به مناسبت " دومین مهر مجازی"

همزمان با آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۰ لازم است موانع و مشکلات تدریس در شبکه اجتماعی دانش آموز(شاد) بررسی گردد تا جهت رفع موانع موجود راهکارهایی ارائه گردد.

نگارنده در این یادداشت به اجمال به مباحث فوق پرداخته است .

مثلث «خانه - مدرسه - معلم» سه رکن اصلی در فرآیند یاددهی _ یادگیری است .

مدرسه شناخته شده ترین رکن آموزش محسوب می گردد اما شیوع کرونا تغییرات اساسی در شیوه آموزش ایجاد کرد. این روزها گچ و تخته به خاطرات تدریس می پیوندد و مسیر آموزش تغییراتی بنیادین را تجربه می کند.

تغییر در شیوه هاي آموزش در فضای مجازی این فرصت را می دهد تا رخدادهای این روزهای آموزش و پرورش واکاوی گردد هر چند نبود عدالت آموزشی دورنمایی نگران کننده در آموزش غیرحضوری است .

با شیوع کرونا دراسفند ۹۸ مدارس تعطیل شدند . تعطیلی مدارس ادامه روند آموزش را در هاله ای از ابهام فرو برد .

نیمه های اسفند ۹۸حرکت خود جوش دبیران ، در پیام رسان های داخلی یا خارجی پیکر نیمه جان آموزش راجانی تازه بخشید.

آموزش مجازی تا اردیبهشت ۹۹ ادامه داشت . خرداد ۹۹ به سرعت فرارسید و پرونده سال تحصیلی ۹۹_۹۸ بسته شد .

 ۱۵ شهریور ۹۹ شروع سال تحصیلی اعلام شد . بنا بر پروتکل های بهداشتی ابتدا کلاس های درس به صورت زوج و فرد ، حضوری برگزار گردید اما به سرعت آموزش حضوری جای خود را به آموزش غیر حضوری داد . با توجه به تجربه نه چندان موفق نیمسال دوم ۹۸ در خصوص آموزش غیر حضوری تصور همگان بر این بود در سال تحصیلی ۹۹ موانع موجود برداشته شود اما این گونه نشد.

اغلب معلمان با تلاش شبانه روزی سعی کردند عقب ماندگی ناشی از تعطیلات کرونایی را با استفاده از پیام رسان های مختلف رفع کنند . عدم شناخت آموزش مجازی، نبود هیچ دستورالعمل رسمی در خصوص آموزش های آنلاین و آفلاین بزرگترین موانع جدی بر سر راه آموزش غیر حضوری بود.

معلمان جهت تولید محتوا تلاش کردند به شیوه آزمون و خطا به روشی استاندارد دست یابند .

تسری سلایق آموزشی نیز سبب بروز تنوع در نوع تدریس شد . این تنوع در مدارس متوسطه دوم نمود بیشتری یافت . برنامه ها و توقعات دانش آموزان و اولیای آنها در مدارس مختلف مشکلات عدیده ای ایجاد می کرد ؛ به عنوان مثال همکاری که همزمان در مدارس عادی و خاص تدریس می کرد ناچار بود با توجه به سیاست آموزشی مدرسه به تولید محتوا بپردازد که این امر حجم کار معلم را بیشتر می کرد . به دلیل مشکلاتی که پلتفرم شاد داشت؛ هر مدرسه ای ناچار بود روش های دیگری را جایگزین کند به عنوان مثال : از تشکیل کلاس ها در پیام رسان های ایتا، واتساپ گرفته تا ادوب کانکت و غیره .

این سیاست های چندگانه موجب می شد دبیران مدارس ناچار شوند مطالب درسی خود را در چند پیام رسان بازگذاری کنند همچنین تدریس آنلاین در ادوب کانکت کم و بیش موجب افزایش هزینه اینترنت همکاران بود .

تدریس آنلاین ، تولید محتوا ، رفع اشکال دروس بنا به خواست مدیران مدارس ، در غیر ساعات درسی . نه تنها سبب تسری زمان تدریس به تمام ساعات روزانه معلم بود بلکه مشکلات روحی و جسمی معلمان را افزایش می داد. اغلب دبیران دچارمشکلات جسمی شدند که این تمام ماجرا نبود . جدای از آسیب های جسمی و روحی ، مشکلات جانبی چون خرابی گوشی های موبایل و پرداخت هزینه های مربوط به تعمیر آن مزید بر علت بود .

نگارنده در شرایطی این یادداشت را می نویسد که آموزش غیر حضوری ، کم و بیش در بین جامعه فرهنگیان جایگاه خود را باز می کند ؛ آموزش غیر حضوری بدون شک یکی از شیوه های نوین تدریس خواهد بود . نبود عدالت آموزشی دورنمایی نگران کننده در آموزش غیرحضوری است .

آموزش و پرورش می تواند از فرصت ایجاد شده بهترین دستاوردهای آموزشی را کسب کند.
۱_ دستیابی به عدالت آموزشی در سراسر مدارس کشور به خصوص مناطق محروم
۲_ ارائه خدمات و تسهیلات ارزان جهت تعمیر یا تهیه تجهیزات آموزشی دبیران و آموزگاران
۳_ تدوین شیوه نامه آموزش غیر حضوری به صورت استاندارد
۴_ استفاده از اپلیکیشن ها و ابزار آموزشی واحد برای مدارس سراسر کشور
۵_ نظارت جدی والدین در امر آموزش

در پایان این یادداشت لازم است به این نکته نیز اشاره شود آموزش غیر حضوری مکمل آموزش حضوری است . آموزش فرایندی دو جانبه است .

فرآیند یاددهی _ یادگیری در صورتی محقق می شود که ارکان اصلی آموزش یعنی: « معلم ، دانش آموز ، اولیا و مدرسه » هر کدام در جای مناسب خود قرار گیرند . نبود هریک از ارکان نامبرده ،آموزش را با مشکلات جدی مواجه خواهد کرد.

امید است کارشناسان آموزش و پرورش با عنایت به اهمیت تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان کشور عزیزمان نسبت به رفع موانع و مشکلات تدریس غیر حضوری اهتمام کافی داشته باشند.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید