خبرنگاران به لحاظ شغلی و اهمیت کاری که دارند چشم و گوش جامعه به حساب می آیند و مهم ترین ابزار نظارت و کنترل پاک و غیرمهندسی شده در یک جامعه به شمار می آیند .
مسائل و مشکلات جامعه خبرنگاری فراوان و متعدد است که در این جا به برخی از آن ها اشاره می شود .
اولین مشکل خبرنگاران نداشتن « امنیت شغلی » است .هیچ خبرنگاری نه در رونامه و نه در خبرگزاری به آینده شغلی و ثبات آن مطمئن نیست .
به نظر می رسد در ایران ، سواد ، سابقه کار و... ملاک دوام کار یک خبرنگار در موقعیت شغلی اش نیست .بعضا در هیات های تحریریه افرادی دیده می شوند که سواد و احاطه چندانی ندارند اما به صرف " رابطه" صاحب مسئولیت می شوند .
مشکل دوم « سانسور » است که خیلی سلیقه ای در رسانه ها اعمال می شود .ممکن است مدیر مسئول و یا سردبیر و یا یکی از اعضای گروه و یا سرویس ها از کلمه ای خوشش نیاید – البته قانون مطبوعات خطوط قرمز را مشخص کرده است ، البته یک سری خطوط قرمز نانوشته هم وجود دارد – شروع به حذف آن می کند !
ممکن است آن مدیر مسئول و یا سردبیر و... تصور کند که انتشار آن گزارش و یا جمله و... حیثیت آن ها را در برابر کسانی که آنان را می شناسند مخدوش کند ؛ به همین خاطر با سانسور مواجه می شود .
مشکل بعد به « مسائل رفاهی و معیشتی » مانند بیمه برمی گردد .
مدیران مسئول روزنامه ها از زمانی که یارانه در اختیار آنان قرار گرفت شروع به بیمه خبرنگاران کردند و سابقه و زحمت آنان به نظر می رسد که اهمیتی نداشته باشد هر چند ممکن است در خبرگزاری ها این مساله روند شفاف تری داشته باشد .
متاسفانه اکثر خبرنگاران بیمه نیستند و نمی توانند از مزایای بازنشستگی استفاده کنند . خیلی از خبرنگاران سابقه بیمه شان شاید کم تر از سابقه کاری آن هاست .
مدیران مسئول هیچ گاه به تعهدات خودشان عمل نکرده اند و سردبیران هم پیگیر نبوده اند که این حقوق وصول شود .
مشکل بعد در بخش « حقوق و مزایا » است .حقوقی که به خبرنگاران داده می شود در هیچ جای دنیا دیده نمی شود !
بر اساس برآوردها ، میانگین حقوق خبرنگاران در حدود یک میلیون تومان است ، حتی خبرنگارانی هستند که حقوق شان در ماه چهارصد هزار تومان است .
در کنار همان فقدان امنیت شغلی که در ابتدا به آن اشاره شد حتی جرات اعتراض به این مساله را هم ندارند و نهاد و یا سندیکای قدرت مندی هم ندارند که از آنان دفاع کند .
به همین خاطر یا باید به کارشان با همین وضعیت ادامه دهند و یا شغل خود را ترک کنند که معمولا گزینه نخست را انتخاب می کنند .
آخرین مشکل در حوزه خبرنگاری و رسانه این است که رسانه ها خط مشی مشخصی ندارند و متناسب با شرایط و تحولات خود را همنوا می کنند . به عبارت دیگر ، رسانه ها در حوزه تولید محتوا و تحلیل و نیز فرهنگ سازی ضعیف هستند .
از این جهت است که تعداد قابل توجهی از رسانه ها اکثرا " زرد " تعریف می شوند .
متاسفانه تعداد رسانه های مستقل در ایران کم است و این برای خبرنگارانی که بخواهند واقع نگاری کرده و یا به اصول حرفه ای خویش پای بند باشند بسیار مشکل است .
شاید به جرات بتوان گفت که ماهیت کار رسانه ای در ایران به گونه ای تعریف شده است که کیفیت کار قربانی همین نبود استقلال می شود .
رسانه ها از عوامل مهم استقرار یک جامعه مدنی و رکن چهارم دموکراسی هستند و می توانند و باید جهت و آهنگ تحولات را تنظیم کنند .
مسئولان هیچ گاه نباید تصور کنند که محدود کردن خبرنگار و یا ممانعت در برابر تولید خبر بر اساس موزاین حرفه ای می تواند آرامش را در سیستم پایدار نگاه دارد .
تعدد و تنوع منابع خبر در عصری که " ارتباطات " شکل گرفته است و جهان را به دهکده ای مبدل ساخته است هیچ گاه اجازه این گونه محدودیت ها را به دولت ها نخواهند داد .
تنها کاری که باید این مسئولان در برابر گردش آزاد اطلاع رسانی انجام دهند تقویت حس نقادی ، خودارزیابی و تلاش برای ارتباط و تعامل با دنیای ببرون و اهتمام برای اصلاح معایب و نواقص کار است .
تمکین مسئولان و دولت مردان در برابر این وضعیت موجب استقرار حلقه اعتماد بین آنان و شهروندان خواهد گردید .
به واقع خبرنگاران حافظ این زنجیره اعتماد هستند و همه باید برای رسیدن به نقطه مطلوب تلاش کنند .
نظرات بینندگان
بنده یکی از فرهنگیان این مرزو بوم هستم با تمام وجودم از شما
و همکارانتان بابت انتشار نظرات مخالفان و موافقان حتی در بدترین شرایط تقدیر و تشکر میکنم چون بیشتر سایت ها یا
از این طرف داری میکنند یا از اون ولی شما دوطرف را درنظر میگیرید وهمین باعث شد ه تا به سایت شما استناد شود.
یک انتقادی هم به کار شما هست که بعضی خواسته های همکاران را دنبال نمی کنید ونتیجه را به اطلاع نمیرسانید.
اگر امکان دارد لطف کرده ودرباره ی پرداخت حق التدریس ها ی گذشته و زمان پرداخت آن از آ پ سوال کنید هیچ کس پاسخ گو نیست.
باز هم از شما تشکر
همکار فرهنگی
در پایان از شما
در همه نهادها وسازمانهای و ادارات ....
اپیدمی شده,
باعث تاسفه!
موفق وسلامت باشید . آمین
سلام
از نظر لطف شما سپاسگزارم .
راهبرد ما در سخن معلم با کمک شما و دوستان احقاق حق معلم و احیای جایگاه واقعی و فراموش شده آموزش و پرورش به دور از شعارزدگی و عوام فریبی است .
پایدار باشید .
در جلسه افتتاحیه سنجش شاهد بودم چقدر مقتدرانه وزیر آ.پ و معاونش در سازمان استثنایی زا مورد نقد قرار دادید و لذت بردم.از شما میخوام لطفا در مورد واریز علیالحساب و تبدیل وضعیت نیروهای مظلوم مهرآفرین هم صدای ما باشید
درود
من مهندس نیستم .
آخرین مدرک من کارشتاسی ارشد در رشته مدیریت آموزشی از دانشگاه تهران است .
از لطف شما هم ممنونم .
در مورد گزینش و جذب معلم در آموزش و پرورش هم دیدگاه دارم .
پایدار باشید .