جنگ شهرداری تهران با روح و روان مردم

  اخیرا شهرداری محترم تهران با نصب بیلبوردهای تبلیغاتی با موضوع به اصطلاح سبک زندگی جامعه ی آمریکایی در سطح شهر اقدام کرده که این امر واکنش اقشار مختلف مردم را در پی داشته است و به اذعان خود مردم این امر نه تنها سبب بهبود وضعیت زندگی مردم نخواهد شد بلکه برعکس موجب رنجش روح و روان آنها خواهد شد.

اگر گذرتان به سطح شهر تهران افتاده باشد و خواسته باشید به جای دیگری در شهر تردد کنید حتما از بزگراه های آن عبور کرده اید. بزرگراه هایی که با داشتن پل های متعدد روگذر و زیر گذر فرصت مناسبی را برای شهرداری فراهم کرده تا با نصب بیلبوردهای تبلیغاتی خصوصا بیلبوردهای تبلیغاتی فرهنگی سعی دارد در فرهنگ سازی و بالا بردن آگاهی های عمومی مردم نقشی داشته باشد.

بیلبوردهای گسترده تبلیغاتی که می تواند بسیار تاثیر گذار باشند گاهی اوقات عکس رویه معمول خود عمل کرده به این معنی که نه تنها تاثیرگذاری مثبت ندارند بکله برعکس به دلیل انتخاب روشی نادرست تاثیر منفی بر اذهان باقی می گذارند. اقدام اخیر شهرداری تهران در نصب بیلبوردهای تبلیغاتی با موضوع سبک زندگی آمریکایی یکی از این موارد است.

اولا باید از تهیه کنندگان این بیلبوردها پرسید چرا با وجود آنکه ما در جامعه ی اسلامی خود شاهد هزاران معضل درشت و کوچک هستیم از کودکان کار گرفته تا آمارهای تکان دهنده ی طلاق و اعتیاد، پس از گذشت چند دهه از پیروزی انقلاب اسلامی هنوز نتوانسته ایم سبک زندگی درست و هدفمندی برای جامعه ای خود داشته باشیم ?

آیا این قابل قبول است که با مقایسه ای جامعه ی ایرانی با جامعه ی آمریکایی و نشان دادن آمارهای من درآوردی و نصب آنها در برابر دیدگان هزاران شهروندی که از صبح علی الطلوع تا نصف شب پای ثابت هزاران سایت و کانال هستند به آنها بگوییم که زندگی آمریکایی در خطراست؟

مگر ما در جامعه ی اسلامی مان کم دچار مشکل و معضل هستیم؟ مگر نه اینست که سن ازدواج جوانان بالا رفته است؟ مگر نه اینست که جوانان عزیز ما چه دختر و چه پسر تمایلی برای تشکیل خانواده ندارند؟ آیا به راستی معضل از این بزرگتر وجود دارد؟ و حتما هم می دانید که علت گرایش جوانان به مجردی نبود شغل مناسب، بالا بودن هزینه های زندگی، پایین بودن امید به زندگی می باشد.

مگر نه این است که در سر چهار راه ها و چراغ قرمزها هستند کودکان معصومی که به جای اینکه در بین خانواده های خود باشند در زیر تابش آفتاب سوزان تابستان در میان دود اگزوز و سر و صدای ماشین ها گدایی می کنند؟ یا به دست فروشی مشغول هستند؟ مگر نه اینکه روز به روز سن اعتیاد به مواد مخدر در جامعه پایین و آمار طلاق بالا می رود.

نمی خواهم بگویم در جامعه ی خود دچار هزاران معضل و بدبختی هستیم، و هیچ گونه پیشرفتی نداشته ایم، بلکه پیشرفت های چشمگیری هم داشته ایم و همه ی جوانب نشان از آینده ای روشن برای فرزندان این مرز و بوم دارد ؛ اما درست نیست با سرپوش گذاشتن بر مشکلات خودمان، مشکلات دیگران را علم کنیم و آنها را جار بزنیم. این رویه ی غلط به مانند همان کبکی است که سر خود را زیر برف کرده و پیش خود خیال می کند دیگران او را نمی بینند و چقدر کار او زننده و احمقانه است.

ثانیا همه می دانند که آمریکا یکی از کشورهای پیشرفته و ابر قدرت جهان است و این عناوین مهم یک شبه و همین جوری به دست نیامده است. جامعه ی آمریکایی نه با جامعه ی ما بلکه با بسیار از جوامع پیشرفته اصلا قابل مقایسه نیست. آمارها  و ارقام سالانه سازمان های بین المللی از این را نشان می دهد.

وجود شاخص های مثبت اقتصادی ، سیاست های با ثبات اقتصادی، آزادی رسانه ها، احترام به افکار عمومی،  توجه به آموزش و پرورش از کودکستان تا دانشگاه، توجه به نیازهای فرهنگی جامعه و غیره عواملی هستند که نشان می دهند جامعه ی آمریکایی روند رو به رشدی را طی می کند و با ما قابل مقایسه نیست. مایی که هنوز مشکل فیش های نجومی مدیرانمان گوش فلک را کرده است در حالی که بزرگان دین مان کسانی هستند که طعام خود را به فقرا داده اند و خود با شکم گرسنه خوابیده اند.

لب کلام اینکه جامعه ی آمریکایی دچار مشکل است به من شهروند ایرانی چه مربوط ؟ من ایرانی اگر تواستنم گلیم خود را از آب بکشم کار بزرگی کرده ام اما این درست نیست خودمان تا خرخره در معضلات و مشکلات ریز و درشت فرو رفته ایم آنگاه بیاییم مشکلات آمریکا را فریاد بزنیم. هیچ انسان عاقل بالغی این رویه غلط را قبول نخواهد داشت. پس بی جهت روح و روان شهروندان خود را خراب نکنیم.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید