13 آبان یاد آور خیلی رویدادها و اتفاقات است که هر یک به نوبه خود دارای ارزش و اعتبار ویژه ای است که برای ملت و کشور عزیزمان مایه افتخار و مباهات به شمار می رود.
تبعید حضرت امام خمینی (ره) از ایران به ترکیه در سال 1343
تسخیر لانه جاسوسی امریکا به دست دانشجویان پیرو خط امام در سال 1358
روز ملی مبارزه با استکبار جهانی .
روز دانش آموز.
و
روز تولد سایت وزین "سخن معلم".
و امّا بهانه اصلی نگارش این مختصر ، اعلام حمایت ، رضایت و تشکر از این فضای مجازی نیکو ست که جای خود را در همین زمان کوتاه که از تولدش می گذرد چنان در میان قشر فراموش شده ی معلمان باز کرده که گویی دیر زمانی است مرهم زخم آنها و تیمار دار دل بیمارشان است.
« سخن معلم » امروز دیگر یک طفل نو پا نیست، کودک و نوجوان هم نیست ؛ بل شیر مردیست که با کمک و توان جوان مردانی سترگ اندوه از دل نازک و پاک معلمان دیارش می زداید و نامهربانی های روزگار را با آن ها به شراکت می نشیند.
سنگ صبور شدن کار آسانی نیست!
گوشی شنوا برای شنیدن ناملایمات داشتن کم موهبتی نیست!
سعه ی صدر و پشتیبانی و پی گیری و ....
راحت در یک مجموعه ی مجازی در این دوران پر از فریب جز با همت بزرگ مردانی بی ادعا جمع نمی گردد.
و بدون تکلف بگویم !
آینه ی صدق و صفا شدن مقام و منزلتی می باید که الحمدلله در این مدت آن را در " سخن معلم " به وضوح دیده ایم.
امانت داری در انتقال مشکلات ، معضلات و درد نامه ها از مصادیق بارز سخن معلم بوده است.
برای امثال منِ بازنشسته و دیگر هم صنفانم " سخن معلم " چونان پاتوق که نه - حرف عوامانه و نامربوطی است- پناهگاهی است که هنگام ورود به این فضای مجازی آرامشی احساس می کنیم که گویی نوعی تله پاتی یا ارتباط قلبی یا به تعبیر زیباتر حس دوستی و همنشینی به ما دست می دهد.
همه کاربران را به نوعی همدرد، هم حس و از جنس خود می بینیم. حرف هم را خوب می فهمیم و شاید همین « حس مشترک » است که توانسته آن چنان دل ها را جذب کند که بازدید از این خانه ی " سخن معلم" به مراتب بیشتر از فضاهای مجازی هم گروه و رتبه باشد.
به نظر من سایت " سخن معلم " امروز دیگر یک فضای مجازی صرف نیست.
یک پایگاه است.
یک پناهگاه است.
بوستانی است که گل هایش از تمامی فضای ایران عزیزمان با عطر و بو و زیبایی خودشان یکدیگر را همچون عزیزشان دوست دارند، برای هم دلتنگی می کنند و برای حل مشکلات یکدیگر شتاب دارند.
و در پایان :
ای کاش به گونه ای اطلاع رسانی بشود که هیچ معلمی نباشد که از وجود این فضای مجازی مفرّح بی اطلاع باشد.
این معلم حقیر ، بازنشسته ی نگران از جامعه ی آموزشی آینده و رزمنده ی کوچک دفاع مقدس و جامانده از قافله ی سفرکرده های شاهد ، دست تک تک دست اندرکاران این آرام کده ی مجازی را می بوسم ، به یکایک همکارانم در اقصی نقاط میهن مقدسم افتخار می کنم ، برای همه ی معلمان کشورم آرزوی سلامتی دارم .
و...
ای کاش روزی برسد که فاصله ی طبقاتی اقشار مختلف کشورم کم شود و حداقل میان مسئولین و معلمان وطن مان حس همدردی بیشتر شود.
ان شاء اللـــــــــــه
یا حق
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .
https://telegram.me/sokhanmoallem
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
سخن به حق معلمان ایران
در پناه حق پاینده باشید .
ای کاش روزی برسد که این سایت فقط جای گله و شکایت نباشد.
جایی باشد برای ابراز دوستی ها و همنشینی ها.
جایی باشد برای انتقال فکر و اندیشه و تجربه ها.
جایی باشد برای بیان خاطرات زیبای مدرسه.
امّا آیا؟
چنین روزی خواهد رسید؟؟
انشاءالله خدای ناکرده طرحهایی چون رتبه بندی موجب چند دستگی معلمان نشود و ما را از هم بیگانه و باهم دشمن نسازد.
تشکر
درود خدا و پیامبر و معلمان بر جناب آقای علی پورسلیمان
با شناختی که از پیرامون شغلی خود دارم کسی رو نیافتم به اندازه جناب علی پورسلیمان صدای هل من ناصر ینصرنی معلم را به شیوه ای مؤدبانه و قانونی به گوش های شنوا و حتی ناشنوا برساند! اگر معلمان آن چنان که بر در ستادهای تبلیغاتی نامزدهای مجلس شورای اسلامی و رئیس جمهور و... می کوبند و رژه می روند ، سینه چاک خبر و خبرگزاری این چالاک ترین عنصر دموکراسی می شدند وضع به این منوال نبود.
بارها شاهد خوار و زاری ملتمسانه معلمان بر گرد نماینده ها بوده ایم که آخرشم چیزی از توش درنیامده است!
پس ای معلم بیا و دیگر در خانه ملت را نزن!
برو در خانه پدر فقرا اصحاب خبر و فریاد را بزن!