صرفه جویی در آموزش و پرورش و کلاه گشادی که سر معلمان رفت‎ !

( یک کلاس درس در فنلاند )

   کمتر از یک سال است که وزیر و معاونانش ( از همه گونه معاونان) در نطق های آتشین و آرام خود در مصاحبه ها، معارفه ها، مکاشفه ها و در رسانه های جمعی و غیر جمعی از صدا و سیما و روزنامه ها گرفته تا مجلات و خبرگزاری های معتبر و غیر معتبر داخلی و شاید هم خارجی ؛ دم از صرفه جویی و کاهش نیرو در آموزش و پرورش و در راستای خدمت رسانی بهتر به فرهنگیان و دانش آموزان و ضمنا افزایش حقوق و مزایای فرهنگیان می زنند.

سرانجام موعد مهر 94 و عمل به وعده های مکرر فرا رسید و فارغ از بحث صدور احکام رتبه بندی فرهنگیان که خود جای سوال های  بسیار دارد و در این مجال قصد پردازش به آن را ندارم  ؛ وارد بحث فریب کاری و کلاه گشادی که به نام صرفه جویی و بهینه سازی امکانات در آموزش و پرورش و به نام صرفه جویی بر سرِ فرهنگیان گذاشته شده است می شوم و آن مسئله تعداد بسیار زیاد دانش آموزان در کلاس های درس است که در همین کشور عزیز در حال توسعه خودمان هم براساس قانون می بایست حداکثر باید  30به تعداد دانش آموز باشد.

لذا می توان این موضوع را از چند زاویه مختلف بررسی نمود:

1- با افزایش تعداد دانش آموزان کلاس نسبت به حداقلِ استانداردهای موجود ، بحث کیفیت و ثمر بخشی تدریس عملا به فراموشی سپرده می شود و معلم بیشتر نقش یک کنترل کننده کلاس را خواهد داشت و این همه شعار افزایش کیفیت آموزشی در سخنان مسئولین محترم آموزش و پرورش، حرفی عبث و بی معنی خواهد بود و نتیجة سوء آن را فرزندان این مرز و بوم و آیندگان ایران زمین خواهند دید.

همچنان که سیاست گذاری های غلط چندین سال گذشته را هم اینک تمامی معلمان و فرهنگیان ایران اسلامی با گوشت و پوست شان حس می کنند.

2- معلمان عزیز که قرار است معلومات و تجربیات خویش را در فضایی پویا و آرام به دانش آموزان انتقال دهند و زیر بنای علمی کشور را به کمک دانش آموزان عزیز بسازند، چگونه می توانند در این کلاس های شلوغ و با دانش آموزانی بی انگیزه کار کنند و نهایتا دچار انواع بیماری های روحی روانی در طول سال های تدریس و بالاخص سال های پایانی خدمت شان خواهند شد و از این جهت است که اعتقاد راسخ دارم که معلمی یکی از پر مخاطره ترین شغل های ایران می باشد.

و اما کلاه گشاد :

3- با یک حساب و کتاب ساده می توان عمق فاجعه و کلاهی که سرِ معلمان با استثمار آنان و به نام رتبه بندی و صرفه جویی رفته و دارد می رود را دریافت. نگارنده در این قسمت برای بیان شفاف مطلب ،ناچار به ارائه یک مثال می باشد. یک مدرسه را با تعداد فرضی 12 کلاس در نظر می گیریم:

مدرسه مفروض برای هر کلاس درس  30 ساعت درسی در هفته برنامه ریزی می کند که برای  12 کلاس می شود 360 ساعت .اگر این مدرسه را فرضا در مقطع دبیرستان در نظر بگیریم و هر معلم تقریبا تدریس 24 ساعت از ساعات درسی این مدرسه را به عهده بگیرد حدودا به 15معلم نیاز است.اکنون اگر به طور میانگین حقوق ماهانه هر یک ازاین معلمان را 1500000 تومان در نظر بگیریم همه آن ها روی هم معادل 22،500،000 تومان حقوق ماهانه دریافت خواهند کرد.

اما با تدبیر از نوع تدبیر جناب وزیر محترم  و یاران تحت امرشان، کلاس های حداکثر 30 نفری مدرسه تبدیل شده اند به کلاس هایی با تعداد 40 نفر و به بالا و نتیجه اینکه 12 کلاس 30 نفری فرضی تبدیل شده اند به 9 کلاس 40 نفری. یعنی 4 کلاس کاهش یافته .

پس وزیر محترم و یارانشان به آرزوی دیرینه و مشکل گشای خود رسیده اند .

خب نتیجه چه می شود؟

9 کلاس نیاز به برنامه ریزی 270 ساعت آموزشی در هفته دارد.پس تا اینجا یعنی 90 ساعت درسی هفتگی صرفه جویی برای آموزش و پرورش را به دنبال داشته است و برای 90 ساعت صرفه جویی ، نیاز به حدودا 4 معلم و جمعا با حقوق تقریبی 6،000،000 تومان است.یعنی 6،000،000  تومان صرفه جویی در پرداخت حقوق به فرهنگیان عزیز .

حالا به حقوق آن 11 معلم  باقیمانده چقدر اضافه خواهد شد ؟

 نهایتا و در خوشبینانه ترین حالت ممکن به طور میانگین هر کدام حدودا 300،000  تومان افزایش حقوق خواهند داشت که برای مجموع 11 معلم می شود 3،300،000 تومان ؛ یعنی از آن 6،000،000  تومان صرفه جویی در نتیجه کاهش تعداد کلاس ها ؛ فقط 3،300،000 تومان به جیب معلمان اضافه خواهد شد!

البته با کار و زحمت بسیار بیشتر در کلاس هایی شلوغ و پر حاشیه و با اعصاب و روانی خراب تر.

به عبارت ساده و روشن ،نه تنها در عمل حقوق فعلی معلمان افزایش نیافته بلکه با زحمت و کار بیشتری نیز مواجه شده اند و آموزش و پرورش صرفه جویی مالی  به مبلغ 2،700،000 تومان آن هم از جیب معلمان مظلوم و زحمت کش برای مدرسه مفروض انجام داده است. و این ظلمی مضاعف و فریب دادن معلمان و افکار عمومی و دست اندازی در جیب خالی و اکنون خالی تر شده معلمان و فرهنگیان دلسوز است.

آیا این گونه نیست؟

و ایشان ( وزیر و یاران محترم شان) درشعار های روزانه و شبانه شان در این جا و آن جا با چشمانی گرد و خوشحال ، لبی خندان و شانه هایی بالا انداخته ،در بوق و کرنا کرده اند که حقوق معلمان را افزایش داده ایم.

آیا معلمان فرهیخته باور می کنند؟

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید