فراوانی دوربین های صدا و سیما،تجمع بزرگ و آرام فرهنگیان، تنها در یک عکس مات و مجرمانه خلاصه شد؟
باید بپذیریم صدا و سیما و بسیاری از روزنامه ها و رسانه های دیگر، با نگاه انکاری شان در قبال این خواسته صنفی فرهنگیان دچار باخت بزرگی شدند و موقعیت این رسانه ها در نگاه روشن و عمیق فرهنگیان که خود بزرگترین رسانه هستند به شدت تنزل کرده است. فرهنگیان با جمعیت میلیونی شان و با چندین میلیون دانش آموز، خود بزرگترین رسانه هستند که اعتمادشان به رسانه ها می تواند سرمایه ی بزرگی برای هر رسانه ای باشد که در ماجرای اخیر، متأسفانه آسان از دست رفت و می رود.
سؤال بزرگ فرهنگیان این است چرا دوربین های صدا وسیما که در همه حال و در همه جا هستند نتوانستند و نخواستند فرهنگیان را با جمعیت انبوه شان ببینند و در این میان برخی رسانه های خارج از کشور میدان داری کردند و باز هم رسانه ملی ما پس از خمیازه ای بزرگ، چشمان بسته و خمارش را بسیار دیرهنگام گشود و تنها یکی از بخش خبری اش را با تأخیر چند روزه به بحث مطالبات فرهنگیان اختصاص داد؟
باید بپذیریم برخورد غیرکارشناسانه بسیاری از رسانه های ما و به ویژه صدا و سیما و نگاه انکاری شان در قبال یک تجمع آرام که خواسته بزرگ شان صرفا رفع تبعیض بین آنها و دیگر کارکنان دولت است، عملا نگاه این قشر عظیم را به رسانه های بیرون خیره ساخت و در این میان هرچند فرهنگیان همواره تأکید و تأیید نموده اند که این تجمع ها صرفا صنفی است ولی متأسفانه، این صدا وسیما بود که با عدم پخش اخبار مربوط به این تجمع آن را سیاسی نمایاند.
کار به دستان صدا وسیما باید خوب بدانند که با برخی سیاست های غیراصولی، غیر رسانه ای و تکراری و انکاری شان در قبال این تجمع های ساده صنفی، فرهنگیان را با جمعیت میلیونی شان از خویش راندند و رنجاندند. فرهنگیانی که کار بزرگ شان علم آموزی و خردورزی است و قطعا باید بیش از اینها صاحب حرمت باشند که متأسفانه چنین نیست و فرهنگیان به رغم این که بیشتر کار می کنند، همواره انکار می شوند.
فرهنگیان با تقدیم 4 هزار شهید و 36 هزار دانش آموز پرگشوده تا خداوند سرمایه بزرگ این دیار به شمار می روند و در همه ی عرصه های دفاع از عزت دین و دیارشان پیشتاز و پیشگام بوده اند و هستند و تاکنون صادقانه و صبورانه ناسپاسی های بزرگی را دیده اند و چشیده اند ، مستحق این نامهربانی و این تحقیر رسانه ای نبودند و نیستند.
هر چند برخی روزنامه ها و رسانه ها با فرهنگیان همراه شدند و بخشی از دغدغه های فرهنگیان را به زیبایی زبان شدند ولی بی اعتمادی فرهنگیان به رسانه ها و به ویژه صدا و سیما می تواند یک افت و آفت بزرگ برای این رسانه باشد. هرچند فرهنگیان در طول این سالیان، با صبوری شان بی مهری ها و بدعهدی های فراوانی را از سر گذرانده اند ولی نگاه صادقانه، هوشمندانه و مدبرانه به تجمع صنفی فرهنگیان می توانست جایگاه این رسانه را در بین نخبگان و فرهنگیان تقویت کند که متأسفانه چنین نشد.
انتظار می رود صدا وسیما و دیگر رسانه ها با راستی نُمایی و سعه صدر و با پرهیز از نگاه انکاری و ابزاری شان به فرهنگیان و خواسته هایشان، زمینه دل دادگی بیشتر آنها به ایران اسلامی را فراهم آورند و با فرهنگیانی که چون «الف» دیروز تخته سیاه شان در دفاع از شکوه سرزمین شان استوار ایستاده اند این نامهربانی ها را روا ندارند تا فرهنگیان فکور ایران نپندارند که تنها در روزهای برگزاری رأی و رأی گیری و برای پرکردن صندوق های رأی و راهپیمایی عزیز می شوند و بعد چشم ها و گوش ها بر آنان و آوای حق طلبانه شان بسته می شود.
*عضو انجمن اسلامی معلمان خراسان شمالی
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
از رسانه میلی بیش از این انتظاری نیست