اینجانب ابوالفضل هنانیان دبیر ریاضی منطقه 14 که گزارش خبر ضرب و شتم اینجانب توسط اولیاء دو دانش آموز بدون اینکه معلم فرزندشان رابشناسند و فقط به استناد گفته های فرزندان شان اینجانب را در دی ماه 1393 به صورت ناجوانمردانه بیش از نیم ساعت در زیر مشت و لگد و توهین و ناسزا قرار داد ند و در نهایت با کمک مردم از دست آنها نجات پیدا کردم در سایت سخن معلم ( این جا ) نقش گرفت و اطلاع رسانی شد که از شما و همکاران و عوامل این سایت کمال تشکر را دارم و خواستم پیرو آن خبر به خوانندگان محترم اطلاع رسانی کنم که وقتی توسط دو ضارب به زمین افتاده بودم و زیر مشت و لگد و فحش و توهین های آنها قرار داشتم به خاطر شان و فرهنگی که در خود می دیدم از مقابله به مثل با ضاربین امتناء نمودم و بر این باور بودم که در یک جامعه عدالت مدار و تابع حقوق شهروندی زندگی می کنم و می توانم به صورت قانون مند آنها را به سزای عمل زشت شان برسانم .
در هفته های اول قول و وعده هایی از مسئولان محترم آموزش و پرورش و نیز مسئولین ارتش داده شد که متاسفانه پیگیری این موضوع مشمول زمان شده و خیلی راحت از کنار آن گذشتند و حتی بعضی از مسئولین آموزش پرورش این قضیه را شخصی و خارج از حیطه پیگیری آموزش وپرورش قرار دادند و حتی ریاست محترم منطقه 14 آموزش وپرورش منطقه تهران نه تنها پیگیر و حمایت حقوقی ننمودند بلکه وقتی چند بار به ایشان جهت حمایت حقوقی مراجعه نمودم حتی وقت ملاقات با اینجانب را نپذیرفتند .
البته نه اینکه این گونه اعمال زشت از طریق قانون پیگیری نشود بلکه احتیاج به پشتیبانی حقوقی و رابطه ای دارد که نمونه آن را در روزنامه همشهری در تاریخ 94/3/7 خواندیم که باتیتر درشت نوشته بود (پایان ماجرای کارواش مجیدیه با برکناری پلیس های متخلف ) که وقتی ماجرا را خواندم دیدم شباهتی به ماجرای من دارد اما با این تفاوت که مسئول کارواش ماشین از طریق یکی از رفقای با غیرتش که با آقای احمد توکلی نماینده محترم تهران آشنا بود قضیه را پیگیری می کنند و ضاربین و رئیس کلانتری را برکنار می کنند و از حیثیتش دفاع می کنند اما ما چون این بلندگو را نداشتیم صدایمان به عدالت نرسیده و پس از هفت ماه هر موقع به دادسرا جهت پیگیری پروند ه ام می روم فقط می گویند برو ابلاغیه می آید.
من و سایر همکاران مانده ایم که در چنین محیطی چگونه می توانیم در کلاس های درس حاضر شویم و در کتاب های اجتماعی در مورد قانون و امنیت اجتماعی و حقوق شهروندی تدریس کنیم.
با تشکر
ابوالفضل هنانیان.دبیر رسمی آموزش وپرورش با 27 سال سابقه خدمت
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
شما که معلم نیستی یا سواد نداری و از محتوای تهی کتابها ناآگاهی لطفا اظهار نظر نفرما
بهترین کاری که از جانب من می شنوید اینکه اگر در کلاس بنشینید و اصلا هیچ فعالیتی نکنید هیچکس نمیتواند حرفی بزند ولی اگر بیجهت دلسوز شدید آنموقع بلا نازل میشود ..
اگر جای شما بودم حداقل از خودم دفاع میکردم یا از جهت شخصی شکایت میکردم نه به عنوان کارمند دولت.
همه ما می دانیم که کادر ستادی به عنوان "برده های سیستم" فقط در جهت ابراز چاکری به مافوق خود و در سالهای اخیر به دانش آموزان اقدامی را انجام خواهند داد.
این مطلب تلخ حاصل تجربه چندین ساله همه ما معلمان میباشد. پس از این ستادیها و کارمندان بی حال آبی برای معلم گرم نخواهد شد.
ما باید با دنبال کردن خواسته های خو د در تشکل های منسجم و با ارتباط با یکدیگر و کمک گرفتن از ابزارهای رسانه ای جدید، راه خود را از نیروهای ستادی که هیچ سنخیتی با کار و دغدغه های ما ندارند، جدا کرده تا بتوانیم مسیر جدید و معقولی برای حل و کاستن مشکلاتمان پیدا کنیم.
همکار عزیز از قدیم گفتند: "مادر دل میسوزاند و نامادری دامن."
فقط یک معلم تو را درک میکند، نه اون کسی که از کلاس و درس متنفر و فراری بوده و حتی سعی همیشگی دارد تا از توی معلم نیز فاصله بگیرد.
به خدا قسم وقتی برای دریافت رتبه و طبقه به کارگزینی ادارت می رویم انگار می خواهیم ارث پدر از آنها بگیریم! وبیش از یک ماه با وجود استحقاق شرایط معطل می کنند تا یک حکم صادر کنند؟ پس این همه نیرو چه کارایی دارند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اون وزیر بهداشته که به خاطر برخورد نیروی انتظامی با یه دکتر مستقیم رئیس قوه قضاییه رو به چالش میکشه
وزیر ما خوابش میاد وخسته است میفهمی خسته