سخنی با مسئولان : چرا دانشگاه فرهنگیان به معلمان توهین می کند؟

  در روزهای گذشته، معاونت آموزش و تحصیلات تکمیلی دانشگاه فرهنگیان در راستای تأمین بخشی از نیاز پردیس ها و واحدهای تابعه به آموزش گران، اطلاعیه ای صادر کرده بود مبنی بر این که معلمان دارای مدرک دکترا در صورت تمایل به تدریس در دانشگاه فرهنگیان، مدارک لازم را به آن دانشگاه ارسال تا در مورد مأموریت تمام وقت آموزشی و تدریس آنها تصمیم گرفته شود.

تا اینجای کار مشکلی دیده نمی شود اما وقتی به سایت دانشگاه فرهنگیان و شرایطی که در نظر گرفته اند مراجعه می شود، از این که مورد توهین قرار گرفته ای، حسی ناخوشایند سراپای وجودت را فرا می گیرد و باید به حال نظام آموزشی و دانشگاهی که قرار است معلمان آینده را تربیت کند و این گونه با معلمان کنونی برخورد می کنند، تأسف خورد.

1. در اطلاعیه آمده است کلیه متقاضیانی که به صورت تمام وقت مأمور می شوند، حقوق و مزایای خود را از مبدأ دریافت خواهند کرد. برای من قابل درک نیست که چرا با چنین پیش شرطی، دانشگاه فرهنگیان تقاضای همکاری!! از معلمان داشته است. شاید تدوین گران این اطلاعیه که در دانشگاه فرهنگیان مشغول به کار هستند، دچار نوعی خودشیفتگی هستند که این تقاضای نابه جا را از معلمان داشته اند. 

البته این امکان نیز وجود دارد که چنان نگاه و نگرش تحقیرآمیزی به معلم و معلمی رواج پیدا کرده است که در دانشگاهی که مربوط به آموزش و پرورش و مرتبط با شغل معلمی است این گونه با معلمان معامله و درخواست همکاری می کنند.

با این اوصاف، وای به حال معلمانی که از این دانشگاه فارغ التحصیل می-شوند. ناگفته پیداست حقوق و مزایای معلمان بسیار کمتر از هیئت علمی دانشگاه هاست، لذا اگر جذابیتی در تدریس در دانشگاه فرهنگیان برای معلمان وجود داشته باشد، عمده ی آن به دلیل حقوق و مزایای آن است و نه به خاطر آنکه نام دانشگاه را بر آن نهاده اند.

2. در بند آخر اطلاعیه آمده است: شایسته است به افراد متقاضی اعلام گردد، پس از اتمام مأموریت، دانشگاه هیچ گونه تعهدی مبنی بر انتقال یا پرداخت حقوق از مقصد را پذیرا نخواهد بود. در این بند نیز نشانی از همکاری دیده نمی شود. از این بند این گونه برداشت می شود که پس از آن که مشکلات دانشگاه حل شد و خرشان از پل گذشت، مأموریت معلمان به پایان رسیده است و باید کوله بار خود را جمع کنند و دست از پا درازتر به مدارس برگردند و این مدت از فعالیت معلمان، هیچ تعهدی برای دانشگاه ایجاد نخواهد کرد. در این بند نیز – همانند بند قبلی – صرفاً نیاز دانشگاه در نظر گرفته شده و معلمان کاملاً نادیده گرفته شده اند.

3. این اطلاعیه چنان از موضع تحقیرآمیزی به معلمان، تقاضای همکاری!! داده است که تمامی تعهدات، مربوط به معلمان است و دانشگاه عملاً هیچ وظیفه ای را برای خود در نظر نگرفته است.

در واقع ، با این نگرش نه می توان دانشگاه اداره کرد و نه معلم تربیت می شود.

از دانشگاه فرهنگیان – که چندان هم دانشگاه نیست – که وظیفه ی خطیر تربیت معلم را برعهده دارد انتظار می رود، بیانیه ی سنجیده تری منتشر نماید و بیش از این بر آلام و رنج های معلمان نیافزاید.

علاوه بر این، از هم اکنون می توان پیش بینی کرد، معلمانی که این شرایط استثماری و دور از شأن معلمی را بپذیرند و برای مدت محدودی به اصطلاح استاد دانشگاه!! شوند، با توجه به نگرشی که در این بیانیه دیده می شود مانند مهمانان ناخوانده ای تلقی می شوند و در عمل بدترین برنامه و واحدهای درسی را برایشان در نظر می گیرند و در امور مربوط به دانشگاه!!؟ هرگز از نظرات و مشارکت آنان بهره نمی برند.

خلاصه آن که باید گفت تحمیل یک طرفه برخی از شرایط به معنای یک رابطه ی مبتنی بر همکاری نیست و نوعی خودبزرگ بینی و یا عدم فهم معنای همکاری در آن به چشم می خورد که به هیچ وجه برای معلمان حاوی احساس خوشایند و مطلوبی نیست و گره ای از کارهای فروبسته ی آنان نمی گشاید .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید