طنزانه: ماجرای هرزه پرانی کاریکاتوریست به معلمان

  ( برداشت از این نمایش برای هرگونه اجراء صحنه ای و تصویری بدون اجازه نویسنده بلامانع است )

پرده اول

کاریکاتوریست1: یه چیزی زدم توپ !

کاریکاتوریست 2: چه چیزی ؟

کاریکاتوریست 1: بیا و ببین ، معلمان مدرسه را دست انداختم !

کاریکاتورست 2: خوب این که توپ نیست ، تصویرقلی پسرته !

کاریکاتوریست 1: آره این قلیه و اون مادرشه

کاریکاتوریست 2: این کجاش توپه ؟

کاریکاتوریست 1: ها نمی دونی دیگه ! میگم توپه یعنی مثل توپ صدا می کنه !

کاریکاتوریست 2: چی ! ببینم ناقلا چقدر گرفتی برای این توپ ؟

کاریکاتوریست 1: حالا گرفتم ! مگه به تو ربطی داره ؟ زیاد نیست همین که اسمم سرزبونا بیوفته ها خوشحالم

کاریکاتوریست 2: اسمت ،نامرد عکس زن و بچه ات رو رو کردی که اسمت بیافته روی زبون مردم ! عجب آدم نافرمی هستی تو دیگه ! برو توبه کن

کاریکاتوریست 1: تو نمی فهمی ، من با این کار نرخم بالاتر میره ، بگم  بگمه دیگه !

کاریکاتوریست 2: من نفهمیدم تو دنبال چی هستی و به چه قیمتی ! من رفتم

کاریکاتوریست 1: فردا خواهید دید شهرت منو هورا هورا

پرده دوم

(دفتر کار روزنامه قانون)

کاریکاتوریست 1: آقای سردبیر این هم آخرین مدل کارم

سردبیر: چه کارتونی آماده کردی برای روزنامه ما

کاریکاتوریست 1: یه سوگلی برای معلمان

سردبیر: معلمان ؟ ببینم

کاریکاتوریست 1: بفرما آقای رئیس

سردبیر: خوبه ، لااقل تیراژ روزنامه رو بالا می بره ، می دهم برای درجش فوری اقدام کنند

کاریکاتوریست 1: خیلی ممنونم

پرده سوم

(در راه مدرسه)

سهراب پسر کاریکاتوریست : (به دوستش) ها مجید این کاریکاتور رودیدی ؟

مجید : نه ندیدم بیارجلو ببینم

سهراب : پدرم کارکرد ، خوبه مگه نه ؟

مجید : عالیه ، آخ جون یافتم ، یافتم ! پسر تو محشری

سهراب : چی رو یافتی چرا ذوق کردی مجید ؟

مجید : از این به بعد هر وقت معلم از ما تکلیف و درس خواست و یا قرار شد ما را در شلوغ کاری چپ نگاه کنه اینو نشونش می دهیم

سهراب : یعنی تهدید ؟

مجید : تهدید نه نه ، آره یه جورایی تهدید

سهراب : بزن قدش ببینم ، مجید ، حالا سیگارت رو آوردی ؟

مجید : آره ( این طرف و آن طرف را می پاید و از جیبش بسته را بیرون می آورد ) ایناهاش

مجید و سهراب (هر دو) : هورا هورا ، درام درام ، درام دریم ، امروز کلاس چه شود کلاس، آخ کریم دارم برات ، نمره بیست می گیری و مارو محل نمی گذاری داریم برات ، بریم که دیر شد

پرده چهارم

(کلاس درس ، معلم پای تخته مشغول نوشتن است و بچه ها حسابی سرگرم نوشتن و گوش دادن هستند)

مجید : (به سهراب با اشاره ) : حاضری ؟ فقط با هم اوکی؟ یکی چپ ، یکی راست ، آماده سه دو یک (مجید و سهراب با هم در یک لحظه سیگارت را در کلاس رها می کنند ، پرتاب ، صدا ، انفجار)

(کلاس با صدای سیگارت به هم می ریزد یکی از بچه ها که سابقه صرع داشته نقش زمین می شود)

(معلم پای تخته برمی گردد ، یقه چه کسی را بگیرد مکث می کند ، بچه های مشاهده کننده از ترس تهدید به زد خورد در خارج از مدرسه توسط سهراب و مجید جنب نمی خورند ، مجرم مشخص نیست ، معلم مبصر را به سوی دفتر و به دنبال مدیر می فرستد در همین لحظه زنگ می خورد)

پرده پنجم

(کاریکاتوریست دیگری در روزنامه ای به نام « بی قانون » کارتونی را به تصویر می کشد که بچه های کلاس دستاشان روزنامه « قانون » است و معلم را تهدید می کنند که اگر به شیطنت و تنبلی شان واکنش نشان بدهد او را کاریکاتور خواهند کرد)

پرده ششم

ده سال بعد

(سهراب سرکوچه با مجید در حال پخش مواد توسط نیروی انتظامی دستگیر می شود)

پرده هفتم

(محل کلانتری منطقه ، کاریکاتوریست 1 به کلانتری می آید، افسر نگهبان ماجرای جرم پسرش را تفهیم می کند ، پدر مستاصل است شوکه شده و غش می کند به بیمارستان منتقل می شود)

پرده هشتم

ده روز بعد

(کاریکاتوریست روی تخت بیمارستان و دکترفوق تخصص بالای سرش و احوال بیمار را می پرسد و پس از معاینه علت سکته قلبی را فشارعصبی ناگهانی عنوان می کند اما یک لحظه به اسم بیمار خیره می شود از ایشان سئوال می کند)

دکتر: شغل شما چیست ؟

کاریکاتوریست 1: کاریکاتوریست

(دکتر نسخه می نویسد و دستور مرخص شدن بیمار را صادر می کند ، می خواهد برود بیمار دستش را می گیرد و می گوید)

کاریکاتوریست 1: دکتر فامیلی شما چقدر برایم آشناست شما با معلم ... نسبتی دارید ؟

دکتر : آره ایشان پدر من هستند

کاریکاتوریست 1: (شرمنده می شود و اشک می ریزد و ناله می کند و می گوید:) کاریکاتور آن روزهای من در روزنامه و رفتار زشت من نسبت به معلم ، فرزندم را مواد فروش کرده است . او گستاخ شد و روز به روز ناهنجاری رفتاریاش زیاد می شد ، آن روز معلم به من هشدار می داد اما من می خندیدم و درد درآمد و شهرت داشتم اکنون پشیمانم و می فهمم معلم چه می گفت ، حیف که پشیمانی سودی ندارد ؛ من پسرم و دوستانش رو بدبخت کردم ! هرزه پرانی و جلف اندیشی من روزگار خوبی را برایم به ارمغان نیاورد . پرده بسته می شود .

رونوشت : روزنامه قانون و اعتماد

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید