با انتشار اسامی پذیرفته شدگان کنکور سراسری موجی از واکنش های مختلف مردم و صاحبان امر تعلیم و تربیت در این زمینه مشاهده گردید. پیش از این نیز آمار فاجعه بار و پر سروصدای نمرات نهایی خردادماه دانش آموزان در فضای مجازی دست به دست گشته بود .
همچنین طبق آمار دیگری که بر اساس آزمون تیمز و پرلز اعلام شده بود؛ « ۴۰درصد دانش آموزان ابتدایی ایران از مهارت های پایه ای خواندن و نوشتن استاندارد بی بهره هستند » . با این وصف دیگر نمی توان گفت زنگ خطری برای آموزش احساس می شود زیرا فاجعه آن قدر جدی و عمیق است که می توان گفت آموزش و پرورش اکنون خود خطر محسوب می شود.
با نگاهی به این آمار و گزارش ها می توان به صراحت بیان داشت که آموزش در کشور کاملا لوث شده و سیستم فشل و ناکارآمد آموزش و پرورش که عاری از هرگونه تفکر انتقادی می باشد باید به خود بیاید و فکری به حال این فاجعه عظیم کند ؛ هر چند هنوز این وزارتخانه واکنش جدی مخصوصا به قضیه نمرات نهایی نشان نداده است و گویا به این مهم توجهی ندارند که برای توسعه کشور مولفه آموزش به عنوان مولفه زیر بنایی باید از سیستم منظم و هدف مندی برخوردار باشد .
پرداختن به علل و عوامل افت تحصیلی دانش آموزان بدون ارائه راهکار و عملی کردن آن مانند خواندن قصه برای کودکی است که در خواب است و صدایی نمی شنود!
به جرات می توان گفت در دوران پساکرونا به دلایل ضعف شدید زیرساخت ها ،عدم پلتفرم های مختص آموزش ، تعطیلی های غیر لازم علیرغم هشدارهای یونیسف ؛ بی سوادی پنهان در بین دانش آموزان رقم خورده است .
در این میان نباید چنبره سیاست بر محتوای کتاب ها و چینش نیروی انسانی در ادارات آموزش و پرورش و مدارس را به همراه گزینش ها و استخدام های فله ای بدون در نظر گرفتن تعهد و تخصص معلمان ، مدارس فرسوده و کانکسی، مدارس دونوبته و سه نوبته ، آمار بالای ۳۵ نفر دانش آموز در کلاس ها، بی انگیزگی و سرخوردگی معلمان ، فقر و اعتیاد والدین، دانش آموزان بی انگیزه ای که حضور سهمیه ای ها در کنکور از سویی و بازار کارِ نومیدانه آن ها را از مدرسه گریزان نموده ، نگاه ابزاری از بالا به آموزش و پرورش، تبلیغات و برنامه های کسل کننده ایدئولوژیک در مدارس، آمار قابل توجه اعتیاد و افسردگی و خودکشی بین دانش آموزان را نادیده گرفت .
به عنوان مدیر یک مدرسه که در مدارس غیر انتفاعی هم ساعاتی را تدریس می کنم و با مشکلات آموزشی مدارس آشنا هستم و از نزدیک با دانش آموزان و دبیران تعامل دارم عاجزانه از مسئولان تقاضا دارم در رویه کنونی آموزش و پرورش بازنگری و تجدید نظری داشته باشند و به آموزش های کشورهای موفق نگاه تجربه اندوزی داشته و بیش از این مقدمات انحطاط واقعی آموزش و درس و مدرسه را فراهم ننمایند که افول یک کشور بازتاب سقوط آموزش و پرورش آن خواهد بود.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان