سال‌هاست که مدارس ابتدایی کشور با حجم گسترده‌ای از طرح‌ها، برنامه‌ها و بخشنامه‌ها مواجه هستند؛ برنامه‌هایی با اهدافی بلندپروازانه، از توانمندسازی معلمان و کاهش بازماندگی از تحصیل گرفته تا ارتقای یادگیری و تربیت نسلی جامع‌نگر. هر یک از این طرح‌ها در ظاهر نوید تغییر و تحول در نظام آموزشی را می‌دهند، اما تجربه نشان می‌دهد که انبوه این برنامه‌ها گاه بیش از آن که به پیشرفت واقعی منجر شوند، فرصت فکر کردن و بازاندیشی را از مدارس گرفته‌اند.
این وضعیت به ویژه بر معلمان و مدیران مدارس فشار وارد می‌کند. انرژی و وقت آن‌ها صرف اجرای همزمان چندین پروژه و رعایت بخشنامه‌های متنوع می‌شود و کمتر فرصتی برای تمرکز بر کیفیت آموزش و توجه به نیازهای واقعی دانش‌آموزان باقی می‌ماند.
نتیجه این فشار و پراکندگی فعالیت‌ها، تربیت افراد تک بعدی به جای انسان‌های خلاق، جامعه نگر و مسئولیت پذیر است.
برای اصلاح این وضعیت و ارتقای واقعی کیفیت آموزش، چند راهکار اساسی می‌تواند راهگشا باشد:
1- تمرکز بر کیفیت به جای کمیت طرح‌ها: به جای ارائه تعداد زیادی طرح و برنامه مختلف، بهتر است تعداد محدودی برنامه با اهداف روشن و قابل سنجش تدوین شود و اجرای آن‌ها به صورت عمیق و پیوسته دنبال گردد.
2- ایجاد فضای بازاندیشی و توانمندسازی واقعی معلمان: معلمان باید فرصت داشته باشند که روش‌های آموزشی خود را بازبینی و بهبود دهند، نه این که صرفاً مجری بخشنامه‌ها و طرح‌های متعدد باشند.
3- ارزیابی مستمر و بازخوردپذیری: تمامی طرح‌ها و برنامه‌ها باید با شاخص‌های مشخص ارزیابی شوند و بازخورد معلمان، دانش‌آموزان و خانواده‌ها در فرآیند تصمیم‌گیری لحاظ گردد.
4- تمرکز بر تربیت انسان جامع‌نگر: هدف اصلی مدارس باید پرورش مهارت‌های فکری، اجتماعی و اخلاقی دانش‌آموزان باشد، نه صرفاً اجرای بخشنامه‌ها و برنامه‌های کوتاه‌مدت.
مدارس باید به مکانی برای رشد، خلاقیت و تفکر تبدیل شوند؛ محیطی که در آن معلم و دانش‌آموز فرصت فکر کردن و بازاندیشی داشته باشند. تنها با تمرکز بر کیفیت، عدالت و انسان‌سازی واقعی می‌توان اهداف بلندپروازانه آموزش و پرورش را محقق کرد.
به عبارت دیگر، زمان آن رسیده است که از «طرح‌محوری» به «کیفیت‌محوری» عبور کنیم؛ از اجرای بی‌وقفه برنامه‌ها به بازنگری و بازاندیشی در مسیر آموزش. هنگامی که مدارس نفس بکشند و معلمان فرصت فکر کردن داشته باشند، آموزش واقعی امکان‌پذیر خواهد شد و دانش‌آموزان نه تنها یاد می‌گیرند، بلکه رشد می‌کنند و برای زندگی آماده می‌شوند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
تمایل دارم در همان مدرسه در ششم ثبت نامش کنم ولی ششم مدرسه نرود و فقط در امتحانات نوبت اول و نوبت دوم(نهایی) شرکت کند؛ می شود؟
خودش به شدت دوست دارد مدرسه نرود و بچه با اراده و درس خوانی است و 12 ساله است.
فامیل به من و فرزندم فشار می آورند و تعدادی از فضولهای فامیل می خواهند صبح بیایند و او را مدرسه ببرند.
او هم غروب از خانه بیرون رفت تا مدرسه نرود
آیا می توان در مدرسه ثبت نام کرد و مدرسه نرفت و فقط امتحان داد؟
از راهنمایی هر یک از عزیزان سپاسگزارم