دانش آشتیانی در جایگاه وزیر، زیر مجموعه احزاب اصلاح طلب و یا کارگزار نجفی نیست

   یکی از مشکلات فانی نداشتن اقتدار مدیریتی بود. مدیران ارشد آموزش و پرورش ، گروهی بودند در ظاهر جمع و در معنا پراکنده . حتی شورای معاونان هم گرد سیاست های پنج گانه فانی که در واقع خط مشی دولت در آموزش و پرورش است ، متحد نشده بودند. مدیر بدون اقتدار کاری از پیش نمی برد و در شرایط سخت همه خود را کنار می کشند و او را تنها می گذارند. اقتدار بر دو نوع است. اقتدار سنتی و اقتدار مدرن . اقتدار سنتی مبتنی بر اطاعت افراد پایین دست از مدیران بالادستی و وفاداری به شخص است. مثلا یک مدیرکل در ازای پستی که وزیر به او داده است خود را وام دار و وفادار می داند و در همه حال حاضر است به عنوان یک مرید خاکسار از وزیر حمایت کند . پست مدیریتی که باعث افزایش منزلت ، قدرت و ثروت می شود موهبتی است که از جانب وزیر به شخصی تفویض می شود و ما به ازای آن ارادت و اطاعت است.

جامعه ما تا حدودی  از مرحله  اقتدار سنتی گذشته است . اقتدار بُوروکراتیک ، اقتدار قانونی و اقدار دموکراتیک الترناتیوهای اقتدار سنتی هستند. در اقتدار دموکراتیک که نوع مدرن اقتدار مدیریتی است ، مدیران زیر دست به شخص وفادار نیستند بلکه همگی حول یک برنامه متحد می شوند . در واقع به برنامه وفادارند . مدیران نه بر اساس میل و سلیقه  وزیر ، بلکه بر اساس ضوابط حرفه ای برگزیده می شوند.  وزیر این ضوابط را روی سینه دیوار می زند و افراد واجد شرایط در فضایی سالم با هم رقابت می کنند و نهایتا اگر مثلا از بین 100 نفر متقاضی یک پست ، یک نفر انتخاب شد همه به این انتخاب اعتماد و با شخص منتخب همکاری می کنند. در فضای دمووکراتیک اگر شورایی یا کمیته ای وزیر را در انتخاب مدیران کمک می کند ، اسامی اعضای شورا یا کمیته اعلام می شود و مهم تر اینکه ضوابط انتخاب مشاوران وزیر هم اعلام می شود.

فعالیت برخی احزاب و گروه ها و تعدادی از مدیران وزارتخانه  در حمایت  از وزیر شدن آقای دانش آشتیانی و دادن مشاوره به او تا قبل از رای اعتماد مجلس به دانش آشتیانی ، چندان ایرادی ندارد ، اما اگر وزیر بعد از گرفتن رای اعتماد از مجلس  خدای نخواسته خود را وام دار برخی احزاب و گروه های سیاسی بداند و همچنان با نمایندگان چند حزب خاص مانند مجمع فرهنگیان ایران اسلامی،  انجمن اسلامی معلمان ، کانون صنفی مدرسین دانشگاه فرهنگیان،  شاخه فرهنگیان حزب ندای ایرانیان ، شاخه فرهنگیان کارگزاران ، شاخه فرهنگیان حزب اعتدال و توسعه ، سازمان معلمان  ایران جلسات مشاوره بگذارد و یا نظرات آنها را در عزل و نصب مدیران دخالت دهد هم خلاف دفاع رییس جمهور عمل کرده است (رییس جمهور گفت که دانش آشتیانی فعالیت سیاسی را مدت ها پیش کنار گذاشته است )  و هم اقتدار مدیریتی و استقلال خود را قرابانی کرده است.

بر اساس برخی گزارش ها هم احزاب سیاسی و هم مدیرانی که در داخل آموزش و پرورش از جناب دانش آشتیانی حمایت کردند ، الان سهم خود را می خواهند،  برخی متواضعانه و برخی طلبکارانه و نمایندگان این جریان ها می خواهند که در عزل و نصب مدیران دخالت داشته باشند . حتی برخی از آنها  بر سر برخی پست های مهم رقابت نفس گیری دارند. دانش آشتیانی باید در یک اقدام شجاعانه از نمایندگان این گروه ها و احزاب فاصله بگیرد. دانش تا چند روز پیش یک کاندیدای وزارت بود و امروز وزیر آموزش و پرورش است. اگر شان وزارت را رعایت نکند و همچنان با تیپ خاصی از فرهنگیان که وزن چندانی هم در بین معلمان ندارند، مشاوره و مغازله کند به اعتبار خود به عنوان وزیر آسیب می زند. دانش آشتیانی  نباید فراموش کند که فرهنگیان از نظر سیاسی گرایش های متنوعی دارند و نمایش چهره ای سیاسی و جناحی از خودش به زیان دولت و به ضرر اقتدار خودش است.

نسخه شفابخش ، شفافیت است. وزیر آموزش و پرورش لیست مشاوران خود را اعلام کند. اگر کمیته ای برای عزل و نصب مدیران تشکیل داده است اسامی اعضای کمیته و ضوابط روشنی برای عزل و نصب مدیران را اعلام کند. اقتدار مدیریتی دانش در محک آزمایش است. عده ای از افراد سیاسی وابسته به احزاب  اصلاح طلب ، این روزها در فضای مجازی بر طبل پیروزی می کوبند و وانمود می کنند که دانش آشتیانی در انحصار آنها است. برخی فعالان سیاسی و صنفی این پیروزی را به همدیگر تبریک می گویند. آقای دانش بر اساس  سخنانش در مجلس ، باید با این گروه ها و افراد مراودات خود را قطع کند. اگر قرار است با تشکل های صنفی و سیاسی جلسه بگذارد این را رسما و از طریق رسانه ها اعلام و از همه گروه ها دعوت کند و همه گروه ها از کانون تربیت جناب فرشیدی تا کانون های صنفی بتوانند در این جلسات شرکت کنند. منتظران پست مدیریتی می خواهند، او را به سود خود مصادره کنند. دانش باید نشان دهد که در حصار تشکل ها نیست.

مساله دیگری که اقتدار دانش آشتیانی را زیر سوال برده سایه سنگین کاریزمای محمد علی نجفی روی شخصیت او است. آقای نجفی شخصیت محبوب معلمان ، به هر دلیل کاندیدای وزارت نبود و یا نپذیرفت. آنچه که نجفی در باره دانش  گفت مسایل قبل از رای اعتماد است. اکنون دانش به عنوان وزیر باید خود را از زیر سایه شخصیت نجفی بیرون بکشد و استقلال خود را نشان دهد. نباید این تصور ایجاد شود که  آقای دانش آشتیانی مجری برنامه و یا منویات شخص دیگری است. نجفی برای همه ما قابل احترام است و امیدوارم  در سال 1400 به آقای نجفی به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری رای بدهیم. ایرادی ندارد که آقای دانش از تجارب نجفی به عنوان مشاور رییس جمهور استفاده کند اما نباید این تصور پیش بیاید که دانش آشتیانی صرفا یک گارگزار  و مجری است. دانش آشتیانی باید در قامت یک وزیر تمام و مستقل ظاهر شود. 

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید