در بازی فوتبال بین تیم های ایران و آمریکا در جام جهانی ۲۰۲۲ ، تیم ایران شکست خورد و در پایان بازی بازیکنان ایران برای عدم موفقیت شان گریه می کردند !
بازیکنان آمریکا را می بینیم که در این لحظات حساس که می توانستند شادی و پایکوبی کنند چون حریف خود را ناراحت می بینند به دل داری آنها آمدند .
( بازیکنان تیم ایران و آمریکا )
این عکس ها پیام دارند :
نتیجه آموزش و تربیت انسان بعد از ۲۰ سال در این صحنه ها دیده می شود که آیا آموزش و پرورش و خانواده و جامعه توانسته اند نقش خود را به درستی ایفا کنند یا نه ؟
وقتی دانش آموز کلاس اول ابتدایی در اولین ساعت ورود به مدرسه قبل از رفتن سَر کلاس و در مراسم صبحگاهی حاضر می شود به او یاد می دهیم که با مُشت های گِره کرده و با قدرت هر چه تمام تر شعار مرگ بر .....بدهد و بر دَهن یاوه گویان بزند ! در حقیقت بچه ای که آمده درس انسان دوستی و ایثار و فداکاری و از خودگذشتگی بیاموزد و الفبای درسی و الفبای زندگی را یاد بگیرد در همان اولین لحظه او را انسانی انتقام جو و عصبی و خشن بار می آوریم و در طول مدت ۱۲ سال آموزش رسمی این رویه ادامه پیدا می کند و هر روز صبح در مدرسه قبل از شروع کلاس در مراسم آغازین مُشت های خود را گِره می زنیم و با قدرت هر چه تمام تر از روزهای قبل شعار مرگ بر ..... سَر می دهیم !
در تلویزیون و جامعه هم این شیوه شعار دادن تقویت می شود !
نتیجه این می شود که جوان ۲۰ ساله ایرانی ؛ جوانی است انتقام جو و خشن و عصبی که اینها را در سطح جامعه و خانواده و جامعه می توان دید !
( نحوه ی برخورد بازیکن ایرانی با بازیکن ولزی در جام جهانی فوتبال پس از گل زدن به تیم کشور ولز و برد ایران )
در خانواده برخورد خشن با اعضا و بی احترامی به بزرگترها و در بیرون از خانه ، رانندگی های وحشیانه و انتقام جویانه بدون توجه به قانون ! و آمار قتل و جنایت و بزهکاری ها هم این موضوع را تصدیق می کند !
نمی خواهم شرح روان شناسانه بدهم و نصیحت بکنم اما باید که شیوه های تربیتی و آموزشی در آموزش و پرورش اصلاح شوند و خانواده و جامعه و رسانه های ارتباطی هم سو با آن شیوه به جلو بروند .
در مقابل تیم حریف را می بینیم که جوان ۲۰ ساله فردی است صلح طلب و فداکار و ایثارگر که آموخته مرگ هیچ کس را نباید خواست و به هم نوع خود کمک و مهربانی باید کرد .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
تربیت برنااهل چون گردکان برگنبداست.
آقای مثلا معلم کاش این رو هم میگفتی آمریکایی ها از باخت تیم ملی کشورشون خوشحال نمیشن و تو خیابون شادی نمیکنن ؛ضمنا خوشحالی مهدی ترابی به سمت تماشاگران و بازیکنان خودی بود این خطای چشمه وگرنه قبل شما رسانه ها بهش میپرداختن.
شما هم بهتره فرهنگ صلح طلب آمریکایی رو در عراق و افغانستان ویران شده و دختران ازار دیده به دست سربازان این کشور جستجو کنید. با تشکر