امام موسی کاظم (علیه السلام): کسی که برادر دینی به او پناه برد و او در حالی که قدرت دارد به برادرش پناه ندهد ( و او را یاری نکند) قطعا ولایت خدا را قطع کرده است.(مفاتیح الحیاة – ص495)
با اینکه می دانیم و می دانند سلامت و شکوفایی یک کشور بستگی مستقیم با سلامت و قدرت شکوفایی سیستم آموزشی در آن کشور دارد باز هم ارکان این سیستم به جای دغدغه های علمی و شکوفایی درگیر دغدغه های فیزیولوژیک و هیجانی هستند!
واقعا ما را چه شده است که آنقدر به انحراف کشیده شده ایم ؟!
چرا دیگر "معلمی عشق است و قناعت ثروتی پایان ناپذیر است" در اعضای این سیستم نفوذی ندارد!؟
واقعیت و اصل ماجرا چیست؟!
انگیزه های معلمان از این مطالبات چیست؟!
انگیزه های مسئولان کشور از این پاسخ گو نبودن و یا جواب های غیر اقناعی چیست؟!
چرا اقناع اعضای این ساختار آموزشی مهم نیست؟!
عزیزان به این ماجرا خوب فکر کنید !
شاید یک مسئول فکر می کند با این مطالبات، اعتراض ها در ارگان های دیگر هم افزایش می یابد و یک بی نظمی در کشور پیدا خواهد شد! به این می گویند سیاست! جایی که یک معلم می گوید حقوقش کفاف قبوض ماهیانه را نمی دهد و یا به دهم ماه هم به زور می رسد و یا دندان هایش باید به ریشه برسد تا باهزینه ای کم آنها را بکند و بیندازد دور ، در این جاست که سیاست باهوش می گوید معلم باید صبور باشد ، از درد دندان بمیرد وهمواره شرمنده باشد و از همه مهمتر مراقب دشمنان خارجی هم باشد تا بر ضد کشور توطئه ای نکنند! به معنایی بهتر بصیرت داشته باشد!
من نمی دانم این انتخابات ها چه سحری دارد که در آن حق الناس (کاغذ رای) از نان شب هم واجب تر می شود اما در مطالبات عمومی و غیر سیاسی ، حق الناس با واژه ی "بی بصیرت" تبدیل به "حق الماست" می شود!؟
راه را به ما نشان دهید اگر کج می رویم.
تجربه ی ما می گوید مطالبه گری منصفانه در قالب احقاق حقوق تضییع شده در این عصر لازمه ی همه نوع شکوفایی است و هر نوع مماشات و مسامحه و تعارف و توهم از خودگذشتگی باعث و بانی همه نوع عقب افتادگی و فساد اپیدمیک و سیستماتیک است. آرزو و انگیزه ی ما معلمان برای انسان های این مملکت، رسیدن به خودشکوفایی است و این انگیزه و هدف عملی نخواهد شد مگر با وجود معلمان خودشکوفا.
در این راستا ما معلمان سراسر کشور خواهان برآورده شدن مطالبات خود به شرح زیر هستیم:
1- ترمیم و اصلاح حقوق و و دستمزدها٬ هماهنگ با سایر کارکنان دولت از ابتدای سال ۱۳۹۶
۲- نظارت بیشتر و حسابرسی دقیق تر بر صندوق ذخیره فرهنگیان و بازگرداندن پولهای اختلاس شده فرهنگیان و تجدید نظر در میزان بازدهی سرمایه گزاری فرهنگیان در این صندوق همراه با گزارش شفافیت به صورت عمومی و علنی به گونه ای که امکان نظارت نماینده ای از معلمان بر عملکرد صندوق ذخیره فرهنگیان وجود داشته باشد. ما خواستار اصلاح اساس نامه صندوق ذخیره فرهنگیان به گونه ای هستیم که معلمان هر شهرستان بتوانند نماینده ای در آن داشته باشند.
۳- اختصاص بودجه لازم جهت نامین و استاندارد سازی محیط های آموزشی مطابق با استاندارد های بین المللی.
۴- تبدیل وضعیت نیروهای قراردادی ، حق التدریسی و پیمانی به رسمی و تامین امنیت شغلی آنان.
۵ - لغو هر نوع محکومیت فعالان صنفی فرهنگیان اعم از زندان ٬ انفصال از خدمت ٬ تبعید و ….که تنها به سبب فعالیت صنفی صادر شده است و جبران خسارت وارد شده بر این عزیزان و کنار گذاشتن نگاه امنیتی به تلاش های صنفی.
۶- پرداخت پاداش پایان خدمت بازنشستگان به طور کامل و بلافاصله بعد از بازنشستگی، پرداخت حقوق پیش کسوتان شریف هماهنگ با سایر کارکنان لشگری و کشوری و عدم حذف رتبه شغلی ایشان و همسان سازی حقوق بازنشستگان قدیم با بازنشستگان سال 95 به گونه ای که 70 درصد مابه التفاوت در سال 96 و بقیه در سال 97 پرداخت شود.
7: تخصیص بیمه ای کارآمد و گسترده متناسب با نیازهای پزشکی و بهداشتی عموم فرهنگیان اعم از شاغل و بازنشسته.
نکته: این مطالبات هم حق الناس است.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان