حدود 3000 نفر از همکاران فرهنگی دارای مدرک دکترا می باشند و عده ای هم دانشجوی دکترا هستند. آیا واقعا آموزش و پروش به سواد در حد دکترا نیاز دارد؟
به نظر من جواب این سوال خیر لست . در آموزش و پرورش اگر معلمی مدرک کارشناسی داشته باشد کفایت می کند؛ البته به شرطی که اهل مطالعه باشد و آموزش و پرورش نیز در به روز آمد کردن دانش و مهارت همکاران همت بگمارد.
اما واقعیت امر این است که تعدادی از همکاران با استعداد ادامه تحصیل داده اند و موفق به کسب درجه دکترا شده اند .
این عزیزان از دو بعد ضرر می کنند:
یکم اینکه از آن همه دانش و علمی که با سختی کسب کرده اند نمی توانند در مدرسه استفاده کنند و چه بسا بعد از چند سال دانش آن ها افت کند.
دوم اینکه حقوق این همکاران با مدرک دکترا حداکثر یک میلیون تومان از همکاران لیسانسیه هم سابقه بیشتر است و حتی نصف اساتید دانشگاه هم درجه خود هم حقوق نمی گیرند .
سالهاست این امر باعث اعتراضات به حق این همکاران والبته سایر همکاران بوده است. هر سال قول هایی داده میشود و طرح‌هایی به اسم رتبه بندی مطرح میشود اما نتیجه راضی کننده ای نداشته است.
راهکار اساسی اینست که همکاران با درجه دکترا با هر سابقه ای، به دانشگاه منتقل شوند و از آن روز که وارد دانشگاه می شوند به عنوان استادیار تازه کار ابلاغ بخورند تا هم از علم و دانش شان استفاده شود و هم از حقوق و مزایای متناسب با مدارکشان بهره مند گردند.
هر ساله دانشگاه ها حدود هزار نفر هیات علمی جذب می کنند ؛ پس چه بهتر که قانونی تصویب شود که حداقل نیمی از این ظرفیت به دکترمعلمان اختصاص یابد .
دکتر معلمان به دلیل تدریس در محیط مدرسه به روش تدریس مسلط هستند و همچنین بسیار پرتلاش نیز می باشند.
امیدوارم روزی این پیشنهاد مورد توجه قرار گیرد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
هرچند افزایش معلومات معلمان امری پسندیده است، لیکن معلومات کلاسیک و دانشگاهی بالاتر از لیسانس، تدریس در مقاطع تحصیلی را برای همکاران بغرنج تر و برای متعلمین نیز چندان که تصور میشود مفید نخواهد بود.
لذا من هم با نظر این همکار عزیزمان موافقم، ولی این موافقت باعث برداشت ابزاری بعضی‌ها نشود بگویند که خودتان اعتراف کردید که مؤثر نیستید و بقیه داستان که انتقال به وزارت علوم را نادیده بگیرند. در غیر اینصورت نه اینکه موافق نیستم، حقوق مزایای مرتبط را بدهند، و سپس برای انتقال اقدام کنند.